-«Μπορείς να διαπιστώσεις πολλά για το χαρακτήρα ενός ανθρώπου από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ζώα» (Ιμμάνουελ Καντ, Γερμανός φιλόσοφος)
-«Ο πολιτισμός ενός έθνους φαίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα ζώα» (Μαχάτμα Γκάντι)
Τα παιδιά μας είναι ο καθρέφτης μας και κατ’ επέκταση ο καθρέφτης της κοινωνίας μας, που κατά πάσα πιθανότητα κρύβει κάποια «σάπια» κομμάτια κάτω από την πλασματική της επιφάνεια. Τα δύο παραπάνω ρητά μας βοηθούν να κατανοήσουμε γιατί ως κοινωνία ορισμένες φορές φαίνεται να παίρνουμε τον κατήφορο.
Και δυστυχώς τα όποια ψυχολογικά μας ζητήματα δε διστάζουμε να τα ξεσπάσουμε πάνω σε ανήμπορα τετράποδα πλάσματα που χωρίς τη θέλησή τους ζούνε στους δρόμους, παλεύοντας σκληρά για την επιβίωσή τους.
Η Λούνα λοιπόν είναι μια αδέσποτη σκυλίτσα της Ν. Περάμου, άκακη, φιλική, χαδιάρα που ποτέ της δεν έχει πειράξει άνθρωπο και εκλιπαρεί για ένα χάδι και μια λιχουδιά. Η Λούνα που ζει ήδη μια 10ετια στους δρόμους, έχει στειρωθεί από φιλόζωες κυρίες του χωριού, αλλά ως ελεύθερο πνεύμα δε δέχεται να περιοριστεί στους τοίχους ενός σπιτιού.
Η γλυκιά Λούνα κάθε πρωί περιμένει μπροστά στο κτιριακό του γυμνασίου- λυκείου της Περάμου, κάνει χαρές στους μαθητές και παίρνει λιχουδιές από τα χέρια των παιδιών. Αγαπάει πολύ τα παιδιά και δεν τα φοβάται. Αν της δώσουν να φάει,τ ότε τρώει κι αν όχι φεύγει διακριτικά.
Την περασμένη Πέμπτη (ή Παρασκευή) ωστόσο μία κυρία που κατοικεί απέναντι από το σχολικό συγκρότημα άκουσε δυνατά γέλια παιδιών στην αυλή κι έπειτα είδε κάποια από αυτά να φεύγουνε τρέχοντας. Αμέσως μετά είδε την άκακη Λούνα, βαμμένη με ροζ μπογιά, να γλείφεται προσπαθώντας να απαλλαγεί από το υλικό που έριξαν στη γούνα της.
Συγκεκριμένη φιλόζωη κυρία που φροντίζει τη Λούνα προσπάθησε απεγνωσμένα να πλύνει και να καθαρίσει το τρίχωμα του άμοιρου ζώου, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα. Η φιλόζωη κυρία είναι απαρηγόρητη για την κακοποίηση που επεφύλαξαν στο ανήμπορο τετράποδο και κοινοποίησε το περιστατικό στο διαδικτυακό της προφίλ.
Οι άνθρωποι που μπορούν να κακοποιήσουν, να βασανίσουν, να φερθούν βάναυσα σ’ ένα ζώο μπορούν να γίνουν βίαιοι σε όλες τους τις σχέσεις. Ως κακοποίηση ζώου ορίζεται οποιαδήποτε μη κοινωνικά αποδεκτή ανθρώπινη συμπεριφορά, που προκαλεί άσκοπη ταλαιπωρία, αγωνία, φόβο, πόνο, τραυματισμό, μέχρι και τον βίαιο θάνατο του ζώου.
Η κακοποίηση ζώων σύμφωνα με τις ψυχολογικές και εγκληματολογικές έρευνες είναι η πρώτη ένδειξη για την εκδήλωση πιθανής βίας προς ανθρώπους στο μέλλον. Τα άτομα που δε διστάζουν να στραφούν ενάντια σε κάποιο ανυπεράσπιστο αδέσποτο ζώο παρουσιάζουν ιδιαιτέρως χαμηλή ενσυναίσθηση, ενδεχομένως να εμφανίζουν γενικευμένη παραβατική συμπεριφορά χωρίς να νιώθουν ενοχές.
Βασικό χαρακτηριστικό τους είναι, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η ανασφάλεια και τα αισθήματα κατωτερότητας, ανεπάρκειας και αναξιότητας. Η βίαιη συμπεριφορά τους κατά πάσα πιθανότητα στο μέλλον θα παρουσιάσει κλιμάκωση.
Ένα άτομο που κακοποιεί ζώα χρήζει επειγόντως ψυχολογικής βοήθειας, καθώς είναι επικίνδυνο για το κοινωνικό σύνολο. Αλίμονο εάν αναθρέφουμε ανάλογα επικίνδυνα παιδιά, τα οποία αύριο θα τα παραδώσουμε στην κοινωνία επιτρέποντάς τα να κλιμακώσουν τη βίαιη συμπεριφορά τους.
Η άδολη αγάπη που προσφέρει ένα ζώο, η αφοσίωση και η ανιδιοτέλεια που το χαρακτηρίζει, μπορεί να διδάξει ολόκληρη την κοινωνία και να παραδειγματίσει ακόμα και εμάς τους ανθρώπους. Πότε, επιτέλους, η κοινωνία μας θα ενδιαφερθεί πραγματικά και ουσιαστικά για αυτά;
Πότε επιτέλους το οργανωμένο κράτος θα ενσωματώσει στη διδακτέα ύλη κάποια μαθήματα αγάπης και φροντίδας των ζώων και ειδικότερα των άτυχων αδέσποτων; Αν κάτι τέτοιο είχε ήδη δρομολογηθεί, τότε σίγουρα τα φρικιαστικά περιστατικά κακοποίησης που καθημερινά γνωστοποιούνται στα κοινωνικά δίκτυα θα ήταν λιγότερα.
ΒΟΥΛΑ ΘΑΣΙΤΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
