Κυριακή 3 Μαρτίου 2019, στις εντεκάμισι το πρωί στο Αμφιθέατρο του Διοικητηρίου, σε περίμεναν προϋπαντώντας σε δυο όμορφες κοπελιές που σου έδιναν το πρόγραμμα. Σε αυτό ήταν αναγραμμένη η υπόσχεση, η εκ των προτέρων δήλωση: «όμορφο Χωροδιακό πρωινό». Και πράγματι ήταν εξασφαλισμένο. Το ήξεραν όσοι παρακολουθούν από κοντά εδώ και αρκετές δεκαετίες τις μουσικές παραστάσεις του Κώστα Κατιώνη. Μόνο που τώρα, μετά από πρόταση της Χορωδίας και Μαντολινάτας του Σουφλίου, η σύμπραξη των δύο σχημάτων έφερε ουσιαστικότερο αποτέλεσμα.
Την παρουσίαση των χορωδιών έκανε η Λίτσα Αναγνωστοπούλου και αμέσως έπειτα πήραν θέση οι 36 χορωδοί του Σουφλίου (εφτά άρρενες και είκοσι εννέα κοπέλες), καθώς και η ορχήστρα με τέσσερα μαντολίνα (δύο κορίτσια), μία κιθάρα και ένα ακορντεόν. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο μαέστρος Δημοσθένης Αρχοντούλης.
Ακούστηκαν κατά σειρά ένα παραδοσιακό Θρακιώτικο από το Σουφλί, η «Τζαμάικα» των Λοΐζου – Παπαδόπουλου, η «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα» των Θεοδωράκη – Καμπανέλλη, το «Γελεκάκ» των Ολλανδέζου – Θεοδωρίδη, το «Μενεξέδες και ζουμπούλια» (παραδοσιακό των Επτανήσων), «Μία η άνοιξη» του Διονύση Σαββόπουλου και «Οδός Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι. Το κοινό χειροκρότησε θερμά τα ακατέργαστα και κατεργασμένα φωνητικά διαμαντάκια του Έβρου. Η δουλειά που γίνεται στο Σουφλί και σε αυτό τον τομέα φαίνεται πως είναι σημαντική, αφού μόνο η Μαντολινάτα διαθέτει πενήντα μέλη, τα περισσότερα παιδιά, οπότε το μέλλον ξανοίγεται ευοίωνο.
Στο δεύτερο μέρος της μουσικής παράστασης η Χορωδία «Προ – Νόμιον», που ιδρύθηκε το 2014, παρουσίασε ένα μέρος από τη συναυλία που θα δοθεί στις 14 Ιουνίου και έχει τίτλο «Καντάδα και Χορωδιακό Τραγούδι». Τη χορωδία αποτελούσαν είκοσι μία κοπέλες εντυπωσιακά ντυμένες με κυανούς ποδήρεις χιτώνες και έντεκα άντρες με άσπρα πουκάμισα και γραβάτες (εκτός ενός … πρωθυπουργού). Ο Γκλεν Κάπρα (καθιερωμένος πλέον ως… Γρηγόρης) ήταν μόνος του μια ορχήστρα! Δεν έπαιζε απλά μουσική: την είχε υποταγμένη στα δάχτυλά του, αυξάνοντας ή μειώνοντας τις εντάσεις όπου έπρεπε.
Οι χορωδοί μοιάζουν να έχουν ανεβάσει επίπεδο, καθώς προγυμνάζονται από την Ελένη Γαλανοπούλου. Ο Κώστας Κατιώνης κουστουμαρισμένος, κινητικός κι ενθουσιώδης, μετέδιδε τη ζέση του στους χορωδούς. Από αυτούς χειροκροτήθηκε επάξια ο βαρύτονος Μάριος Νιφόρος, που καθήλωσε το κοινό με την απόδοσή του στο «Γερο – Δήμο».
Ακούστηκαν με τη σειρά τα τραγούδια: «Μία μόνη ποθώ και λατρεύω» του Στέφανου Μπεκατώρου, «Λαλούν τ’ αηδόνια» του Διονύσιου Λαυράγκα, «Απ’ της Ζέας το λιμάνι» των Γιάννη Παπαϊωάννου και Χαράλαμπου Βασιλειάδη, «Αχ, μα πώς» του Νικόλαου Κόκκινου, «Ρετσίνα μου» του Νίκου Χατζηαποστόλου, «Ο γερο – Δήμος» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη σε μελοποίηση του Παύλου Καρρέρ και τέλος η Ζακυνθινή καντάδα «Απόψε την κιθάρα μου».
Η παράσταση έκλεισε με τη σύμπραξη των δύο χορωδιών, που απέδωσαν εντυπωσιακά τη «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα» υπό τη διεύθυνση του Δημοσθένη Αρχοντούλη και με τον Κώστα Κατιώνη ανάμεσα στους χορωδούς. Μια εκδήλωση που ικανοποίησε τους Καβαλιώτες που την παρακολούθησαν. Η συμβολή του αυτοκράτορα των φωτισμών Παναγιώτη Μεμετζή αθόρυβη, αλλά αποτελεσματική και ουσιαστική. Συγχαρητήρια σε όλους. Αναμένεται το επόμενο… χτύπημα!
