Μια διαφορετική συνέντευξη παραχώρησε η Γεωργία Χιόνη στον Τάσο Πατσίδη.
Αναφέρθηκε στην πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου της «Του ανέμου οι Σιωπές» αλλά και στην πολλαπλή δραστηριότητα της γύρω από τη μόδα, τον κινηματογράφο αλλά και φυσικά το Beach Volley που είναι η αγαπημένη της συνήθεια κάθε καλοκαίρι και είναι έτοιμη να λάβει μέρος στο Masters του Λουτρακίου σε λίγες ημέρες. Η Γεωργία Χιόνη ετοιμάζεται και για τις νέες της δράσεις στο χώρο του βιβλίου αλλά και της μόδας. Τα υπόλοιπα επί της σκηνής.
Αναλυτικά η συνέντευξη.
Ερ: Σχεδιάστρια μόδας, συγγραφέας, σκηνοθέτης ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, αθλήτρια του Beach Volley. Αλήθεια πως μπορείς να τα συνδυάσεις όλα αυτά;
Απ: Πιστεύω ότι όταν κάποιος κάνει πράγματα που του αρέσουν, με αγάπη, πειθαρχία και οργάνωση, τότε όλα είναι δυνατά. Είμαι πολύ χαρούμενη που μπορώ να συνδυάσω όλα αυτά που μου αρέσουν.
Από μικρή μου άρεσε να ασχολούμαι με διαφορετικά πράγματα, έγραφα λογοτεχνικά κείμενα, ανεβάζαμε στη γειτονιά θεατρικές παραστάσεις με τις φίλες μου, και από το δημοτικό είχα αρχίσει και το βόλεϊ. Μου άρεσε επίσης και η μουσική, έκανα μαθήματα κιθάρας.
Και επειδή μεγαλώναμε με την προγιαγιά μου, η οποία αποτελεί και το κεντρικό πρόσωπο του καινούργιου μου μυθιστορήματος «Του Ανέμου οι Σιωπές», μαθαίναμε και την τέχνη του πλεξίματος. Η προγιαγιά μου και γενικά οι προμαμμές του ήταν ξακουστές μοδίστρες στη Μήδεια, πόλη της Μαύρης Θάλασσας.
Ερ: Μίλησε μας για το νέο σου βιβλίο «Του ανέμου οι σιωπές»; Πόσο καιρό χρειάστηκε να το ολοκληρώσεις; Που ακριβώς αναφέρεται;
Απ: Είναι το νέο μου ιστορικό μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε τέλη Απριλίου από τις εκδόσεις ΕΞΗ. Βασίζεται σε διηγήσεις της προγιαγιάς μου, της Ζωής Φαμπρίκη και περιγράφει τις αντίξοες συνθήκες του ξεριζωμού, φέτος συμπληρώνονται εξάλλου 100 χρόνια από το 1922.
Το βιβλίο αφορά στο χρονικό διάστημα 1910-1930 και στους δύο διωγμούς, 1915-1918 και 1922. Η οικογένεια της προγιαγιάς μου εκδιώχθηκε, μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, από τη Μήδεια της Ανατολικής Θράκης, ήρθε στις Ελευθερές, αλλά λόγω τύφου και ελονοσίας, τους έστειλαν όλους μετά στη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα βιβλίο το οποίο είχα στο μυαλό μου χρόνια, με πολλή αγάπη αφιερωμένο στην προγιαγιά μου. Χρειάστηκαν περίπου έξι μήνες να το ολοκληρώσω.
Ερ: Πως αισθάνεσαι μετά από τόσες σημαντικές διακρίσεις σε πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;
Απ: Σίγουρα πολύ μεγάλη χαρά και ευλογία. Γράφουμε για να πούμε μία ιστορία και αυτό από μόνο του είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, εάν έρθει κάποια διάκριση είναι μεγάλη επιβράβευση.
Ερ: Έχεις σκεφτεί την επόμενη λογοτεχνική σου δράση;
Απ: Πριν χρόνια είχα γράψει μία νουβέλα, την οποία θεωρώ από τα καλύτερα λογοτεχνικά κείμενα που έχω γράψει, βασισμένη σε μία πραγματική ιστορία που έλαβε χώρα στην Καλλιράχη της Θάσου το 1882. Η νουβέλα λέγεται «Αδικιά». Θα ήθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αυτήν.
Ερ: Πάμε τώρα στην άλλη ιδιότητα σου. Όλο το χειμώνα αλλά και πρόσφατα ταξίδεψες παντού για να παρουσιάσεις επιδείξεις μόδας. Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τη μόδα; Ήταν μια έκπληξη για μας.
Απ: Το πρώτο με το οποίο ασχολήθηκα ήταν το personal styling. Ήθελα να βελτιώσω τις γνώσεις μου, για το ενδυματολογικό κομμάτι των ταινιών που γυρίζουμε, και δεδομένου ότι κάνουμε ανεξάρτητο κινηματογράφο, είμαστε μία πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων που κάνουμε τα πάντα, και τα κουστούμια.
Το ένα έφερε το άλλο, μετά τις σπουδές μου στο personal styling, σπούδασα Fashion Design & Production και πατρόν στη σχολή Athens Fashion Club. Εξάλλου, η γιαγιά και η προγιαγιά μου ήταν μοδίστρες και μεγάλωσα με τις μηχανές ραπτικής, βελόνες πλεξίματος, και πατρόν.
Ερ: Είναι όμως κάτι το δύσκολο. Που επικεντρώνεις το σχεδιασμό των ρούχων σου; Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ηλικίες; Απευθύνεσαι σε ένα ειδικό κοινό;
Απ: Σχεδιάζω συλλογές, τα ρούχα μου έχουν συγκεκριμένο στυλ και ουσιαστικά αυτό που κάνω είναι να «φέρνω στη ζωή» χαρακτήρες από μυθιστορήματα και σενάριά μου. Θα έλεγα ότι οι συλλογές έχουν επιρροές, αν μπορώ να τα «κατατάξω» σε κατηγορίες, από punk rock, glam rock και ρετροφουτουρισμού, ίσως και κάποια ψήγματα neowitch. Η πρώτη μου συλλογή βασίστηκε στη θεατρική περσόνα της «Μάγδας» από το θεατρικό μου έργο «Χ»
Ερ: Είναι μια νέα εμπειρία τελικά για σένα, το να σχεδιάζεις ρούχα;
Απ: Είναι πάρα πολύ δημιουργικό και μία μεγάλη πρόκληση.
Ερ: Με τον κινηματογράφο έχεις κάποια πλάνα στο μυαλό σου;
Απ: Τελευταία έχουμε κάνει κάποια fashion films μικρού μήκους, και πιστεύω ότι σε ακολουθήσουν και άλλα παρόμοια. Έχω σενάριο και για ταινία μεγάλου μήκους, η τελευταία που είχαμε γυρίσει ήταν το Kaidan-The Four Candles, βασισμένο σε έναν ιαπωνικό μύθο το 2020, όμως δεν υπάρχει χρόνος. Προς το παρόν τουλάχιστον.
Ερ: Και βέβαια δε ξεχνάς το… Βόλεϊ. Μάλλον το καλύτερο σου; Αυτό που σε αποβάλει το άγχος;
Απ: Το βόλεϊ είναι τρόπος ζωής φυσικά. Και φέτος ήταν μία πολύ επιτυχημένη χρονιά. Στο γυναικείο πρωτάθλημα μη ενεργών της ΕΣΠΕΔΑ πήραμε την πρώτη θέση με την ομάδα της Βάρης και εν συνεχεία στο μεικτό την πρώτη θέση με την ομάδα της Δραπετσώνας. Τέλη Σεπτέμβρη θα γίνει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Masters στο Λουτράκι.
Ερ: Τα κατάφερες; Έπαιξες βόλεϊ φέτος με τις τόσες πολλές επαγγελματικές δραστηριότητες που είχες;
Απ: Έπαιξα ναι! Λιγότερο beach volley.
Ερ: Η επόμενη δραστηριότητα σου αφορά το Μπιτς Βόλεϊ ή κάνουμε λάθος;
Απ: Βόλεϊ, το Πανελλήνιο Masters τέλη Σεπτέμβρη στο Λουτράκι.
Ερ: Το κάθε ένα απ’ όλα αυτά που έχει στην ατζέντα σου, τι ξεχωριστή γοητεία έχει για σένα;
Απ: Μου αρέσει να δημιουργώ, και αυτό είναι η μεγάλη γοητεία σε αυτά που κάνω.
Ερ: Ξεκούραση έχει το πρόγραμμα για τη Γεωργία Χιόνη;
Απ: Λίγο δύσκολο. Αλλά η χαρά, όταν θέτω στόχους και έχω τη δυνατότητα κάθε μέρα να κάνω μικρά βήματα για την επίτευξή τους, είναι πολύ μεγάλη.
