28 Φεβρουαρίου 2025
Αυτή τη δευτέρα πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Brendan «Bik» McFarlane που πέθανε την παρασκευή της περασμένης εβδομάδας μετά από μια σύντομη περίοδο ασθένειας, γράφει ο Giacomo Marchetti.
Ο «Bik», ο οποίος ήταν 74 ετών, με καταγωγή από το Βόρειο Μπέλφαστ, ήταν ένας αγωνιστής του ρεπουμπλικανικού ζητήματος από μικρός, όταν άφησε τις σπουδές του για να φορέσει το ράσο του ιερέα στην Ουαλία – όπου εμβάθυνε τη Θεολογία της Απελευθέρωσης -, επιστρέφοντας στην Ιρλανδία για να γίνει ρεπουμπλικανός στρατευμένος κατά τη διάρκεια των ‘‘φασαριών», των »αγώνων’‘, i “troubles”.
Ο ιρλανδός βουλευτής Gerry Kelly, ο οποίος εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, δήλωσε: «Ήταν αποφασισμένος στο να υπερασπίζεται την κοινότητά του. Επέλεξε, όπως πολλοί άλλοι εκείνη την εποχή, ότι η ένοπλη αντίσταση ήταν ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί μια κατοχική στρατιωτική δύναμη», γενόμενος μαχητής του IRA.
Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στα τέλη της δεκαετίας του ’70 για επίθεση σε μια παμπ στην ενωτική περιοχή της Skankill Road, το 1975, το 1981 κατέστη ο διοικητής των κρατουμένων έγκλειστων στα διαβόητα H-Blocks στη φυλακή του Maze, κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας για την αναγνώριση της ιδιότητας πολιτικού κρατούμενου.
Η απεργία πείνας διήρκεσε από την 1η Μαρτίου εκείνου του έτους έως τις 3 Οκτωβρίου και έληξε με μια μερική νίκη του δημοκρατικού κινήματος, αλλά στοίχισε τη ζωή σε 10 απεργούς πείνας, Hunger strikers, μεταξύ των οποίων του Μπόμπι Σαντς.
Ήταν ένας πολύ σκληρός αγώνας στον οποίο η βρετανική κυβέρνηση ήθελε να κάμψει το ιρλανδικό κίνημα, το οποίο συμμετείχε σε μια πενταετή μάχη για να αναγνωριστεί ξανά η ιδιότητα του πολιτικού κρατούμενου και οι εγγυήσεις που αυτό συνεπαγόταν για τους φυλακισμένους.
Ένας αγώνας που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1976 από τον Kieran Nugent, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αρνήθηκε να φορέσει τη στολή «εγκληματία» της φυλακής που οι βρετανοί, i brits θα ήθελαν να φορούν οι ρεπουμπλικάνοι κρατούμενοι.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι ορισμένοι αιχμάλωτοι σε αγώνα, συμπεριλαμβανομένου του Bobby Sands, ορίστηκαν υποψήφιοι και εξελέγησαν, τόσο στη Μεγάλη Βρετανία όσο και στο Eire, τροποποιώντας την τακτική προσέγγιση του ρεπουμπλικανικού κινήματος σε σχέση με τις εκλογές, που μέχρι τότε αντιμετώπιζαν ευνοώντας την αποχή.
Επιπλέον, το Sinn Féin άρχισε να ριζώνει και να δομείται και, από μια απλή «ακτή» της πολιτικής εκπροσώπησης, κατέστη ένα ολοένα και πιο στρατηγικό όργανο για τον αγώνα για ανεξαρτησία παράλληλα με τη δράση του IRA.
Το 1983, ο «Bik» ήταν μεταξύ των 38 μαχητών του IRA που δραπέτευσαν από τη φυλακή Co Antrim, για να συλληφθεί αργότερα στην Ολλανδία. Υποστηρικτής της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής, αποφυλακίστηκε το 1996, και συνέχισε τον αγώνα του μαζί με άλλους Ιρλανδούς μαχητές στο Sinn Fin.
Η σημερινή πρόεδρος του SF Mary Lou McDonald τον περιέγραψε ως «ένα γίγαντα της ιρλανδικής δημοκρατικής υπόθεσης». Οι οπαδοί της Celtic FC του απέτισαν φόρο τιμής τοποθετώντας ένα πανό στη μνήμη του κατά τη διάρκεια του αγώνα με την Aberdeen για την Premiership της Σκωτίας.
Το 2021, για την 40ή επέτειο της θυσίας του Μπόμπι Σαντς-Bobby Sands κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας, είχαμε την τιμή να κάνουμε μια πρωτοβουλία με μια μεγάλη παρέμβαση βίντεο του “Bik” μπροστά στους τάφους των Hunger Strikers: «Η εκδίκησή μας θα είναι τα χαμόγελα των παιδιών μας», “La nostra vendetta sarà il sorriso dei nostri bambini”.
Αυτός είναι ο σύνδεσμος για την εγγραφή στο κανάλι YouTube του Contropiano:
Μιχάλης ‘Μίκε’ Μαυρόπουλος contropiano.org
