Γράφει ο Τάσος Πατσίδης
Έχω μπροστά μου το διοικητικό απολογισμό της ΕΠΣΚ της περιόδου 1987-1988, δηλαδή πριν 34 χρόνια περίπου. Ξεκινώντας βλέπω ότι η αριθμητική δύναμη των σωματείων του νομού μας εκείνη τη σεζόν ανερχόταν σε 84 σωματεία.
Ο καταμερισμός ακριβώς ήταν ο εξής:
Β` Εθνική: 1 ομάδα (ΑΟΚ)
Γ` Εθνική: 1 ομάδα (Νέστος Χρυσούπολης)
Δ` Εθνική: καμία ομάδα
Α` κατηγορία: 28 ομάδες
Β` κατηγορία: 30 ομάδες
Γ` κατηγορία: 24 ομάδες.
Σύνολο 84 όπως προανέφερα.
Στην Α` κατηγορία στον Α` όμιλο πρωταθλητής ήταν ο ΜΑ Ορφανίου ο οποίος βέβαια υφίσταται και τώρα και μάλιστα αγωνίστηκε τα δυο τελευταία χρόνια στη Γ` Εθνική. Τότε προπονητής ήταν ο αείμνηστος Δήμος Φιλιππίδης.
Στον Β` όμιλο πρωταθλητής ήταν ο Ηρακλής Καβάλας με προπονητή το Σταμάτη Παπαδάκη και πρόεδρο το Θεόδωρο Κιακυρόπουλο. Στον Α` όμιλο συμμετείχαν ακόμη ο Πόντος Χορτοκοπίου που έχει σταματήσει τη λειτουργία του εδώ και περίπου 20 χρόνια με προπονητή το Σταμάτη Χρυσαφίδη και το γήπεδο μέσα στα χωράφια μικρό και συμπαθητικό. Ο ΑΟ Ελαιοχωρίου που επίσης τώρα δεν υπάρχει ενώ έβγαλε σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Ο Λάκης Αβραμίδης ήταν τότε προπονητής.
Η Δόξα Λυδίας με τον Τάσο Στράντζαλη τότε προπονητή και μεγάλο αστέρι το Ζαγοράκη. Εκείνη τη χρονιά είχε φτάσει και στον τελικό κυπέλλου της ΕΠΣΚ. Ο Πιερικός Μελισσοκομείου με παιδιά τότε μέσα από το χωριό και οδηγό της ομάδας το Νίκο Παπαδόπουλο(Γρίβας).
Η Νίκη Νικήσιανης πριν γίνει η ένωση με τον Αστήρ Γεωργιανής και προκύψει το Παγγαίο 90. Η Νικήσιανη μάζευε και πολύ κόσμο. Ο Φρίξος Ελευθερούπολης με το Βαρδή Μαυρόπουλο να είναι από πρόεδρος μέχρι φροντιστής και με μεγάλα ταλέντα εκείνη την εποχή όπως ο Κώστας Βακιρτζής, ο Μάκης Δεροχανεσιάν, ο Γρηγόρης Καπετάνιος κτλ.
Ο Ποσειδώνας Καβάλας με πρόεδρο τον Κοσμά Γαβριηλίδη και προπονητή το Λευτέρη Ελευθεριάδη. Η ΑΕ Λιπασμάτων με πρόεδρο τότε τον Δημήτρη Ελευθεριάδη και προπονητή τον Αναστάσιο Γραμματίκη. Ο Σάββας Θεοδοσιάδης αριστερό μπακ.
Η θρυλική ομάδα του ΑΟ Ποντίων με Ευριπίδη Μουρατίδη πρόεδρο και προπονητή τον Γιώργο Ζουμπουλάκη ο οποίος είχε κάνει καριέρα με τον ΑΟΚ στην Α` Εθνική. Ο Αετός Ερατεινού με πρόεδρο τον Παναγιώτη Νικάκη και προπονητή το Μανιό Αθανάσιο. Με τους Λαδάκηδες στην ομάδα.
Η Αναγέννηση Χρυσούπολης. Η δεύτερη ομάδα μετά το Νέστο στη Χρυσούπολη. Με προπονητή τον Απόστολο Κόκκαλη. Πρόεδρος ο Νίκος Γαβριηλίδης. Η Θράκη Γραβούνας με πρόεδρο τον Θεόδωρο Μπουντρούδη και προπονητή το Γαμβέλη.
Στη Β` κατηγορία συμμετείχαν στον 1ο όμιλο και τώρα δεν υπάρχουν ο Αστήρ Γεωργιανής, ο Στρυμών Οφρυνίου με αστέρι τον Γιώργο Ρηνότα, ο ΟΦ Ν. Ηρακλείτσας που τότε ξεκινούσε την ανοδική του πορεία και με πρόεδρο Αλέξη Σαπουτζή και προπονητή Στέλιο Κατρακυλάκη έπαιξε ακόμη και στη Δ` Εθνική, ο Φίλιππος Χρυσοκάστρου που έβγαλε το Λευτέρη Τουρασανίδη.
Ο Φρίξος Πλατανοτόπου που μέχρι πριν δυο χρόνια έπαιζε στην Α` κατηγορία, ο ΜΑ Αντιφιλίππων με τον Τόμη (Χρυσόστομο Μανωλαρά) πρόεδρο (πριν ο Τάκης ο Ηλιάδης) πάνω από 30 χρόνια και πολλούς παίκτες να βγάζει το χωριό οι οποίοι έπαιξαν σε καλό επίπεδο, ο ΑΣ Δρυάς που βέβαια στη διάρκεια με τον Παγγαιϊκό δημιουργήσανε την Ένωση Παγγαιϊκού Δρυάδας. Ο Άρης Ακροποτάμου με παρουσία πολλά χρόνια μετά στη Γ` Εθνική αλλά και με πρώτη θέση στη Δ` Εθνική, όλα αυτά με πρόεδρο τον Χρήστο Παρασκευά.
Ο Αστήρ Φωλιάς (το χωριό του Στάθη Τριανταφυλλίδη) ο οποίος είχε τελευταία μια πολύ καλή παρουσία με πρόεδρο τον Χρυσανίδη. Ο Ηρακλής Μυρτοφύτου που και αυτός έφτασε πριν μερικά χρόνια στην Α` κατηγορία αλλά μετά χάθηκε.
Στον 2ο όμιλο, ο Ατρόμητος Λεκάνης αλλά και ο Άρης Κεχροκάμπου. Δυο σκληρές έδρες για κάθε αντίπαλο. Οι Φίλιπποι Παληού που έβγαλαν το Γιάννη Αντώνα με το Νέγκογλου να κρατάει για πολλά χρόνια την ομάδα. Ο Απόλλων Δάτου ο οποίος τότε είχε ένα πολύ ωραίο γήπεδο με φυσικό χόρτο.
Η Ελπίς Κρυονερίου δίπλα στον Αρη Ζυγού με προπονητή το Σταύρο Καραγιάννη. Το γήπεδο της το χρησιμοποιεί τώρα για προπονητήριο ο ΑΟΚ. Ο ΑΟ Πετροπηγής με ένα μικρό γήπεδο μέσα στο χωριό. Ο Εθνικός Νέας Καρυάς που είχε τότε προπονητή το Μυρίντζο από το Νέστο Χρυσούπολης.
Στη Γ` κατηγορία, στον 1ο όμιλο ο Μακεδονικός Κοκκινοχωρίου, το χωριό του Καρρά. Ο Απόλλων Μουσθένης με Λευτέρη Ζουμπούλη να πηγαίνει στον Ηρακλή Καβάλας και στο Νέστο. Η θρυλική Ακαδημία Ποδοσφαίρου Καβάλας του Τάσου Μελεκίδη η οποία ανέδειξε πολλά ταλέντα με κυριότερα το Στέλιο Σφακιανάκη και τον Θεοφύλακτο Νικολαΐδη.
Στο τωρινό Δήμο Παγγαίου, ήταν η Θύελλα Σιδηροχωρίου, ο Μακεδονικός Μέλισσας, ο Αυλώνας Αυλής, ο ΑΟ Δωματίων και ο ΜΑ Μεσορόπης που έφτασε ταβάνι μέχρι την Α` κατηγορία με Γιώργο Μαρούδα προπονητή.
Με παράγοντες μέσα από το χωριό που είχανε μεγάλο μεράκι για την ομάδα. Χωριά το ένα δίπλα στο άλλο. Ακόμη και ο ΑΟ Κηπιών είχε ομάδα στο τοπικό. Στη σκιά του ΜΑ Ορφανίου, είχε δημιουργηθεί ο Φίλιππος Ορφανίου ενώ είχαν ομάδες το Ποδοχώρι με την Ελπίδα και το γήπεδο δίπλα στο κλειστό γυμναστήριο αλλά και η Γαληψός με τον Πόντο.
Συμμετείχε και ο Πήγασος Αγίου Χριστόφορου. Κάτω από τη Γεωργιανή και τη Νικήσιανη.
Στον 2ο όμιλο η Αναγέννηση Βουνοχωρίου με Παναγιώτη Μπασδάνη προπονητή και με τρεις ανόδους διαδοχικούς από το 1987 μέχρι το 1990, αλλά και η Δόξα Χαϊδευτού. Ο Παράδεισος με το μικρό γήπεδο μέσα στα δένδρα και τον πανύψηλο σέντερ φορ Κοντζέ, ο οποίος πήγε μετά στο Νέστο Χρυσούπολης.
Ο Σούλης Ρουμελιώτης ήταν τότε προπονητής στον Παράδεισο. Ο Πήγασος Προφήτη Ηλεία με Γιάννη Ρούμπα στο τιμόνι για πολλά χρόνια. Τότε ο Ρούμπας είχε προπονητή το Γιάννη Μπουγατσά. Ο Κεραυνός Πέρνης που έφτασε στο πέρασμα του χρόνου ακόμη και στη Γ` Εθνική με την οικογένεια Κολλαρά.
Επίσης ο Μαίανδρος Γέροντα, ο Πανιώνιος Ξεριά, ο Ποντιακός Ποντολιβάδου, ο ΑΟ Ζαρκαδιάς από τον κάμπο και ο Φάρος Μαριών στη Θάσο. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε και ο ΠΟ Κεραμωτής.
Τα χρόνια της αθωότητας. Πρόεδρος ήταν τότε στην ΕΠΣΚ ο Αχιλλέας Καραγκιοζόπουλος. Αγωνιζόμασταν στο τοπικό για μια πορτοκαλάδα, για ένα τραπέζι μετά από ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Κάθε χωριό είχε και μια ομάδα. Ένας τρόπος ζωής για τις μικρές κοινωνίες.
Δυστυχώς έχουν αλλάξει πολλά στο Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Κάθε χρόνο λιγοστεύουν οι ομάδες. Δεν υπάρχουν παράγοντες. Δεν υπάρχουν αντοχές στο οικονομικό. Πλέον είναι στη μόδα να παίρνουν χρήματα και οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές.
Αυτοί που έζησαν τα καλά χρόνια του Ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου θα θυμούνται για μια ζωή τις εμπειρίες που αποκόμισαν.
Αυτά μένουν που λέει και ο ποιητής…
