Η πολλή… εθνικοφροσύνη οδηγεί στα απώτατα όρια φαιδρότητας. Το γνώρισε από πρώτο χέρι ο μαέστρος της Φιλαρμονικής των Κρηνίδων αλλά και το κοινό του αρχαίου Θεάτρου Φιλίππων, του Δήμου Καβάλας, την Κυριακή, 1η Ιουλίου στη διάρκεια του Φεστιβάλ Χορωδιών.
Ενώ το πρόγραμμα της χορωδιακής συνάντησης «Στα βήματα του Αποστόλου Παύλου» βρισκόταν σε εξέλιξη και η Φιλαρμονική Κρηνίδων –η οποία ανοίγει κατά παράδοση το Φεστιβάλ– είχε μόλις εκτελέσει ένα κομμάτι του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, μια ηλικιωμένη κυρία θύμωσε και διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν άντεχε η φιλαρμονική να παίζει Γερμανό συνθέτη (προφανώς δεν γνώριζε ποιος ήταν ο Μπαχ, της ήταν αρκετό ότι ήταν Γερμανός) και όχι το… «Μακεδονία ξακουστή».
Προφανώς δεν έχει συναντήσει ανάλογο περιστατικό ο μαέστρος Τάσος Σαββίδης, ο οποίος, εκτός από τις διαμαρτυρίες γιατί επέλεξε στο πρόγραμμα Ισπανούς και Γερμανούς συνθέτες, δέχθηκε το τελειωτικό κτύπημα όταν η έμπλεη εθνικών φρονημάτων κυρία τού είπε ότι «δεν μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά στο θέατρο των Φιλίππων που το έχτισε ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Αφού η κυρία ολοκλήρωσε την «αισθητική» και «ιστορική» της παρέμβαση, έφτυσε τον αρχιμουσικό στο πρόσωπο αποκαλώντας τον ταυτόχρονα «Σκοπιανό» προκειμένου να μην αφήσει καμιά αμφιβολία για τα κίνητρα και το περιεχόμενο της παρέμβασής της.
Ψυχραιμία
Ο μαέστρος πάντως είναι πολύ ψύχραιμος· όπως δηλώνει στην «Εφ.Συν.», εκείνη τη στιγμή είχε ένα μόνο πράγμα κατά νου: «Εχουμε μια μικρή, πεντάχρονη, στη Φιλαρμονική, το μόνο που ήθελα και για το οποίο αγωνιούσα ήταν να μην τρομάξει το παιδάκι. Εξάλλου από τις πρώτες σειρές όσοι είχαν ακούσει το επεισόδιο άρχισαν να γιουχάρουν την κυρία».
Ο άνθρωπος αυτός στη συνέχεια απευθύνθηκε στο κοινό για να πει «κυρίες και κύριοι, η μουσική δεν χωρίζει τον κόσμο, η τέχνη ενώνει τον κόσμο. Εμείς απόψε, ακούγοντας Μπαχ και τους άλλους συνθέτες του προγράμματος, στέλνουμε το μήνυμά τους στον κόσμο, από εδώ, τους Φιλίππους, και μ’ αυτό τον τρόπο κάνουμε όλο τον κόσμο Μακεδονία».
Εξάλλου, όπως μας επισημαίνει, «μια Φιλαρμονική δεν ασκεί εξωτερική πολιτική, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα συμφωνούσα με την κυρία ακόμη κι αν όλα αυτά ήταν πράγματι σοβαρά».
Για την «πέτρα του σκανδάλου», τη μουσική επιλογή του κ. Σαββίδη (το δεύτερο μενουέτο από την «Anna Magdalena» του Μπαχ) δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα.
Αξίζει όμως να πούμε για θαύμα που επιτελεί σε εθελοντική βάση ο κ. Σαββίδης στις Κρηνίδες. Διότι ο μαέστρος και συνθέτης κ. Σαββίδης, έπειτα από 21 ολόκληρα χρόνια μουσικών σπουδών, ζει εργαζόμενος ως γεωπόνος (διδάκτωρ Εντομολογίας) σε ιδιωτική εταιρεία και στον ελεύθερο χρόνο του διδάσκει στη Φιλαρμονική τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ παράλληλα έχει συστήσει εθελοντικά και δωρεάν μια Ορχήστρα Μπαρόκ με όργανα εποχής, διδάσκει (και διδάσκεται) ταυτόχρονα σε μια ομάδα 30 ανθρώπων «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια», «Θεογονία» και Σαίξπηρ, Ιστορία της Τέχνης και Ιστορία του Θεάτρου.
Οικουμενικότητα
Η άποψη του κ. Σαββίδη για την τέχνη και τη ζωή θα μπορούσε να περιγραφεί ως «διακριτική οικουμενικότητα», καθώς δεν έχει τίποτα που να κραυγάζει:
«Προσπαθώ για διδακτικούς και μόνο λόγους να περνώ στο κοινό ακούσματα από όλο τον κόσμο, όλα τα είδη μουσικής, να ακούσουν οι άνθρωποι που ίσως δεν ξέρουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από τα νυχτερινά κέντρα. Χαίρομαι γιατί οι εντυπώσεις δεν είναι κακές, οι επιλογές μας γίνονται σεβαστές, διότι και οι αδαείς καταλαβαίνουν τα όμορφα μουσικά θέματα».
Πηγή : Εφημερίδα των Συντακτών
