24/10/2024
Η Εξέγερση του Γκέτο
Τότε συνέβη η 7η Οκτωβρίου. Έχει περάσει ένας χρόνος και ακόμα δεν είναι γνωστό ακριβώς τι συνέβη εκείνη την ημέρα. Αυτά είναι όσα γνωρίζουμε με βεβαιότητα μέχρι στιγμής.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Οκτωβρίου 2023, η Χαμάς, μαζί με άλλες μαχητικές ομάδες στη Γάζα, εξαπέλυσε το Tufun Al-Aqsa, την επιχείρηση πλημμύρας Αλ-Άκσα, μια συντονισμένη αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον του Ισραήλ.
Χιλιάδες ρουκέτες εκτοξεύτηκαν προς το Ισραήλ και χιλιάδες μαχητές έσπασαν την πολιορκία, διέρρηξαν τον φράχτη, κατέλαβαν στρατιωτικές βάσεις και διείσδυσαν σε ισραηλινούς οικισμούς.
Η επίθεση αιφνιδίασε το Ισραήλ· πέρασαν ώρες μέχρι να ανταποκριθεί ο στρατός. Σύμφωνα με μάρτυρες, υπήρξαν τρία κύρια κύματα που έσπασαν τον φράχτη της Γάζας, ο οποίος παρέμεινε ανοιχτός για ώρες.
Το πρώτο κύμα που έσπασε τον φράχτη περιελάμβανε τη Χαμάς και τους άλλους κύριους ένοπλους σχηματισμούς στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων της PIJ, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Το δεύτερο κύμα αποτελούνταν από μικρότερες και λιγότερο οργανωμένες ένοπλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων πιθανώς μερικών σαλαφιστών τζιχαντιστών. Το τρίτο κύμα περιελάμβανε άοπλους πολίτες, δημοσιογράφους, μπλόγκερ και περίεργους περαστικούς. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι ορισμένοι από τους συμμετέχοντες διέπραξαν θηριωδίες εναντίον Ισραηλινών.
Πολλά στοιχεία, σε ορισμένες περιπτώσεις από τις κάμερες Go Pro των ίδιων των Παλαιστίνιων μαχητών, δείχνουν να πυροβολούν αδιακρίτως εναντίον ισραηλινών οικισμών, σκοτώνοντας αμάχους και παίρνοντας ομήρους στη Λωρίδα της Γάζας. Μια σφαγή έλαβε επίσης χώρα στο (πλέον διαβόητο) μουσικό φεστιβάλ Nova.
Ταυτόχρονα, κυκλοφόρησε ένας καταιγισμός ψεμάτων, όπως επίσης, κατασκευασμένων θηριωδιών και προπαγάνδας. Ισραηλινές ομάδες διάσωσης, στρατιωτικοί αξιωματούχοι, η Σάρα Νετανιάχου και ο Τζο Μπάιντεν διέδωσαν διαψευσμένες ιστορίες για αποκεφαλισμούς, δολοφονίες παιδιών, σεξουαλική βία και άλλα πράγματα που δεν συνέβησαν ποτέ. Αυτό πυροδότησε την κατάσταση και χρησίμευσε για να δικαιολογήσει τη γενοκτονία.
Αναφέρθηκε ότι ορισμένοι Ισραηλινοί σκοτώθηκαν από ισραηλινά πυρά. Η Οδηγία Χάννιμπαλ (Hannibal Directive) είναι μια πολιτική του ισραηλινού στρατού που στοχεύει στην αποτροπή απαγωγών με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης σε Ισραηλινούς πολίτες και δυνάμεις.
Το σκεπτικό είναι ότι το πολιτικό κόστος για την απελευθέρωση απαχθέντων Ισραηλινών στρατιωτών ή πολιτών μέσω συμφωνιών είναι πολύ υψηλό – καθώς έχει επανειλημμένα οδηγήσει στην απελευθέρωση πολλών Παλαιστίνιων κρατουμένων σε αντάλλαγμα – οπότε είναι προτιμότερο να επιτεθούν ακόμη και με τον κίνδυνο να βλάψουν τους απαχθέντες.
Στις 7 Οκτωβρίου, οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν σκόπιμα στρατιωτικές βάσεις, ή ισραηλινούς οικισμούς και αυτοκίνητα που θεωρήθηκε ότι μετέφεραν Ισραηλινούς ομήρους πίσω στη Γάζα.
Μέχρι το τέλος της ημέρας, περίπου 1140 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν, 3400 τραυματίστηκαν και 251 αιχμαλωτίστηκαν. Αρχικά, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πολύ υψηλότερες εκτιμήσεις.
Ακόμη και ένα χρόνο αργότερα, οι Ισραηλινοί φαίνεται να αδυνατούν να κατανοήσουν αυτή την επίθεση. Γι’ αυτούς, ήρθε από το πουθενά. Την αντιλαμβάνονται ως ένα “δεύτερο Ολοκαύτωμα” (μια πολύ δημοφιλής αφήγηση στο Ισραήλ), μια ανεξήγητη και παράλογη επίθεση από βάρβαρες τζιχαντιστικές δυνάμεις που επιδιώκουν να σκοτώσουν Εβραίους χωρίς λόγο.
Αλλά είναι μια σοβαρή παρερμηνεία να σκεφτόμαστε την 7η Οκτωβρίου ως ένα μεμονωμένο γεγονός που συνέβη σε ιστορικό κενό. Πρακτικά όλοι όσοι είναι είκοσι ετών ή νεότεροι στη Γάζα έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους σε μια πραγματικότητα πολιορκίας, βομβαρδισμών και σφαγών, μεγαλωμένοι από συγγενείς που ακόμα θυμούνται τα γεγονότα του 1948 και πώς εκδιώχθηκαν από εκεί όπου τώρα βρίσκονται τα Κιμπούτζ.
Από την Επανάσταση της Αϊτής και την εξέγερση των σκλάβων του Νατ Τέρνερ μέχρι τη σφαγή του Οράν στην Αλγερία, κάθε αντιαποικιακός απελευθερωτικός πόλεμος, κάθε εξέγερση σκλάβων, κάθε εξέγερση γκέτο πάντα περιελάμβανε θηριωδίες, συχνά στοχεύοντας αμάχους.
Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τους Παλαιστίνιους μια αγνότητα που δεν απαιτούμε από κανέναν άλλο απελευθερωτικό αγώνα στην Ιστορία. Μπορούμε να θρηνήσουμε για τις θηριωδίες, αλλά δεν μπορούμε να καταδικάσουμε μια εξέγερση ενός γκέτο, δεν μπορούμε να καταδικάσουμε μια εξέγερση σκλάβων. Πρέπει κάθε φορά να κατανοούμε τα πάντα στο πλαίσιό τους, βασισμένοι με μια ανάλυση των σχέσεων εξουσίας.
Η επίθεση που έλαβε χώρα στις 7 Οκτωβρίου 2023 ακολουθήθηκε από μια γενοκτονία που συνεχίζεται εδώ και ένα χρόνο. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2024, αναφέρεται ότι πάνω από 41.000 άνθρωποι στη Γάζα έχουν χάσει τη ζωή τους, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος.
Περισσότεροι από 95.000 έχουν τραυματιστεί. Περίπου 1,9 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά, ορισμένοι από τους οποίους έχουν ξεριζωθεί περισσότερες από δέκα φορές.
Περισσότερο από το ήμισυ (60% σύμφωνα με το Al-Jazeera) των κατοικιών της Γάζας, το 80% των εμπορικών εγκαταστάσεων και το 85% των σχολικών κτιρίων έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί· 17 από τα 36 νοσοκομεία παραμένουν μερικώς λειτουργικά· το 65% της καλλιεργήσιμης γης έχει υποστεί ζημιές.
Ο τρέχων πόλεμος εξόντωσης διαφέρει από τους προηγούμενους γύρους κλιμακώσεων και σφαγών – και όχι μόνο σε κλίμακα. Το Ισραήλ δεν ακολουθεί πλέον την πολιτική του “κουρέματος του γκαζόν”.
Η Γάζα, η φυλακή ανοιχτού τύπου, εξερράγη. Κατά συνέπεια, ολόκληρος ο πληθυσμός έπρεπε να πληρώσει. Πράγματι, οι ισραηλινές αρχές κατέστησαν σαφές από την αρχή ότι η πρόθεσή τους είναι η γενοκτονία.
Όλα αυτά τα χρόνια, ενώ το Ισραήλ νόμιζε ότι έβλαπτε τις στρατιωτικές του ικανότητες, η Χαμάς έσκαβε ένα πολύπλοκο δίκτυο σηράγγων κάτω από τη Γάζα, εξοπλιζόταν και προετοιμαζόταν για την τελική μάχη.
Η Γάζα δεν είναι κατάλληλη για ανταρτοπόλεμο με την παραδοσιακή έννοια, καθώς είναι ως επί το πλείστον μια επίπεδη λωρίδα γης χωρίς βουνά ή δάση όπου οι μαχητές μπορούν να διαφύγουν.
Τα στενά σοκάκια των προσφυγικών καταυλισμών θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε κάποια στάδια της μάχης, και ήταν, αλλά το Ισραήλ κατέστησε σαφές ότι αυτά θα ήταν τα πρώτα μέρη που θα στοχοποιούνταν, όπως στο Λίβανο και τη Δυτική Όχθη.
Το δίκτυο των σηράγγων, που εκτείνεται σε ολόκληρη τη λωρίδα μέχρι τη Χερσόνησο του Σινά στην άλλη πλευρά των αιγυπτιακών συνόρων, ήταν απαραίτητο για να επιτρέψει στους μαχητές να επιτεθούν και να διαφύγουν, να εμφανιστούν ξανά σε άλλο μέρος, να κρυφτούν, να ξεκουραστούν, να αποθηκεύσουν όπλα και να κρύψουν αιχμαλώτους.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων της πολιορκίας, οι σήραγγες ήταν επίσης κρίσιμες για την οικονομία της Γάζας: εκτός από όπλα, χρησιμοποιούνταν επίσης για να παρακάμψουν την ισραηλινή πολιορκία προκειμένου να λαθρεμπορεύσουν βασικά είδη πρώτης ανάγκης.
Δεν γνώριζε η Χαμάς ότι η ισραηλινή αντίδραση θα ήταν τόσο θανατηφόρα; Είναι αδύνατο να πούμε με βεβαιότητα ποιοι ήταν οι υπολογισμοί τους. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήξεραν ότι η επίθεση θα οδηγούσε σε ένα λουτρό αίματος – ίσως όχι σε αυτή την κλίμακα, αλλά πρέπει να ήξεραν ότι το Ισραήλ θα αντιδρούσε σοβαρά.
Σύμφωνα με την εξίσωση που δημιούργησε το Ισραήλ το 2014, για παράδειγμα, μετά την απαγωγή και δολοφονία τριών Ισραηλινών εποίκων στη Δυτική Όχθη από Παλαιστίνιους μαχητές, το Ισραήλ σκότωσε περίπου 2200 ανθρώπους στη Γάζα, τη χειρότερη σφαγή στη Γάζα μέχρι το 2023.
Οπότε ποιο θα ήταν το τίμημα για 1140 Ισραηλινούς νεκρούς, τότε; Πρέπει να συμπεράνουμε ότι η Χαμάς δεν νοιάζεται για τις ζωές των κατοίκων της Γάζας; Η απάντηση είναι πιο περίπλοκη.
Μπορούμε να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το να κατηγορούμε την αντίσταση για τη βία του κατακτητή έχει τόσο νόημα όσο το να κατηγορούμε τους Κούρδους μαχητές για τη σφαγή του Ντερσίμ ή την κατοχή του Αφρίν, ή το να κατηγορούμε τους αντάρτες του γκέτο της Βαρσοβίας για τη ναζιστική καταστολή.
Η ορμή μιας αποικιακής εγκατάστασης είναι πάντα να αποκτήσει περισσότερη γη μειώνοντας τον αριθμό των ιθαγενών. Καθ’ όλη τη διάρκεια των χρόνων του σιωνιστικού αποικισμού, οι σιωνιστές παρουσίαζαν πάντα τις θηριωδίες τους ως απαντήσεις σε προηγούμενες επιθέσεις – αλλά ο πραγματικός στόχος ήταν πάντα η εθνοκάθαρση.
Η ίδια η Λωρίδα της Γάζας δημιουργήθηκε ως λύση για την εθνοκάθαρση, ένα κλειδωμένο γκέτο για τον έλεγχο της δημογραφίας, και το Ισραήλ σκοτώνει ανθρώπους εκεί και στην Παλαιστίνη συνολικά από τότε. Το να περιμένει κανείς ότι οι άνθρωποι δεν θα πολεμήσουν, ότι θα είναι ανήμπορα θύματα, δεν ήταν ποτέ ρεαλιστικό.
Σύμφωνα με την ίδια τη Χαμάς, στο έγγραφο Η Αφήγησή μας… Επιχείρηση Πλημμύρα Αλ-Άκσα, που δημοσιεύτηκε μετά τις 7 Οκτωβρίου, ρωτούν – τι περίμενε ο κόσμος να κάνουν οι Παλαιστίνιοι;
Μετά από 75 χρόνια υποφέροντας κάτω από μια βάναυση κατοχή, αφού όλες οι πρωτοβουλίες για απελευθέρωση απέτυχαν, τα καταστροφικά αποτελέσματα της λεγόμενης “ειρηνευτικής διαδικασίας” που υποσχέθηκε το Όσλο, και τη σιωπή της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας, υποτίθεται ότι έπρεπε πραγματικά να πεθάνουν ειρηνικά;
Σημειώνουν ότι η παλαιστινιακή μάχη για απελευθέρωση από την κατοχή και τον αποικισμό δεν ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου, αλλά πριν από 105 χρόνια, ενάντια σε 30 χρόνια βρετανικής αποικιακής διακυβέρνησης και 75 χρόνια σιωνιστικής κατοχής.
Δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν μεταξύ 2000 και 2023· όλοι αυτοί οι θάνατοι έλαβαν χώρα με αμερικανική υποστήριξη, και κάθε είδους διαμαρτυρία, συμπεριλαμβανομένων ειρηνικών πρωτοβουλιών όπως οι πορείες επιστροφής το 2018, έχει καταπνιγεί βίαια. Υπό το φως της δολοφονικής επιθετικότητας με πλήρη ατιμωρησία, το έγγραφο ρωτά,
“Τι περίμεναν από τον παλαιστινιακό λαό μετά από όλα αυτά; Να συνεχίσει να περιμένει και να συνεχίσει να υπολογίζει στον ανήμπορο ΟΗΕ! Ή να πάρει την πρωτοβουλία να υπερασπιστεί τον παλαιστινιακό λαό, τη γη, τα δικαιώματα και τα ιερά του· γνωρίζοντας ότι η πράξη της άμυνας είναι ένα δικαίωμα κατοχυρωμένο στους διεθνείς νόμους, κανόνες και συμβάσεις.”
Μια παρόμοια αφήγηση εκφράστηκε από τον BasemNaim, ανώτερο μέλος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, μιλώντας στις 7 Οκτωβρίου. “Αν πρέπει να επιλέξουμε, γιατί να επιλέξουμε να είμαστε τα καλά θύματα, τα ειρηνικά θύματα; Αν πρέπει να πεθάνουμε, πρέπει να πεθάνουμε με αξιοπρέπεια. Όρθιοι, μαχόμενοι, αντεπιτιθέμενοι και στεκόμενοι ως αξιοπρεπείς μάρτυρες.”
Μπορούμε επίσης να συμβουλευτούμε τον Παλαιστίνιο επαναστάτη και μάρτυρα BasselAl-Araj. Γράφοντας το 2014, λίγο πριν από την ισραηλινή στρατιωτική χερσαία εισβολή στη Γάζα στις 17 Ιουλίου, έκανε αρκετές επισημάνσεις:
- Η παλαιστινιακή αντίσταση αποτελείται από ανταρτικούς σχηματισμούς των οποίων οι στρατηγικές ακολουθούν τη λογική του ανταρτοπόλεμου ή του υβριδικού πολέμου, στον οποίο οι Άραβες και οι Μουσουλμάνοι έχουν γίνει δεξιοτέχνες μέσω των εμπειριών μας στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Λίβανο και τη Γάζα. Ο πόλεμος δεν βασίζεται ποτέ στη λογική των συμβατικών πολέμων και την άμυνα σταθερών σημείων και συνόρων· αντιθέτως, παρασύρετε τον εχθρό σε ενέδρα. Δεν μένετε σε μια σταθερή θέση για να την υπερασπιστείτε· αντίθετα, κάνετε ελιγμούς, κίνηση, απόσυρση και επίθεση από τα πλευρά και τα νώτα. Επομένως, μην τον συγκρίνετε ποτέ με τους συμβατικούς πολέμους.
- Ο εχθρός θα διαδώσει φωτογραφίες και βίντεο της εισβολής τους στη Γάζα, της κατάληψης κατοικημένων κτιρίων ή της παρουσίας τους σε δημόσιους χώρους και γνωστά ορόσημα. Αυτό είναι μέρος του ψυχολογικού πολέμου στους ανταρτοπόλεμους· επιτρέπετε στον εχθρό σας να κινηθεί όπως επιθυμεί ώστε να πέσει στην παγίδα σας και να τον χτυπήσετε. Εσείς καθορίζετε τον τόπο και τον χρόνο της μάχης. Έτσι, μπορεί να δείτε φωτογραφίες από την Πλατεία Al-Katiba, το Al-Saraya, το Al-Rimal ή τον δρόμο OmarAl-Mukhtar, αλλά μην αφήσετε αυτό να αποδυναμώσει την αποφασιστικότητά σας. Η μάχη κρίνεται από τα συνολικά της αποτελέσματα, και αυτό είναι απλώς ένα θέαμα.
- Μη διαδίδετε ποτέ την προπαγάνδα των δυνάμεων κατοχής και μη συμβάλλετε στην εμπέδωση του αισθήματος της ήττας. Αυτό πρέπει να προσεχθεί πολύ, γιατί σύντομα θα αρχίσουμε να μιλάμε για μια μαζική εισβολή στη BeitLahia και το Al-Nusseirat, για παράδειγμα. Μη διαδίδετε ποτέ πανικό· να υποστηρίζετε την αντίσταση και μη διαδίδετε καμία είδηση που μεταδίδεται από τις κατοχικές δυνάμεις (ξεχάστε τη δεοντολογία και την αμεροληψία της δημοσιογραφίας· όπως ο σιωνιστής δημοσιογράφος είναι μαχητής, έτσι είστε κι εσείς).
- Ο εχθρός μπορεί να μεταδώσει εικόνες αιχμαλώτων, πιθανότατα αμάχων, αλλά ο στόχος είναι να υποδηλώσει την ταχεία κατάρρευση της αντίστασης. Μην τους πιστεύετε.
- Ο εχθρός θα πραγματοποιήσει τακτικές, ποιοτικές επιχειρήσεις για να δολοφονήσει κάποια σύμβολα [της αντίστασης], και όλα αυτά είναι μέρος του ψυχολογικού πολέμου. Αυτοί που πέθαναν και αυτοί που θα πεθάνουν δεν θα επηρεάσουν ποτέ το σύστημα και τη συνοχή της αντίστασης, επειδή η δομή και οι σχηματισμοί της αντίστασης δεν είναι συγκεντρωτικοί αλλά οριζόντιοι και διαδεδομένοι. Ο στόχος τους είναι να επηρεάσουν τη βάση υποστήριξης της αντίστασης και τις οικογένειες των μαχητών της αντίστασης, καθώς είναι οι μόνοι που μπορούν να επηρεάσουν τους άνδρες της αντίστασης.
- Οι άμεσες ανθρώπινες και υλικές απώλειές μας θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές του εχθρού, κάτι που είναι φυσικό στους ανταρτοπόλεμους που βασίζονται στη δύναμη της θέλησης, το ανθρώπινο στοιχείο και το βαθμό υπομονής και αντοχής. Είμαστε πολύ πιο ικανοί να αντέξουμε το κόστος, οπότε δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε ή να ανησυχούμε για το μέγεθος των αριθμών.
- Οι σημερινοί πόλεμοι δεν είναι πλέον απλώς πόλεμοι και συγκρούσεις μεταξύ στρατών, αλλά μάλλον αγώνες μεταξύ κοινωνιών. Ας είμαστε σαν μια συμπαγής δομή και ας παίξουμε ένα παιχνίδι δαγκώματος δαχτύλων με τον εχθρό, η κοινωνία μας εναντίον της δικής τους κοινωνίας.
Τέλος, κάθε Παλαιστίνιος (με την ευρεία έννοια, που σημαίνει οποιονδήποτε βλέπει την Παλαιστίνη ως μέρος του αγώνα του, ανεξάρτητα από τις δευτερεύουσες ταυτότητές του), κάθε Παλαιστίνιος είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης για την Παλαιστίνη, οπότε προσέξτε να μην αποτύχετε στο καθήκον σας.
Μια τελευταία σημείωση πριν προχωρήσουμε. Στο βιβλίο Βlessed is the Flame– Ευλογημένη είναι η Φλόγα, ο συγγραφέας Serafinski εξετάζει τις εξεγέρσεις στα γκέτο και την αντίσταση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό τη ναζιστική κατοχή από μια αναρχο-μηδενιστική οπτική.
Το βιβλίο δείχνει ότι παρά τις καταπιεστικές και παραλυτικές συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πράξεις αντίστασης όπως σαμποτάζ, αλληλοβοήθεια και εξεγέρσεις εξακολουθούσαν να συμβαίνουν, συχνά παρά τις σοβαρές συνέπειες και τις πολύ χαμηλές πιθανότητες επιτυχίας. Το κίνητρο πίσω από πολλές από αυτές τις πράξεις ήταν η επιθυμία για εξέγερση ως αυτοσκοπός.
Ο Serafinski αναπτύσσει την ιδέα ότι η jouissance, ή απόλαυση—η δημιουργικότητα και η ζωή της ίδιας της πράξης ή της εξέγερσης—είναι αξιόλογη από μόνη της, ανεξάρτητα από τις συνέπειές ή τα αποτελέσματα της.
Παραδείγματα δείχνουν ότι στις πιο δύσκολες καταστάσεις, οι άνθρωποι επιλέγουν να μην οδηγηθούν παθητικά στη σφαγή, αλλά να εμπλακούν σε απεγνωσμένες, άγριες πράξεις αντίστασης, ξεφεύγοντας από την καθιερωμένη λογική, ηθική και τα έλλογα πεδία. Απέναντι σε αδιανόητες συνθήκες, επιλέγουν αδιανόητες δράσεις. Αυτό θυμίζει την κατανόηση του Bassel για τον ρομαντισμό ως αιτία πολέμου.
Και οι άνθρωποι συχνά κάνουν αυτό που είναι εντός των δυνατοτήτων τους, όχι αυτό που είναι το πιο “σωστό”. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε. “Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η δύναμη που νιώθουμε κάθε φορά που δεν σκύβουμε το κεφάλι, κάθε φορά που καταστρέφουμε τα ψεύτικα είδωλα του πολιτισμού, κάθε φορά που τα μάτια μας συναντούν εκείνα των συντρόφων μας σε παράνομα μονοπάτια, κάθε φορά που τα χέρια μας βάζουν φωτιά στα σύμβολα της Εξουσίας.
Σε εκείνες τις στιγμές δεν ρωτάμε τους εαυτούς μας: ‘Θα νικήσουμε; Θα χάσουμε;’ Σε εκείνες τις στιγμές, απλά μαχόμαστε.” – “Μια Συζήτηση Μεταξύ Αναρχικών”, Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς
“Ακόμη και οι παρατηρήσεις και η κριτική σου για τα παράδοξα του πολέμου του 2014 ήταν ότι έκανε το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας παθητικό ακροατήριο που περίμενε τον θάνατο.
Αντιτάχθηκες σε έναν θάνατο που δεν περιβάλλεται από μια ρομαντική αφήγηση. Ξέρεις ότι η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των εθνών καθορίζεται από τη ‘δυνητική ενέργεια’ και την ‘κινητική ενέργεια’ (μια συντριπτική ενέργεια).
Και ξέρεις ότι η δυνητική ενέργεια—και η λειτουργία της στον πόλεμο—είναι να μετατραπεί σε συντριπτική δύναμη. Πιστεύω ότι η δυνατότητα δημιουργίας ρομαντικών αφηγήσεων γύρω από το μαρτύριο και τον ηρωισμό είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της δυνητικής ενέργειας, στην οποία ξεπερνάμε τον εχθρό μας.” “Γιατί Πάμε στον Πόλεμο”, Bassel Al-Araj
Μιχάλης ‘Μίκε’ Μαυρόπουλος αέναη κίνηση
