Γράφει η Λιάνα Δουτσίνη, φιλόλογος MSc Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, Κοινωνική Λειτουργός
Η Έμφυλη Βία αποτελεί ένα παγκόσμιο ,κοινωνικό φαινόμενο ,συνιστά μια ισχυρή πρόκληση την οποία έχουμε όλοι χρέος και ευθύνη να αντιμετωπίσουμε. Οι γυναίκες με αναπηρία αποτελούν δυστυχώς τα “αόρατα” θύματα της Έμφυλης Βίας, μολονότι αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο να βιώσουν βία, σε συνδυασμό μάλιστα με τις μισαναπηρικές αντιλήψεις που κυριαρχούν.
Δέχονται διακρίσεις τόσο λόγω του φύλου τους όσο και λόγω της αναπηρίας τους. Οι γυναίκες με αναπηρία βιώνουν τις ίδιες μορφές βίας με τις γυναίκες χωρίς αναπηρία, ωστόσο αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά εμπόδια στην προσπάθεια τους να αναζητήσουν βοήθεια και να καταγγείλουν την κακοποιητική συμπεριφορά που υφίστανται.
Ειδικότερα, αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες πρόσβασης στις υπάρχουσες δομές υποστήριξης τόσο λόγω της μη προσβασιμότητας τους όσο και λόγω της απουσίας εξειδικευμένου προσωπικού σε θέματα αναπηρίας (έλλειψη διερμηνέων νοηματικής γλώσσας, απουσία εντύπων σε γραφή Braille).
Η βία σε κάθε της μορφή συνιστά κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η πραγματική αλλαγή θα έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή της κοινωνίας και την αποδόμηση των προτύπων που επιβάλλουν στις γυναίκες να φέρουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Βιβλιογραφία:
Διοτίμα (2022). Έμφυλη Βία κατά των γυναικών με αναπηρία.
Ε.Σ.Α.με.Α. (2019). Γυναίκες και αναπηρία: πολλαπλές ταυτότητες ,πολλαπλές προκλήσεις. Αθήνα: Ε.Σ.Α.με.Α
