Τα πολλά τελευταία χρόνια είχαμε χορτάσει μέχρι σκασμού και εμετού, να παρακολουθούμε στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων παραστάσεις κωμωδιών του Αριστοφάνη τύπου Δελφιναρίου και Σεφερλή, από διάφορα θεατρικά σχήματα, κρατικά και μη, με τηλεοπτικούς αστέρες αλλά και τηλεοπτική αισθητική.
Παραστάσεις δηλαδή επιθεωρησιακού στυλ, κακόγουστες παραγωγές, με φθηνές επικαιροποιημένες μεταφράσεις, άθλια υπονοούμενα και χυδαίες ερμηνείες.
Η φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου αλλάζει το τοπίο και βάζει πλέον τον πήχη πολύ ψηλά. Φυσικά πρόκειται για μια ακριβή παραγωγή 400.000 € που δύσκολα μπορεί να γίνει από ιδιώτη του χώρου αλλά όπως αποδεικνύεται τα ωραία πράγματα στοιχίζουν τελικά και ακριβά.
Όλα ξεκίνησαν από την πρόταση του Εθνικού Θεάτρου στο Νίκο Κυπουργό τον Σεπτέμβριο του 2016, να συνθέσει ένα μουσικό έργο πάνω στον Αριστοφάνη. Εκείνος θεώρησε πως το πιο πρόσφορο έργο γι’ αυτή την περίσταση είναι η Ειρήνη κι έτσι ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία της οποίας το αποτέλεσμα παρακολουθήσαμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον αλλά και βαθειά ικανοποίηση το βράδυ του Σαββάτου στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων.
Ο Κυπουργός συνεργάστηκε με έναν νέο, ταλαντούχο και ευρηματικό συγγραφέα, τον Δημοσθένη Παπαμάρκο ο οποίος μας χάρισε μια σύγχρονη αλλά όχι ευτελώς επικαιροποιημένη μετάφραση – προσέγγιση – λιμπρέτο του έργου του Αριστοφάνη πάνω στο οποίο ο Κυπουργός σκάρωσε απολαυστικά μουσικά μέρη.
Με τη συμμετοχή μάλιστα δύο εκ των καλυτέρων λυρικών τραγουδιστών μας, του Τάση Χριστογιαννόπουλου (απολαυστικός και ως ηθοποιός) και της Ειρήνης Καραγιάννη αλλά και των μεθοδικά επιλεγμένων (εξαιρετικών φωνητικών ταλέντων) μελών του χορού, η παράσταση απογειώθηκε, έφτασε γρήγορα στο κοινό και έτσι ευφράνθηκε η ψυχή μας και πλουτίστηκε το μυαλό μας.
Ο Τζίμης Πανούσης μεγαλούργησε χωρίς σε καμιά περίπτωση να διεκδικήσει αλαζονικά την φήμη του. Ούτως ή άλλως και μόνο η φιγούρα του προκαλεί την ευθυμία πόσο μάλλον όταν του παραδίδεται ο ρόλος του Τρυγαίου με προίκα ένα εξαιρετικό λιμπρέτο. Πραγματικά μεγαλούργησε αλωνίζοντας το κοίλο του αρχαίου θεάτρου χωρίς -ούτε προς στιγμήν- να προσπαθήσει να «καπελώσει» τους συναδέλφους του.
Τέλος, καθοριστικό ρόλο στην ολοκλήρωση της μοναδικής αυτής παράστασης, που διεκδικεί με ασφάλεια τον τίτλο της καλύτερης παράστασης αριστοφανικής κωμωδίας που είδαμε τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια στους Φιλίππους, έπαιξε η νέα τεχνολογία εικονικής σκηνογραφίας (3D Projection Mapping) που έδωσε μια εικόνα από το μέλλον στο αρχαίο θέατρο, σεβόμενη ωστόσο και το χώρο αλλά και το έργο του Αριστοφάνη. Ήταν μια εικαστική απόλαυση που πρόσφερε πολλούς πόντους στην ομολογουμένως εξαιρετική και απολαυστική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου.
Το κοινό γέλασε πολύ, χειροκρότησε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης και χάρισε στο τέλος, το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημά του σε όλους τους συντελεστές της.
Πολύ καλοί και οι πέντε μουσικοί υπό τη διεύθυνση του Νίκου Λαάρη. Στα πλήκτρα μάλιστα ήταν ο Θοδωρής Κοτεπάνος, από τους καλύτερους Έλληνες πιανίστες και βοηθός του Κυπουργού στην ενοσρχήστρωση της μουσικής για τη συγκεκριμένη παράσταση.
Η Καβάλα και το Φεστιβάλ Φιλίππων είναι από τους τυχερούς στην προκειμένη περίπτωση διότι η φετινή καλοκαιρινή παραγωγή της Ειρήνης του Εθνικού Θεάτρου θα παρουσιαστεί σε οκτώ χώρους όλους κι όλους. Στην Επίδαυρο, στους Φιλίππους, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα, στην Πάτρα και σε τρία θέατρα της Αττικής.
Θ.Θ.
