Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Μας μένουν ακόμα δυο ημέρες για να τελειώνουμε με τον Νοέμβριο, και αδράττομαι της ευκαιρίας να σας ευχηθώ καλό Δεκέμβριο, παρόλο ότι δεν θα είναι για τους εδώ ανέργους καλοδεχούμενος. Η μακρονική κυβέρνηση τους έμπλεξε στα δίκτυα της αυστηροποιήσεως των προüποθέσεωνγια να μπορούν να έχουν ακουτσούρευτο το επίδομα ανεργίας που έγινε, όπως ανεμένετο,ευμενώς αποδεκτή από την εργοδοσία, απορρίφθηκε όμως από το σύνολο των συνδικάτων. Σε τι συνίσταται η φιλοσοφία των ολίγων εκατοντάδων ευρώ που έπαιρναν για να ζήσουν, σύμφωνα με την νομοθεσία, οι άνεργοι;Στο ότι όταν οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας δεν τους εγγυούντο τα απαραίτητα προς το ζειν, είχαν την δυνατότητα να τις απορρίψουν. Έτσι, αρχής γενομένης από τον Φεβρουάριο 2023, το κυβερνητικό σχέδιο καθορίζει ότι οι όροι για να μπορεί ένας άνεργος να επιδοτείται θα γίνουν πιο αυστηροί, περισσότερο άτεγκτοι. Στην περίπτωση που το ποσοστό ανεργίας μειώνεται αισθητώς, τότε οι όροι της επιδοτήσεως γίνονται πιο αυστηροί, όταν όμως (η ανεργία) παίρνει την ανιούσα τότε το επίδομα θα είναι αντιθέτως πιο «γενναιόδωρο»για τους έχοντες βοηθείας ανέργους. Με αυτό τον τρόπο πιστεύει η κυβέρνηση ότι θα κάνει αποδεκτό νομοσχέδιό της από τον κόσμο της εργασίας.Η εν λόγω αντεργατική στο βάθος «μεταρρύθμιση», δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την σμίκρυνση του ποσού επιδόματος σε συνάρτηση με το ποσοστό ανεργίας (μείον ή συν) το οποίο σπανίως στην πραγματικότητα βελτιώνεται. Η διάρκεια της χρηματικής αποζημιώσεως των επιζητούντων μια θέση εργασίας, αλλά για διαφόρους λόγους, π.χ. υγείας, την απορρίπτουν θα μειώνεται κατά 25%. Τοιουτοτρόπως οι κυβερνώντες καθιστούν τους απορρίπτοντες για διαφόρους λόγους μια θέση εργασίας υπεύθυνους της αυξήσεως του ποσοστού ανεργίας τους «τιμωρούν». Το συνδικάτο FO που ακολουθείται κυρίως από κρατικούς υπαλλήλους, δήλωσε ότι «η κυβέρνηση μας ανήγγειλε μια γενικευμένη μείωση των δικαιωμάτων κατά 25%» ενώ για την αριστερή CGT πρόκειται για «ένα σκάνδαλο, μια μεταρρύθμιση ολοκληρωτικώς απαράδεκτη». Η εργοδοσία (medef) χαιρέτισε «μια μεταρρύθμιση που θα επιτρέψει να προχωρήσουμε σύμφωνα με την κοινή λογική», τουτέστιν συμβουλεύει τους πολίτες ότι «τώρα που βρήκατε μια θεσούλα μη μιλάτε και εάν σας απολύσουμε μη κατεβαίνετε στους δρόμους απαιτώντας μια αποζημίωση μακράς διαρκείας».
Την ίδια ημέρα που πληροφορούμασταν το νομοσχέδιο αποσκοπούν στην μείωση του επιδόματος ανεργίας, οι εφημερίδες ανήγγελλαν ότι οι αμοιβές των εργοδοτών των μετόχων του CAC 40, (είναι ο δείκτης της καταστάσεως του χρηματιστηρίου και αποτελείται από τις πιο μεγάλες 40 επιχειρήσεις)έκαναν ένα άλμα 52% το 2021. Δύο κόσμοι που κοινωνικώς δεν έχουν τίποτα το κοινό και που όταν η συνείδηση των ταπεινών είναι ανεβασμένη, (πράγμα που δεν συμβαίνει τώρα),η μάχη είναι ανελέητη,οι μεν για να διατηρήσουν τα υπέρογκα προνόμια, οι δε να κάνουν τη ζωή τους πιο υποφερτή.
Ας απομακρυνθούμε όμως έστω και για λίγο από την ζοφερότητα των ημερών που ο πληθωρισμός δεν γνωρίζει όρια, η ακρίβεια στα είδη διατροφής κάνει σφιχτοχέρηδες τους Γάλλους που στην πλειονότητά τους είναι καλοφαγάδες, και προσφάτως ψάχνουν εναγωνίως την πιο φτηνή βενζίνη. Προσθέστε και την ταλαιπωρία που υπέστημεν με τον άστατο Νοέμβρη που μας δίνει την εντύπωση ατελείωτου, με τον σχεδόν καθημερινό ενοχλητικό βορειοανατολικό άνεμο, με τις εναλλασσόμενες λιακάδες και συννεφιές, με τα ψιλοβρόχια του, με το σκοτείνιασμα από τις 5 το απόγευμα. Και όμως τα προμηνύματα ότι το εορταστικό Δωδεκαήμερο αρχίζει και σκάει μύτη με τις ολοφώτιστες βιτρίνες είναι παρόντα.Όλα σηματοδοτούν ότι δεν είμαστε και πολύ μακριά από τα Χριστούγεννα.Πρώτο και κλασσικό προάγγελμα: Ο άπλετος φωτισμός, το φωτοβόλημα της ωραιότερης, όπως δικαίως (;) υπερηφανεύονται οι Γάλλοι,λεωφόρου του κόσμου, των Ηλυσίων Πεδίων. Κάθε παραμονή εορτών επισκεπτόμουν τα «σαν» (τα Πεδία) όπως άκουα (απορημένος) να τα αποκαλούν αρεσκόμενοι οι Παριζιάνοι. Εφέτος όχι. Λόγω αδιαθεσίας, του πνέοντος ανέμου, τεμπελιάς, ακανόνιστης λειτουργίας του μετρό, παρέστην στο θέαμα τηλεοπτικώς. Δεν ήταν ούτε πιο άσχημο ούτε καλλίτερο από τις άλλες χρονιές. Παραμένοντας στη ζεστασιά του διαμερίσματος, απέφυγα τα σπρωξίματα, τα σφυρίγματα, τους ασταμάτητους αλαλαγμούς χαράς, τα κορναρίσματα που πρόσφατα με ξεκουφαίνουν και άλλες όχι και πολύ υποφερτές για τη ηλικία μου καταστάσεις. Είχα όμως να την ευκαιρία να δω με άνεση, την πιτσιρικάδα, μικρούς και μικρές, ανεβασμένους στους ώμους των πατεράδων τους να ανταλλάσσουν σήματα χαιρετισμού και να πιέζουν τους γονιούς τους να παραμείνουν λίγο περισσότερο για να φωτογραφίσουν με τα κινητά τους τις φωταγωγημένες δενδροστοιχίες. Και όπως αποφαίνεται η λαïκή θυμοσοφία, «ας πάει και το παλιάμπελο», γιορτές είναι αυτές…
Αυτό με κάνει να αναφερθώ στην ανακολουθία των δηλώσεων των κυβερνώντων μας, από την μια μεριά μας προτρέπουν να μην αφήνουμε ανοικτούς τους διακόπτες του ηλεκτρικού ρεύματος, να μην ξεπερνούμε, όταν έχουμε ηλεκτρική θέρμανση, τους 19 βαθμούς έστω και αν το κρύο γίνεται μέρα με την μέρα πιο τσουχτερό, και από την άλλη φωταγωγούν χωρίς μέτρο με τα λεφτά βεβαίως του κοσμάκη, προβάλλοντας ως δικαιολογία ότι τέτοιες ημέρες οι πολίτες επιθυμούν να νιώθουν εντονότερα την εορταστική ατμόσφαιρα.
Ακριβώς οι «τέτοιες ημέρες», δηλ. των εορτών, απαιτούν συχνή και εύκολη μετακίνηση των Γάλλων είτε για να επισκεφθούν, να δουν και να θαυμάσουν τον χριστουγεννιάτικο στολισμό των καταστημάτων, είτε εάν το πορτοφόλι τους το επιτρέπει να ξοδεύσουν κάτι παραπάνω. Προς τούτο το συχνό και κανονικό πέρασμα των λεωφορείων από τις κεκανονισμένες στάσεις, ιδίως στο Παρίσι,είναι περισσότερο αναγκαίο από τις άλλες ημέρες. Δυστυχώς, τώρα χειμώνα καιρό, οι επιβαίνοντες είναι υποχρεωμένοι να περιμένουν μέσα στο κρύο το μεταφορικό μέσο που η διοίκηση του δημόσιου εργοδότη τους (RATP) αδυνατεί ή αποφεύγει προς το παρόν για λόγους οικονομίας να βελτιώσει την κατάσταση. Η παράθεση μερικών στοιχείων, θα σας δώσει μια ιδέα των ταλαιπωριών στις οποίες υποβάλλεται το επιβατικό κοινό. Η υπηρεσία τους διαθέτει 1.100 οδηγούς ενώ χρειάζονται πλέον των 1.600, οι παραιτήσεις παίρνουν μορφή ροής, το 2021ήταν 338, 48 το 2020, 50 το 2019, επιπροσθέτως τα συμβόλαια μικρής διαρκείας δεν ελκύουν τους νέους. Προσθέστε και τις αναρρωτικές άδειες που όλο και αυξάνονται, και έτσι θα διαπιστώσετε ότι το επάγγελμα του οδηγού απωθεί. Η εν λόγω απώθηση ογκώνεται καθημερινώς διότι το 2025 η δημόσια υπηρεσία των λεωφορείων θα ιδιωτικοποιηθεί…
