Οι φοιτητές πανεπιστημίου σε όλη τη χώρα, αντιμέτωποι με μαζικές συλλήψεις, αναστολές σπουδών, εξώσεις και αποβολές, είναι η τελευταία, καλύτερη ελπίδα μας για να σταματήσουμε τη γενοκτονία στη Γάζα, γράφει ο Chris Hedges.
PRINCETON, N.J. – η Achinthya Sivalingam, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Δημοσίων Υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, δεν ήξερε όταν ξύπνησε αυτό το πρωί ότι λίγο μετά τις 7 π.μ. θα ενωθεί με εκατοντάδες φοιτητές σε όλη τη χώρα που έχουν συλληφθεί, εκδιωχθεί και απαγορευτεί η πρόσβαση της στην πανεπιστημιούπολη επειδή διαμαρτυρήθηκαν κατά της γενοκτονίας στη Γάζα.
Όταν της μιλάω φοράει ένα μπλε φούτερ, μερικές φορές συγκρατεί τα δάκρυα. Καθόμαστε σε ένα τραπέζι στο Small World Coffee shop στην οδό Witherspoon, μισό τετράγωνο μακριά από το πανεπιστήμιο στο οποίο δεν μπορεί πια να μπει, από το διαμέρισμα στο οποίο δεν μπορεί πια να μένει και την πανεπιστημιούπολη στην οποία θα έπρεπε να αποφοιτήσει σε λίγες εβδομάδες .
Αναρωτιέται πού θα περάσει τη νύχτα.
Η αστυνομία της έδωσε πέντε λεπτά για να μαζέψει τα πράγματα από το διαμέρισμά της
«Πήρα πράγματα στην τύχη», λέει. «Πήρα νιφάδες βρώμης για έναν οποιονδήποτε λόγο, χωρίς καλά καλά να το σκεφτώ. Ήμουν πραγματικά μπερδεμένη». Οι φοιτητές που διαδηλώνουν σε όλη τη Χώρα επιδεικνύουν ένα ηθικό και σωματικό θάρρος –πολλοί κινδυνεύουν με αναστολή και αποβολή– πράγμα που ντροπιάζει κάθε σημαντικό ίδρυμα στη Χώρα.
Είναι επικίνδυνοι όχι επειδή διαταράσσουν τη ζωή στην πανεπιστημιούπολη ή επιτίθενται σε εβραίους φοιτητές –πολλοί από αυτούς που διαμαρτύρονται είναι εβραίοι– αλλά επειδή αποκαλύπτουν την αβυσσαλέα αποτυχία των κυρίαρχων ελίτ στην εξουσία και των θεσμών τους να σταματήσουν τη γενοκτονία, το έγκλημα των εγκλημάτων.
Αυτοί οι φοιτητές είναι μάρτυρες, παρακολουθούν, όπως οι περισσότεροι από εμάς, τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ. Αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς, αναλαμβάνουν δράση. Οι φωνές και οι διαμαρτυρίες τους είναι μια ισχυρή αντίσταση στην ηθική χρεοκοπία που τους περιβάλλει.
Κανένας πρόεδρος πανεπιστημίου δεν έχει καταγγείλει την καταστροφή όλων των πανεπιστημίων της Γάζας από το Ισραήλ. Κανένας πρόεδρος πανεπιστημίου δεν ζήτησε άμεση και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός. Κανένας πρόεδρος πανεπιστημίου δεν χρησιμοποίησε τις λέξεις «απαρτχάιντ» ή «γενοκτονία». Κανένας πρόεδρος πανεπιστημίου δεν έχει ζητήσει κυρώσεις και αποεπενδύσεις από το Ισραήλ.
Αντίθετα, οι διευθυντές αυτών των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων προσκυνούν, υποκλίνονται ύπτια σε πλούσιους δωρητές, εταιρείες – συμπεριλαμβανομένων κατασκευαστών όπλων – και λυσσασμένους δεξιούς πολιτικούς.
Επαναδιατυπώνουν τη συζήτηση για τις ζημιές στους εβραίους παρά για την καθημερινή σφαγή των παλαιστινίων, μεταξύ των οποίων χιλιάδες παιδιά. Επέτρεψαν στους βασανιστές –το σιωνιστικό Κράτος και τους υποστηρικτές του– να παρουσιάζονται ως θύματα.
Αυτή η ψευδής αφήγηση, που εστιάζει στον αντισημιτισμό, επιτρέπει στα κέντρα εξουσίας, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, να μπλοκάρουν το πραγματικό πρόβλημα: τη γενοκτονία. Μολύνει τη συζήτηση. Είναι μια κλασική περίπτωση «αντιδραστικής κατάχρησης, κακοποίησης»
Υψώνεται η φωνή για να καταγγείλει μια αδικία, ο κόσμος αντιδρά σε μια παρατεταμένη κακοποίηση-καταχρηστική κατάσταση, προσπαθούν να αντισταθούν και ο επιτιθέμενος ξαφνικά μετατρέπεται σε έχοντα δεχτεί επίθεση.
Το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπως και άλλα πανεπιστήμια σε όλη τη χώρα, είναι αποφασισμένο να απαγορεύσει τους καταυλισμούς που ζητούν τον τερματισμό της γενοκτονίας. Αυτή φαίνεται να είναι μια συντονισμένη προσπάθεια από τα πανεπιστήμια σε όλη τη Χώρα.
Το πανεπιστήμιο γνώριζε για την προτεινόμενη κατασκήνωση εκ των προτέρων. Όταν οι φοιτητές έφτασαν στις πέντε στάσεις σήμερα το πρωί, τους υποδέχτηκε μεγάλος αριθμός αστυνομικών από το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας του πανεπιστημίου και το Αστυνομικό Τμήμα του Πρίνστον.
Ο χώρος του προτεινόμενου καταυλισμού, απέναντι από τη Βιβλιοθήκη Firestone, ήταν γεμάτος αστυνομικούς. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι οι φοιτητές κράτησαν τα σχέδιά τους μακριά από τα email του πανεπιστημίου και περιορίζονταν σε εκείνες που πίστευαν πως ήταν ασφαλείς εφαρμογές.
Ανάμεσα στην αστυνομία σήμερα το πρωί ήταν ο ραβίνος Eitan Webb, ο οποίος ίδρυσε και διευθύνει το Chabad House του Princeton. Έχει παρευρεθεί σε πανεπιστημιακές εκδηλώσεις για να επιτεθεί φραστικά σε όσους ζητούν τον τερματισμό της γενοκτονίας ως αντισημίτες, σύμφωνα με τους φοιτητές ακτιβιστές.
Καθώς οι 100 περίπου διαδηλωτές άκουγαν τους ομιλητές, ένα ελικόπτερο έκανε κύκλους θορυβωδώς από πάνω. Ένα πανό, που κρέμεται από ένα δέντρο, έγραφε: «Από το ποτάμι ως τη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη».
Οι φοιτητές εξήγησαν ότι θα συνεχίσουν τη διαμαρτυρία τους έως ότου το Πρίνστον αποστασιοποιηθεί από τις εταιρείες που «κερδίζουν ή εμπλέκονται στη συνεχιζόμενη στρατιωτική εκστρατεία του κράτους του Ισραήλ» στη Γάζα, και τερματίσει την πανεπιστημιακή έρευνα »για τα όπλα του πολέμου» που χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Άμυνας, δεν θα εφαρμόσει ένα ακαδημαϊκό και πολιτιστικό μποϊκοτάζ των ισραηλινών ιδρυμάτων, δεν θα υποστηρίξει τα παλαιστινιακά ακαδημαϊκά και πολιτιστικά ιδρύματα και δεν θα ζητήσει άμεση και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός.
Αν όμως οι φοιτητές προσπαθήσουν να στήσουν ξανά σκηνές –απομακρύνθηκαν 14 μετά τις δύο συλλήψεις σήμερα το πρωί– φαίνεται σίγουρο ότι θα συλληφθούν όλοι. Αυτό είναι πολύ περισσότερο από ό,τι περίμενα να συμβεί», λέει η Aditi Rao, υποψήφια διδάκτωρ στις κλασικές επιστήμες. «Άρχισαν να συλλαμβάνουν ανθρώπους επτά λεπτά από το ξεκίνημα του καταυλισμού».
Η αντιπρόεδρος του Πρίνστον, Rochelle Calhoun έστειλε μαζικό email την Τετάρτη προειδοποιώντας τους φοιτητές ότι θα μπορούσαν να συλληφθούν και να απομακρυνθούν από την πανεπιστημιούπολη εάν στήσουν καταυλισμό.
«Οποιοδήποτε άτομο εμπλέκεται σε καταυλισμό, σε κατάληψη ή άλλη παράνομη συμπεριφορά αναστάτωσης που αρνείται να σταματήσει μετά από προειδοποίηση θα συλληφθεί και θα αποκλειστεί αμέσως από την πανεπιστημιούπολη», έγραψε. «Για τους φοιτητές, ένας τέτοιος αποκλεισμός από την πανεπιστημιούπολη θα έθετε σε κίνδυνο την δυνατότητα τους να ολοκληρώσουν το εξάμηνο.
Αυτοί οι φοιτητές, πρόσθεσε, θα μπορούσαν να τεθούν σε αναστολή ή να αποβληθούν. Η Sivalingam συνάντησε έναν από τους καθηγητές της και τον παρακάλεσε να υποστηρίξει τη διαμαρτυρία. Ο καθηγητής την ενημέρωσε ότι η θητεία του έληγε και ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει. Το μάθημα που διδάσκει ονομάζεται «οικολογικός Μαρξισμός».
«Ήταν μια περίεργη στιγμή», λέει η καθηγήτρια. «Πέρασα το τελευταίο εξάμηνο σκεπτόμενη τις ιδέες, την εξέλιξη και την πολιτική αλλαγή, καθώς και την κοινωνική αλλαγή. Ήταν μια τρελή στιγμή». Αρχίζει να κλαίει.
Λίγα λεπτά μετά τις 7 π.μ., η αστυνομία μοίρασε ένα φυλλάδιο στους φοιτητές που έστηναν σκηνές με τίτλο «Προειδοποίηση του Πανεπιστημίου του Princeton και Ειδοποίηση Απαγόρευσης Παραβίασης»-“Princeton University Warning and No Trespass Notice”.
Το φυλλάδιο ανέφερε ότι οι φοιτητές «συμμετείχαν σε συμπεριφορές καταπάτησης επάνω σε ιδιοκτησίες του Πανεπιστημίου Πρίνστον που παραβιάζει τους πανεπιστημιακούς κανόνες και κανονισμούς, αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και την περιουσία άλλων και διαταράσσει την τακτική λειτουργία του Πανεπιστημίου: τέτοια συμπεριφορά περιλαμβάνει τη συμμετοχή σε κατασκήνωση και /ή την διακοπή μιας εκδήλωση του Πανεπιστημίου.»
Το φυλλάδιο ανέφερε ότι όσοι εμπλέκονταν στην «απαγορευμένη συμπεριφορά» θα θεωρούνταν «προκλητικοί παραβάτες σύμφωνα με τον Ποινικό Νόμο του New Jersey (N.J.S.A. 2C:18-3) και θα υπόκεινται σε άμεση σύλληψη».
Δευτερόλεπτα αργότερα η Sivalingam άκουσε έναν αστυνομικό να λέει «Πιάστε αυτούς τους δύο». Ο Hassan Sayed, ένας διδακτορικός φοιτητής στα οικονομικά με καταγωγή από το Πακιστάν, εργαζόταν με την Sivalingam για να στήσουν μια από τις σκηνές. Του πέρασαν χειροπέδες. Η Sivalingam δέθηκε τόσο σφιχτά που της κόπηκε η κυκλοφορία στα χέρια. Οι καρποί της είναι γεμάτοι σκούρες μελανιές.
«Υπήρξε μια πρώτη προειδοποίηση από την αστυνομία: «Παραβαίνετε την ιδιοκτησία» ή κάτι τέτοιο, «Αυτή είναι η πρώτη σας προειδοποίηση», λέει ο Sayed. «Γίνονταν μεγάλη φασαρία. Δεν άκουσα πολλά. Ξαφνικά, νιώθω να σπρώχνουν τα χέρια πίσω από την πλάτη μου. Όταν συνέβη, το δεξί μου χέρι τεντώθηκε λίγο και μου είπαν: «Αν το κάνεις αυτό, αντιστέκεσαι στη σύλληψη». Μου έβαλαν τις χειροπέδες.
Ένας από τους αστυνομικούς τον ρώτησε αν ήταν φοιτητής. Όταν απάντησε καταφατικά, του ανακοίνωσαν αμέσως ότι του απαγόρευσαν την είσοδο στην πανεπιστημιούπολη. «Από όσο κατάφερα να ακούσω, δεν μου είπαν ποιες ήταν οι κατηγορίες», διηγείται. «Με οδήγησαν σε ένα αυτοκίνητο. Με ψάχνουν λίγο. Μου ζητούν τη φοιτητική μου κάρτα».
Ο Sayed τοποθετήθηκε στο πίσω κάθισμα ενός αστυνομικού αυτοκινήτου της πανεπιστημιούπολης μαζί με την Sivalingam, η οποία αγωνιούσε πολύ σφιχτά δεμένη. Ο Sayed ζήτησε από την αστυνομία να χαλαρώσει το δέσιμο της Sivalingam, μια επιχείρηση που κράτησε αρκετά λεπτά επειδή έπρεπε να την βγάλουν από το όχημα και το ψαλίδι δεν μπορούσε να κόψει το πλαστικό. Έπρεπε να βρουν κάποιους κόφτες καλωδίων. Οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα του πανεπιστημίου
Από τον Sayed αφαίρεσαν το τηλέφωνο, τα κλειδιά, τα ρούχα, το σακίδιο και τα AirPods και τον έβαλαν σε ένα κελί κράτησης. Του είπαν ξανά ότι του είχε απαγορευτεί η είσοδος στην πανεπιστημιούπολη. «Είναι μια εκκένωση;» ρώτησε την αστυνομία της πανεπιστημιούπολης.
Η αστυνομία δεν απάντησε. Ζήτησε να καλέσει έναν δικηγόρο. Του είπαν ότι θα μπορούσε να καλέσει έναν δικηγόρο όταν η αστυνομία ήταν έτοιμη»Ίσως ανέφεραν κάτι για καταπάτηση κατοικίας-έδρας, αλλά δεν θυμάμαι καθαρά», λέει. «Σίγουρα δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου».
Του είπαν να συμπληρώσει έντυπα σχετικά με την ψυχική του υγεία και αν έπαιρνε φάρμακα. Στη συνέχεια ενημερώθηκε ότι του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για «καταπάτηση» Δήλωσα, «Είμαι ένας φοιτητής, πώς μπορεί αυτό να είναι καταπάτηση; Πάω στη σχολή εδώ», διηγείται.
«Φαίνεται ότι δεν έχουν κάτι καλό να απαντήσουν. Επαναλαμβάνω, ρωτώντας εάν το ότι μου απαγορεύουν την πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη συνιστά μια έξωση, δεδομένου ότι ζω στην πανεπιστημιούπολη. Λένε μόνο «απαγορεύεται η πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη».
Επανέλαβα ότι κάτι τέτοιο δεν απαντά στην ερώτηση. Λένε ότι όλα θα εξηγηθούν στην επιστολή. Και εγώ ρώτησα, «Ποιος θα γράψει το γράμμα;» Απάντησαν: «Ο κοσμήτορας του μεταπτυχιακού»». Ο Sayed συνοδεύτηκε στο σπίτι του στην πανεπιστημιούπολη.
Η αστυνομία της πανεπιστημιούπολης δεν του άφησε τα κλειδιά. Του έδωσαν λίγα λεπτά για να πάρει αντικείμενα όπως το φορτιστή του τηλεφώνου του. Έκλεισαν την πόρτα στο διαμέρισμά του. Και αυτός αναζητά καταφύγιο στην καφετέρια Small World.
Η Sivalingam επιστρέφει συχνά στο Tamil Nadu, στη νότια Ινδία, όπου γεννήθηκε, για τις καλοκαιρινές διακοπές. Η φτώχεια και ο καθημερινός αγώνας των γύρω της να επιβιώσουν, λέει, ήταν «συγκλονιστικές». «Η διαφορά ανάμεσα στη ζωή μου και τη δική τους, πώς να συμφιλιωθούν αυτά τα πράγματα στον ίδιο κόσμο», λέει, με τη φωνή τρεμάμενη από συγκίνηση.
«Πάντα ήταν πολύ περίεργο για μένα. Νομίζω ότι από εκεί προέρχεται το μεγάλο ενδιαφέρον μου για την αντιμετώπιση της ανισότητας, το να μπορώ να σκέφτομαι τους ανθρώπους εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών ως ανθρώπινα όντα, ως ανθρώπους που αξίζουν ζωές και αξιοπρέπεια».
Τώρα πρέπει να προσαρμοστεί στην εξορία από την πανεπιστημιούπολη. «Πρέπει να βρω ένα μέρος όπου να κοιμάμαι», λέει, «να το πω στους γονείς μου, αλλά θα είναι λίγο μια κουβέντα, και να βρω τον τρόπο να συμμετάσχω δεσμευόμενη στην υποστήριξη και την επικοινωνία στη φυλακή γιατί δεν μπορώ να είμαι εκεί, αλλά μπορώ να συνεχίσω να κινητοποιούμαι».
Υπάρχουν πολλές επαίσχυντες περίοδοι στην αμερικανική ιστορία. Η γενοκτονία που διαπράξαμε κατά των αυτόχθονων πληθυσμών. Η δουλεία. Η βίαιη καταστολή του εργατικού κινήματος που είδε το θάνατο εκατοντάδων εργατών. Το λιντσάρισμα. Jim και Jane Crow. το Βιετνάμ. το Ιράκ. Αφγανιστάν. Λιβύη.
Η γενοκτονία στη Γάζα, την οποία χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε εμείς, έχει τόσο τερατώδεις διαστάσεις που θα πάρει μια περίοπτη θέση σε αυτό το πάνθεον των εγκλημάτων. Η ιστορία δεν θα είναι ευγενική με τους περισσότερους από εμάς. Αλλά θα ευλογήσει και θα σεβαστεί αυτούς τους φοιτητές.
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος La Bottega del Barbieri
