Η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας μιλάει στο ελculture.gr για το δεύτερο ιστορικότερο Φεστιβάλ θεάτρου της χώρας, το Φεστιβάλ Φιλίππων και τι περιμένει πώς και πώς από το φετινό πρόγραμμα που αφιερώνεται στον Βασίλη Βασιλικό
Η σκηνοθέτις, συγγραφέας και ηθοποιός Εύα Οικονόμου-Βαμβακά γεννήθηκε στην Καβάλα και έζησε εκεί ως τα 18 της, οπότε και μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα. 17 χρόνια μετά, ακριβώς τη στιγμή που «θα ισοφάριζε τα χρόνια απουσίας», όπως μοιράζεται η ίδια στο ελc, και θα γινόταν τόσο Νότια όσο και Βόρεια, κάτι την τράβηξε πίσω. Και στα 35 της, γίνεται η νεότερη καλλιτεχνική διευθύντρια ΔΗΠΕΘΕ στην Ελλάδα, αναλαμβάνοντας το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας και το 66ο Φεστιβάλ Φιλίππων αποτελεί μια δυναμική αρχή, αφού πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνσή της.
«Άλλωστε κουβαλούσα πάντα μέσα μου τις εικόνες και τις ιστορίες της Καβάλας. Δεν ήταν πολύ συνειδητή απόφαση, -τα “εν θερμώ” είναι μάλλον η πίστα μου-, αλλά δεν τη μετανιώνω ούτε στιγμή», αναφέρει η Εύα Οικονόμου-Βαμβακά για το πώς βρέθηκε σε αυτή τη θέση.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας μιλάει για το δεύτερο ιστορικότερο Φεστιβάλ θεάτρου της χώρας, το Φεστιβάλ Φιλίππων και τι περιμένει πώς και πώς από το φετινό πρόγραμμα που αφιερώνεται στον Βασίλη Βασιλικό.
Τι σημαίνει στην πράξη να είσαι καλλιτεχνική διευθύντρια ενός τέτοιου Φεστιβάλ όπως το Φιλίππων;
Άγχος, δημιουργία, έμπνευση, εμμονή στις λεπτομέρειες, ανήσυχος ύπνος. 67 χρόνια ιστορίας είναι αυτά- όταν το συνειδητοποιείς τρομάζεις. Είναι μεγάλη και η ευθύνη και η φροντίδα που πρέπει να δείξεις. Είναι σαν ένας κήπος που προσπαθείς να τον σπείρεις με τα καλύτερα, να επιλέξεις το χώμα που θα καρπίσει, τους σπόρους που του ταιριάζουν, τα εργαλεία που δεν θα τον πληγώσουν. Και μετά να περιμένεις τον ήλιο και τη βροχή για να τον δεις να ανθίζει. Ας πούμε ότι ο ήλιος είναι ο κόσμος, αυτός που συνομιλεί, τροφοδοτεί και εμπνέει.
Τι σας αρέσει στη ζωή σας στην Καβάλα και στο να δημιουργείται μακριά από την Αθήνα, όπου συμβαίνουν τα περισσότερα καλλιτεχνικά πράγματα;
Στην Καβάλα βρήκα μια πολύ ωραία ομάδα καλλιτεχνών. Υπέροχοι άνθρωποι και σημαντικοί καλλιτέχνες που έχουν ήδη γράψει μια διαδρομή και για τους δικούς τους λόγους αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πόλη. Αυτές οι αναπάντεχες συναντήσεις, σε συνδυασμό με τους πιο χαλαρούς ρυθμούς της καθημερινότητας αλλά και το φως και η ομορφιά της, νομίζω ότι συνθέτουν ένα πολύ γόνιμο πλαίσιο δημιουργίας. Πιστεύω πολύ στην αποκέντρωση και τώρα πια μπορώ να πω με σιγουριά πως στην ελληνική περιφέρεια… γίνονται σπουδαία έργα.
Γιατί το φετινό Φεστιβάλ Φιλίππων αφιερώνεται στον Βασίλη Βασιλικό; Και πώς τον «συναντάμε» στο φετινό πρόγραμμα;
Ο Βασίλης Βασιλικός υπήρξε ένας πολύ σημαντικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Καβάλα και έφυγε από κοντά μας φέτος αφήνοντας ένα τεράστιο έργο πίσω του. Αποφασίσαμε λοιπόν, να του αφιερώσουμε το φετινό φεστιβάλ και να αφήσουμε τα έργα του να μας εμπνεύσουν -με μια ευρύτερη έννοια. Να συνομιλήσουμε δημιουργικά μαζί τους και να τοποθετηθούμε μέσα από αυτά. Θα δούμε δηλαδή πάνω στη σκηνή όχι μόνο τα ίδια τα έργα του, αλλά και το πώς αυτά μπορούν να συνομιλήσουν με το τώρα. Κάποια από τα έργα που θα παρουσιαστούν φέτος δηλαδή θα είναι εντελώς νέα, έχοντας όμως γεννηθεί στη σκιά που κάνει το φως του.
Υπάρχει κάτι στην ιστορία του Φεστιβάλ Φιλίππων και στο πέρασμα των χρόνων που αξίζει να γνωρίζουμε;
Το Φεστιβάλ Φιλίππων, είναι το δεύτερο ιστορικότερο Φεστιβάλ θεάτρου της χώρας- με πρώτο φυσικά το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Αρχικά διοργανωνόταν από το ΚΘΒΕ που ερχόταν σύσσωμο στην πόλη, έμενε στις Κρηνίδες- το χωριό στο οποίο βρίσκεται το αρχαίο θέατρο-, έκανε πρόβες για εβδομάδες και στο τέλος έκανε πρεμιέρα εκεί, δίνοντας όχι μόνο μία αλλά μια σειρά από παραστάσεις. Και έτσι έχουν περάσει από το συγκεκριμένο θέατρο πολύ σημαντικοί καλλιτέχνες, δημιουργοί και ερμηνευτές. Και το έδαφος έχει ποτίσει από τη δική τους ουσία. Σταδιακά, τα πράγματα άλλαξαν και το θέατρο πέρασε στον Δήμο και μετά στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας.
Τι οραματίζεσαι για το φεστιβάλ και τι περιμένετε πώς και πώς από το φετινό πρόγραμμα;
Στοχεύω σε ένα φεστιβάλ που να γεννά και το ίδιο πράγματα. Που να φέρνει στο φως νέους καλλιτέχνες και καινούργιες παραγωγές. Έναν τόπο συνάντησης και δημιουργίας. Για αυτό και φέτος, δίνεται ακόμα μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό το κομμάτι και πέρα από τις σημαντικές παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, το φεστιβάλ προγραμματίζει και έξι νέες δικές του παραγωγές, δίνοντας βήμα κατά κύριο λόγο σε νέους καλλιτέχνες που παίρνουν το ρίσκο να μας ξαφνιάσουν.
Μοιραστείτε μαζί μας κάτι που έχετε μάθει από τη ζωή σας με τους κατοίκους της Καβάλας και σίγουρα κουβαλάτε μαζί σας από δω και πέρα.
Η φράση που συνηθίζουμε να λέμε όσοι δουλεύουμε στο Φεστιβάλ όταν τα πράγματα σκουραίνουν είναι «Ας μην μπορώ – θα μπορώ». Για μένα έχει κάτι πολύ δυνατό αυτή η φράση, γιατί δείχνει πως η δύναμη της θέλησης υπερνικά τα πάντα.
πηγή: elculture.gr – Κείμενο: Kατερίνα Παρρή
