Γραμμένο κατεβαίνοντας τα βράχια της Παναγίας.
Αυτό ήταν και το μότο, το συμπέρασμα που αναδύθηκε από την κουβέντα που ακολούθησε την εκδήλωση του δρώμενου προχθές το βράδυ στο nekubi. Μια υπέροχη βραδιά, μια ζεστή παρέα όλων των ηλικιών, κυριολεκτικά, που μαζεύτηκε να μοιραστεί την περφόρμανς των παιδιών, της Φωτεινής και του Άγγελου, που δραματοποίησε η Γιούλη και σκηνοθέτησε όμορφα ο Γιάννης.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, ευχαριστώ από καρδιάς επίσης και όλους όσες και όσους παρευρέθηκαν και δημιούργησαν ένα φανταστικό κλίμα, μοιράστηκαν μαζί μας όνειρα και προσδοκίες, καταλήγοντας ακριβώς πως χρειάζεται να πάψουμε να ακολουθούμε το κοπάδι, γενόμενοι μια μεγάλη παρέα ώστε να ανατρέψουμε κάποια στιγμή το κατεστημένο. Πρέπει να πάμε κόντρα στο ρεύμα, αφήνοντας κατά μέρος το ‘εγώ’ και ανακτώντας το »εμείς»! Περνώντας από το ατομικό στο συλλογικό!
Ήταν τόσο όμορφη η εμπειρία ώστε υποσχεθήκαμε να την επαναλάβουμε στις 2 ιουνίου, ημέρα Πέμπτη, την ίδια ώρα, μετά τις 7, πάντα στο nekubi, τον θαυμάσιο αυτό χώρο που έστησε ο Νίκος, alias Νεκ, στην Βενιζέλου 79, φωτεινό, λιτό, απέριττο, και τον οποίο ξανά ευχαριστώ που υπάρχει! θα παίξουμε λοιπόν εκ νέου το δρώμενο, εμπνευσμένο στο βιβλίο »εκκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα», [η Γιούλη κατάφερε να συμπυκνώσει στο εικοσάλεπτο του μονόπρακτου την ουσία της αφήγησης],
αμέσως μετά τη ταινία »η Πρώτη Γραμμή», που μιλά για την οργάνωση στην οποία θήτευσα την περίοδο των χρόνων μου στην Αυτονομία, στην εξεγερμένη Ιταλία των χρόνων ’70. Φυσικά μέχρι τότε διαρκεί και η έκθεση με αρχειακό φωτογραφικό υλικό εκείνων των χρόνων.
La Prima Linea. Il film, H Πρώτη Γραμμή. Το έργο
Η ΠΛΟΚΗ:
Τορίνο, φυλακή «Le Nuove», νοέμβριος 1989. Ένας τριανταπεντάχρονος άνδρας αφηγείται την ιστορία του. Είναι ο Sergio Segio, ένας από τους ιδρυτές της ένοπλης ομάδας «Front Line-Πρώτη Γραμμή», ο οποίος πέρασε στην παρανομία στα μέσα της δεκαετίας του ’70, με την πεποίθηση ότι η χρήση βίας ήταν μια απαραίτητη επιλογή στο όνομα μιας «επανάστασης». Καταδικασμένος σε πολλά χρόνια φυλάκισης, ο Segio θυμάται τις ημέρες της σύλληψής του και πριν από αυτό θυμάται μια συγκεκριμένη μέρα: 3 ιανουαρίου 1982. Ο Σέτζιο βρίσκεται στη Βενετία, όπου έχει συγκεντρώσει μια ομάδα μαχητών που ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν μια «αδύνατη» ενέργεια: να επιτύχουν να δραπετεύσουν από τη φυλακή του Rovigoτέσσερις κρατούμενες, μεταξύ των οποίων η Susanna Ronconi, η γυναίκα που αγαπά ο Sergioκαι με την οποία μοιραζόταν ιδέες , πολιτικές επιλογές, τραγικά λάθη. Όσο τρέχει η «ημέρα της απόδρασης», ο Σέρτζιο «ξαναβλέπει» τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του: την πρώτη συνάντηση με τη Σουζάνα, το μοίρασμα της παρανομίας, την περίπλοκη σχέση με τους γονείς, την οδυνηρή αντιπαράθεση με τον Πιέρο, τον φίλο μιας ζωής, που μοιράστηκε τα νεανικά του όνειρα, αλλά που αρνήθηκε τον ένοπλο αγώνα. Οι αναμνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, μέχρι τα πιο δραματικά αποτελέσματα. Στο μεταξύ, η ημέρα της 3ης ιανουαρίου πλησιάζει στο αποκορύφωμα. Ο Σέρτζιο και η ομάδα πλησιάζουν τις φυλακές του Ροβίγκο, μέσα η Σουζάνα και οι άλλες περιμένουν την καθορισμένη ώρα. Και επιτέλους φτάνει η αναμενόμενη στιγμή…
Trailer της Ταινίας
Χρονικό του Film
η ταινία είναι μεταφρασμένη στα ελληνικά, από τα αγγλικά, από τον Αλέξανδρο.
ενώ εδώ ο Νίκος, σε ανύποπτο χρόνο, όταν ήταν ακόμη πιτσιρίκι, μας προτείνει να ζωγραφίσουμε την ζωή με τα δικά μας πινέλα, τα δικά μας χρώματα!
Μιχάλης ΄Μίκης’ Μαυρόπουλος
