Dark Mode Light Mode
Με… Dolcetto, επιστρέφουν οι μεγάλες κυρίες του Βόλεϊ
Για να ζήσουμε την “επόμενη μέρα” έπρεπε να περάσουμε απο 3 ΜΝΗΜΟΝΙΑ
Χαμένος χρόνος

Για να ζήσουμε την “επόμενη μέρα” έπρεπε να περάσουμε απο 3 ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ο φετεινός Ιούνης δεν θα έχει όπως δείχνουν τα πράγματα καμμία σχέση με τον περσυνό που εκτός απο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ είχε και έντονη γεύση GREXIT.

Φέτος θα είναι ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ αφού απο 1η του μήνα θα αρχίσει η φοροκαταιγίδα του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Νο3 αλλα τουλάχιστον θα έχουμε αφήσει οριστικά , θέλουμε να πιστεύουμε, πίσω μας το σενάριο του GREXIT και αυτές τις πικρόχολες γεύσεις.

Αυτό για πρώτη φορά απο τότε που μπήκαμε στο τούνελ ΄της περιπέτειας , των μέτρων , των χαρατσιών και των μνημονίων.

Η Ελλάδα για να φτάσει στο σημείο να σκέφτεται την επόμενη ημέρα θα έπρεπε να ΄ζήσει και κυρίως να πληρώσει 3 ΜΝΗΜΟΝΙΑ.

Η διστακτικότητα και η ατολμία σε πολλές περιπτώσεις μας πήγανε πίσω αφού είναι αλήθεια οτι αρκετές φορές υπερεκτιμήσαμε τις δυνάμεις μας και όταν βρεθήκαμε μόνοι μας και ανυπεράσπιστοι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στην αφετερία και να ξεκινήσουμε να ανεβαίνουμε τον Γολγοθά απο την αρχή.

Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 6 ετών είχανε την εντύπωση οτι θα τα πηγαίνανε καλύτερα απο τους προκατόχους τους και όταν πέρνανε χαμπάρι οτι αυτό δεν “παίζει” μας γυρνούσανε πίσω στο σημείο 0 για να ξεκινήσουμε την δύσκολη αυτή πορεία και πάλι απο την αρχή.

Όσα είναι τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ τόσες είναι και οι φορές που η πορεία της χώρας στον δύσκολο δρόμο του απεγκλωβισμού και  της ανάκαμψης  σταμάτησε στα μέσα της διαδρομής και αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πίσω.

Για αυτό και τα πέτρινα χρόνια της κρίσης είναι πολλά ή αν θέλετε περισσότερα απο τα πέτρινα χρόνια άλλων χωρών που αντιμετώπισαν τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και για τον λόγο αυτό χρειάστηκαν τα μισά χρόνια απο αυτά που χρειαστήκαμε και συνεχίζουμε να χρειαζόμαστε εμείς.

Είναι σχεδόν βέβαιο οτι με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα υπάρξουν επιτέλους ευχάριστες ειδήσεις για την ελληνική οικονομία σε πρώτη φάση και πολύ αργότερα για τους έλληνες φορολογούμενους πολίτες που για κάποια χρόνια ακόμα θα παραμείνουν στο σκοτάδι της σκληρής λιτότητας και της έντονης φορολογίας.

Το Σαββατοκύριακο το βροχερό που μας πέρασε η Ελένη Μενεγάκη το πέρασε στα Άχλα στην Άνδρο στην οποία ταξίδεψε απο την Ραφήνα , αλά μπρατσέτα με την πεθερούλα της την Λιλίκα.

Τέλος τα εξωτερικά και τα τροπικά μέρη αφού το καλοκαίρι λειτουργεί η ξενοδοχειακή μονάδα του ΜΑΤΕΟ που πρέπει και αυτός να δουλέψει και να βγάλει κανά φράγκο.

Κάθε Σαββατοκύριακο βροχερό την Λιλίκα αλά μπρατσέτα και στα Άχλα για παγωτό !

Ανοίξανε οι ουρανοί το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε και η Μενεγάκη θυμήθηκε την Λιλίκα.

Σιγά να μην την έπαιρνε μαζί της αν ο καιρός ήταν καλοκαιρινός.

Ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στην πόλη και η συνάντηση έγινε σε κλίμα που χαρακτηρίζεται κάτι παραπάνω απο φιλικό με τις φιλοφρονήσεις να δίνουν και να παίρνουν ενώ δεν έχανε την ευκαιρία ο ένας να πέφτει στην αγκαλιά του άλλου.

Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα και στην πραγματικότητα αλλά δεν είναι αφού είναι γνωστό οτι ο Ερντογάν και όσο αφορά τις σχέσεις του με την Ελλάδα άλλα λέει και άλλα κάνει.

Πάντως είναι καλός να υπάρχουν αυτές οι καλές σχέσεις με τους γείτονες Τούρκους για πολλούς και διαφόρους λόγους ειδικά σε μια εποχή που η Ελλάδα για τους Τούρκους τίνει να γίνει ο Νο1 τουριστικός τους προορισμός.

Χθες μεταξύ άλλων πραγματοποιήθηκε και η επιχείρηση εκκένωσης της Ειδομένης αφού οι ελάχιστοι πρόσφυγες που είχανε παραμείνει θα προωθηθούν σε κέντρα φιλοξενίας.

Η κυβέρνηση πιστεύει οτι απο τα κέντρα φιλοξενίας θα είναι πιο εύκολη η απόφαση της επιστροφής αφού οι πρόσφυγες θα πάρουν απόφαση οτι δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής προς τα μπροστά.

Λοιπόν λεβέντες αυτά και για σήμερα.

Να είστε καλά και να έχετε το νού σας γιατί οι καιροί εκτός απο ύποπτοι και ύπουλοι είναι πονηροί.

Τα καλύτερα έρχονται και εμείς θα είμαστε ε΄δώ για να τα ζήσουμε.

με το 1 με το 2 με το 3 :

ΑΛΟΡΑ !

 

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο

Με… Dolcetto, επιστρέφουν οι μεγάλες κυρίες του Βόλεϊ

Επόμενο άρθρο

Χαμένος χρόνος