Μια ανατρεπτική συνέντευξη παραχώρησε η Εύη Παπουτσή στον Τάσο Πατσίδη.
Η παλιά σπουδαία πρωταθλήτρια του κλασσικού αθλητισμού και προπονήτρια του ΟΚΑΦ, μίλησε έξω από τα δόντια, υποστηρίζοντας ότι η Καβάλα, πρέπει να έχει ένα σύλλογο που θα προκύψει από την ένωση των τριών, προκειμένου να είναι μια υπερδύναμη στο χώρο. Ακόμη τόνισε ότι οι φορείς πρέπει να βοηθήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό την ανάπτυξη του κλασσικού αθλητισμού.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ερ: Κάποια παιδιά, μεγάλα ταλέντα που πέρασαν από τα χέρια της Εύης Παπουτσή στον ΟΚΑΦ, που βρίσκονται τώρα;
Απ: Ο Γιάννης Καριωτίδης που έκανε Μήκος και Τριπλούν εργάζεται στην Αστυνομία. Δυστυχώς σταμάτησε τον κλασσικό αθλητισμό. Η Δέσποινα Παντέζου συνεχίζει σε σύλλογο της Κρήτης, όπου έχει πάρει μεταγραφή και συμμετείχε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.
Ο Απόστολος Λαφαζανίδης είναι στη Θεσσαλονίκη αλλά και αυτός έχει σταματήσει. Η Πηνελόπη Λεβεντοπούλου συνεχίζει κανονικά τις προπονήσεις της και νομίζω ότι γύρισε πάλι στον ΟΚΑΦ.
Ο Καριωτίδης θα μπορούσε να φτάσει πολύ μακριά γιατί ήταν ήδη σε υψηλό επίπεδο. Πέσαμε τότε σε χρονιά που δεν είχε καμία διοργάνωση σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Είχε πιάσει τα όρια αλλά ήταν τα χρόνια της πανδημίας.
Ερ: Τι πρέπει να διορθωθεί στον κλασσικό αθλητισμό της Καβάλας για να γίνουν βήματα προς τα εμπρός;
Απ: Πρώτα απ’ όλα το γήπεδο. Δεν υπάρχουν υποδομές. Μετά τον Covid τα πράγματα έγιναν χειρότερα, απ’ ότι ακούω από συναδέλφους που είναι εκεί σε καθημερινή βάση.
Να δείξει μεγαλύτερη διάθεση ο Δήμος στο κομμάτι του κλασσικού αθλητισμού. Δεν μου λένε κάτι οι αγώνες που γινόταν στο «Ανθή Καραγιάννη» αλλά και αυτοί τώρα δεν γίνονται αφού το ταρτάν δεν είναι σε καλή κατάσταση και της Ελευθερούπολης είναι καινούργιο με 8 διαδρομές.
Δεύτερο και βασικό, χρειάζεται μεγαλύτερη κατάρτιση στο κομμάτι της προπονητικής. Οι προπονητές πρέπει να πηγαίνουν σε σεμινάρια, να εκπαιδεύονται συνέχεια γιατί εξελίσσεται συνέχεια ο στίβος αλλά και η προπονητική. Όχι ότι μάθαμε… μάθαμε και κάνουμε μια απλή άσκηση στα παιδιά.
Να αντιμετωπίζουν τα παιδιά σαν μονάδες. Όχι ελάτε να κάνουμε προπόνηση όλοι μαζί και να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί. Να ξεχωρίζουν τα παιδιά που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό και αυτά τα παιδιά που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό.
Οι Ακαδημίες υποτίθεται ότι είναι για να βγάζουν ταλέντα. Πάντως θέλω να δώσω συγχαρητήρια σε όλους τους προπονητής που με αυτές τις συνθήκες βγάζουν αθλητές και αθλήτριες που φέρνουν διακρίσεις στην πόλη.
Ερ: Λείπει ένας κλειστός χώρος;
Απ: Φυσικά και λείπει. Έχει κάποιους διαδρόμους κάτω από τη μια κερκίδα αλλά δεν φτάνει αυτό. Δεν μπορείς να κάνεις ούτε ζέσταμα, όταν μπαίνουν όλοι. Η Ελευθερούπολη έχει κάνει βήματα μπροστά, εμείς στην Καβάλα πάμε πίσω. Μακάρι να βοηθήσει το γήπεδο στην Καλαμίτσα. Πάντως ένα κλειστό χρειάζεται για τον κλασσικό αθλητισμό της Καβάλας.
Ερ: Γεγονός είναι ότι έστω και έτσι βγαίνουν ταλέντα.
Απ: Βγαίνουν ταλέντα αλλά αυτό γίνεται σ’ όλη την Ελλάδα. Κάνουν προπόνηση στα χωράφια, σε χαλασμένα ταρτάν. Αυτό όμως πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να γίνει πιο οργανωμένο. Να βοηθηθούν οι προπονητές και οι αθλητές.
Ερ: Να βοηθήσουν περισσότερο και οι φορείς;
Απ: Ναι βεβαίως και πρέπει να βοηθήσουν οι φορείς. Πάντα υπάρχουν παιδιά που βγαίνουν αλλά σκοπός πρέπει να είναι η διάρκεια. Μετά τα 18 όμως πολλά παιδιά εξαφανίζονται. Όχι μόνο στην Καβάλα αλλά και σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Δεν θα πω ονόματα στην Καβάλα αλλά σίγουρα έχουν χαθεί πολλά ταλέντα.
Ερ: Είχες, έχεις προτάσεις να επανέλθεις από τη θέση της προπονήτριας στον κλασσικό αθλητισμό της Καβάλας;
Απ: Είχα προτάσεις να επανέλθω. Τώρα έτσι όπως είναι η ζωή μου και η δουλειά μου, δεν έχω χρόνο να επανέλθω. Πρέπει να τα «διαλύσω» όλα. Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο. Αν έκανα κάτι, θα το έκανα μόνη μου. Ξεχωριστά. Υπάρχει ένα πλάνο στο μυαλό μου.
Ερ: Βγάζεις ένα παράπονο για τις συνεργασίες που είχες έως τώρα;
Απ: Οι συνεργασίες πήγαν καλά μέχρι ενός σημείου. Μετά είδα ότι δεν πάει άλλο το πράγμα. Δεν ήμουν ευχαριστημένη. Οπότε προκειμένου να χαλάσουμε τις καρδιές μας, είπα να το διακόψω.
Ερ: Στον κλασσικό αθλητισμό της Καβάλας, «σηκώνει» ένας ακόμη σύλλογος;
Απ: Πρέπει τα μυαλά να ανοίξουν. Να μην κοιτάει μόνο ο καθένας την ομάδα του. Να λένε ότι έχω εγώ την καλύτερη ομάδα. Να τον κοιτάνε μόνο σφαιρικά. Εγώ θα προτιμούσα να έχει μόνο μια ομάδα η Καβάλα και να είναι υπερδύναμη. Να γίνει ένας σύλλογος και να ακούγεται η πόλη μας παντού.
Ερ: Είναι θέμα παραγόντων;
Απ: Νομίζω ναι. Θα μπορούσαν να συνεργάζονται οι σύλλογοι καλύτερα μεταξύ τους, για να βοηθήσουν περισσότερο τα παιδιά και τους γονείς. Δεν είναι το κλίμα φαγωμάρας ότι καλύτερο.
Δεν ακούγεται καλά. Όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να το θέλουν, οι παράγοντες. Πρέπει οι παράγοντες να θέλουν το κάτι παραπάνω. Δεν αρκούν οι βραβεύσεις, οι φωτογραφίες στις εφημερίδες και οι συνεντεύξεις. Μετά τι γίνεται; Υπάρχουν οι υποδομές; Δεν πρέπει να δώσουν κίνητρα στα παιδιά να συνεχίσουν.
Ερ: Στην πράξη μάλλον είναι δύσκολο να γίνει, ένας σύλλογος.
Απ: Σαφώς, έχει και δυσκολίες. Θα μπορούσε να γίνει ένας σύλλογος στην Ελευθερούπολη. Υπάρχουν όλα τα εφόδια. Γήπεδο, ωραίες εγκαταστάσεις. Θα μπορούσε η Ελευθερούπολη με τέτοιες υποδομές να έχει ένα δικό της σύλλογο.
Υπάρχει μεγάλος Δήμος και πολλά παιδιά που ασχολούνται με τον κλασσικό αθλητισμό. Θα μπορούσε να έχει η Ελευθερούπολη, όπως έχει η Χρυσούπολη χωρίς να έχει τις ίδιες υποδομές προς το παρόν.
Ερ: Ποια θεωρείς ότι είναι η καλύτερη αθλήτρια της Καβάλας σ’ αυτήν τη χρονική περίοδο;
Απ: Ξεκάθαρα η Σοφία Ιωσηφίδου. Δεν το συζητάμε. Μιλάμε για ατομικό αγώνισμα. Η Σοφία έφυγε από την Καβάλα, βρήκε διαφορετικές συνθήκες στην προπόνηση της, στην προετοιμασία της και έφτασε να είναι μια μεγάλη αθλήτρια.
Στη σκυτάλη υπάρχουν τα κορίτσια του ΟΚΑΦ που πρόσφατα έκαναν ένα μεγάλο ρεκόρ, δείγμα και της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται από τη Ρούλα Μαυρομάτη, η οποία είναι η προπονήτρια τους. Έχουν μεγάλο ταλέντο όλα τα κορίτσια που συμμετέχουν σ’ αυτήν την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ100.
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αλεξανδρή
