Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Λίγες ώρες μετά την γνωστοποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων, Δευτέρα και Τρίτη 22 και 23 τρέχοντος, η ελληνική επικαιρότητα εξηφανίσθη παντελώς από τα γαλλικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων.
Μόνο ο έγγραφος Τύπος επανήρχετο μερικώς όπως ο Λε Μόντ, ο Λε Φιγκαρό και η Λ΄Ουμανιτέ στην νίκη της Δεξιάς.Τελείως διαφορετική παρουσιάζονταν πριν από μια εβδομάδα η περίπτωση την τουρκικών εκλογών που οι μη αναμενόμες διαστάσεις του θριάμβου του Ερντογάν και της γεωστρατηγικής σπουδαιότητος της χώρας του κατελάμβαναν στήλες και στήλες στις εν λόγω εφημερίδες.
Οι αιτίες αυτής της διαφορετικής μεταχειρίσεως των δυο χωρών οι οποίες είναι αμφότερες μέλη της βορειοατλαντικής συμμαχίας, εξηγούνταια) με τον σημαντικό ρόλο που καταλαμβάνει η Τουρκία και συνεπώς ο ηγέτης της στο χώρο της Ευρασίας λόγω μεταφοράς του γκαζιού της Ρωσίας δια μέσου του πορθμού του Βοσπόρου, του πετρελαίου του ομόγλωσσου και ομόδοξου θρησκευτικώς Ατζερμπαïστάν, β) το εναλλασσόμενο ναι και όχι της Άγκυρας στη προοπτική ή μη εντάξεως των σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ και, τέλος, στη διατήρηση των ίσων αποστάσεων από την Άγκυρα στην έμμεση διαμάχη ΗΠΑ—Ρωσίας δια μέσου της Ουκρανίας.
Με μια λέξη: Στη διεθνή σκακιέρα το πιόνι της Τουρκίας ελκύει περισσότερο τη προσοχή των μεγάλων δυνάμεων από εκείνο της Αθήνας. Εξού και οι αντίστοιχες τοποθετήσεις τους στον ανατολικοβαλκανικό χώρο και η με το σταγονόμετρο αναφορά του γαλλικού Τύπου στις ελληνικές εκλογές.
Τούτων λεχθέντων, ο φερόμενος σαν «αντικειμενικός» Λε Μόντ τιτλοφορούσε την ανταπόκριση του από Αθήνα τονίζοντας την εκλογική νίκη της Δεξιάς χωρίς να προβάλλει, εξεπίτηδες εμφατικώς, το όνομα Μητσοτάκης.
Η εσπερινή εφημερίδα τονίζει ιδιαιτέρως το γεγονός ότι ο Έλληνας πολιτικός παρουσιάζονταν σαν ένα οχυρό, ένα ούτως ειπείν τείχος απέναντι σε κάθε οικονομική και γεωπολιτική αβεβαιότητα χωρίς όμως να αναφέρει τα σημεία του γεωπολιτικού τομέως στα οποία διακρίθηκε ο νικητής των εκλογών.
Ο Λε Μόντ προσέθετε ότι σύμφωνα με τον πολιτικολόγο Μάνο Παπάζογλου «η λογική της σταθερότητος κέρδισε τους Έλληνες οι οποίοι τραυματίσθηκαν από τα χρόνια της οικονομικής κρίσεως (…), το κλείσιμο των τραπεζών και τον έλεγχο των κεφαλαίων που οδήγησαν πολλές επιχειρήσεις να βάλλουν το κλειδί κάτω από τη πόρτα».
Εν συνεχεία διευκρίνιζε ότι ο Τσίπρας «έχασε ψήφους από τα αριστερά οι οποίες πήγαν στους μικρούς (πολιτικούς) σχηματισμούς και στο ΚΚΕ που αποσκίρτησαν από τον Σύριζα)». Η εφημερίδα παρέθετε τις διαπιστώσεις της συνεργαζόμενης με το πανεπιστήμιο Αθηνών καθηγήτριας Χατζησταύρου που πιστεύει ότι ο Τσίπρας δεν έχει σταθερούς εκλογείς και η αντιπολίτευση του στο συντηρητικό κόμμα τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήταν μάλλον χαλαρή».
Από την μεριά του, ο συντηρητικός Φιγκαρό πρόβαλε εμφατικώς, αντιθέτως με τον Λε Μόντ, το επώνυμο του νικητού των εκλογών, κάνοντας το, με την αναμφισβήτητη επιτυχία του εκ Κρήτης ανδρός, γνωστότερο ανά την Ευρώπη.
Αναφερόμενος στις προσεχείς επαναληπτικές εκλογές πληροφορούσε τους αναγνώστες του ότι θα διεξαχθούν με διαφορετικό σύστημα (σ.σ. από εκείνο της απλής αναλογικής ), σύμφωνα με το οποίο ο νικητής θα πάρει μια πρόσθετη αμοιβή εδρών που μπορεί να φτάσουν έως και τις 50.
Οι Έλληνες, εξηγούσε ο λε Φιγκαρό, ποτέ δεν συγχώρεσαν την υποχώρηση του Τσίπρα έναντι της Ευρώπης προς λήψη δανείων που τον υποχρέωσαν να πάρει δραστικά μέτρα λιτότητας ο αντίκτυπος των οποίων γίνεται ακόμη και σήμερα αισθητός.
Τέλος, η Λ’ Ουμανιτέ, (ως επίσης και η Λα Λιμπερασιόν που παραθέτουν ως συνήθως στις ψηφιακές εκδόσεις τους μικρή περίληψη των κειμένων τους) άφηναν να εννοηθεί εμμέσως την εύνοια τους, ειδικά η Λ’ Ουμανιτέ, προς τον Σύριζα, η οποία διέτρεχε επί τροχάδην τα καταστροφικά για το κόμμα εκλογικά αποτελέσματα.
Υπενθύμιζε τις παράνομες ακουστικές δια του τηλεφώνου παρακολουθήσεις πολιτικών προσωπικοτήτων από τον κρατικό μηχανισμό της Δεξιάς, και την φοβερή τραγωδία του τραίνου στα Τέμπη που στοίχισε στη χώρα πολυάριθμες ανθρώπινες ζωές.