Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης
Πριν περίπου έναν αιώνα και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1921, λίγους μήνες αφότου η Μαυριτανία κηρύχθηκε ως γαλλική αποικία, οι δύο μεγαλύτερες -τον καιρό εκείνο- γαλλικές βιομηχανίες κατασκευής παπουτσιών και δερματίνων ειδών, έστειλαν σχεδόν ταυτόχρονα στην αφρικανική αυτή χώρα, δύο πωλητές τους για να ανιχνεύσουν και να ερευνήσουν την αγορά και να εκτιμήσουν αν η κατάσταση «σηκώνει» την τοποθέτηση των προϊόντων τους εκεί.
Οι πωλητές –άγνωστοι μεταξύ τους- ερεύνησαν πράγματι την αγορά της χώρας αυτής για μερικές μέρες και πάνω στην βδομάδα τηλεγράφησαν ο καθένας στην εταιρία του τις παρακάτω αναφορές τους.
Ο πρώτος:
«Παρακαλώ φροντίστε για την άμεση επιστροφή μου στο Παρίσι. STOP. Εδώ οι άνθρωποι περπατούν ξυπόλητοι. STOP. Δεν ενδιαφέρονται για παπούτσια STOP.»
Ο δεύτερος:
«Αποστείλατε άμεσα μεγάλες ποσότητες παπουτσιών. STOP. Από όλα τα είδη και από όλα τα μεγέθη. STOP. Εδώ οι άνθρωποι κυκλοφορούν ξυπόλητοι. STOP. Θα τους φορέσουμε όλους παπούτσια. STOP. Θα κάνουμε τρελές πωλήσεις STOP».
Αναφέρουμε αυτή τη μικρή ιστοριούλα για να την συσχετίσουμε με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι διοικούντες τον Εμπορικό Σύλλογο Καβάλας, αλλά και μεγάλος αριθμός απλών εμπόρων και επαγγελματιών, την αργία του Αγίου Πνεύματος αλλά και κάποιες άλλες αργίες στη διάρκεια του χρόνου. Ισχυρίζονται δηλαδή ότι λόγω της αργίας στο δημόσιο τομέα και στις τράπεζες εκείνη τη μέρα, η κίνηση είναι εξαιρετικά περιορισμένη και δεν θα είχε κανένα οικονομικό ενδιαφέρον να κρατήσουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους. Μόνον έξοδα και ταλαιπωρία θα υφίσταντο.
Ωστόσο υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε ισχυρές αυξητικές τάσεις στο τουριστικό ρεύμα, κυρίως από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες αλλά επίσης και τα μεγάλα πολυκαταστήματα και σούπερ μάρκετ θα είναι ανοιχτά εκείνη τη μέρα, μήπως θα ήταν φρόνιμο να παραμείνουν ανοιχτά και τα υπόλοιπα εμπορικά καταστήματα ώστε να αποτελέσουν πόλο έλξης και για ακόμη περισσότερους επισκέπτες (Έλληνες και ξένους) και να αυξήσουν τους τζίρους τους;
Διότι κάτι θα ξέρουν προφανώς οι Εμπορικοί Σύλλογοι σε μια σειρά από μεγάλες πόλεις της χώρας και κρατούν ανοιχτή την αγορά την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.
Τα εμπορικά καταστήματα θα είναι ανοιχτά σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Κρήτης (Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο κ.λ.π), στην πόλη της Ρόδου, στην πόλη της Κέρκυρας, στην Ζάκυνθο, στο Ληξούρι και στο Αργοστόλι στην Κεφολονιά, στην παλιά πόλη του Ναυπλίου και σε πολλά άλλα μικρότερα μέρη της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και σε άλλες πόλεις όπου κλείνει η αγορά, η αποφάσεις των κατά τόπους Εμπορικών Συλλόγων είναι από προαιρετικές έως …«παρακλητικές». Είναι χαρακτηριστική η απόφαση του Εμπορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης που …προτείνει στους εμπόρους να κλείσουν τα μαγαζιά τους, ενώ ο Εμπορικός Σύλλογος Πάτρας …παρακαλεί τα μέλη του να κλείσουν επικαλούμενος μάλιστα και κάποιες αργίες που οφείλονται από τα αυξημένο ωράριο των εορτών!!!
Σε όλη την Πελοπόννησο τα τουριστικά καταστήματα είναι ανοιχτά.
Είναι φανερό ότι ο Εμπορικός Σύλλογος της Καβάλας αποφασίζει με βάση και τα μηνύματα που λαμβάνει από τα μέλη του και γενικότερα από όλο τον εμπορικό κόσμο και την αγορά. Όποιος όμως δεν είναι διατεθειμένος να υποστεί και μια μικρή ταλαιπωρία και θυσία δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεται και για τα όσα δεινά έχουν σωρευτεί στις πλάτες του από την βαθιά και παρατεταμένη κρίση που μαστίζει τη χώρα. Διότι αν δεν βρεις τρόπους και δεν προσπαθήσεις τώρα κ. έμπορε, κ. μαγαζάτορα, κ. επαγγελματία να φέρεις επιπλέον εισόδημα στην επιχείρησή σου, τώρα που είναι ο καιρός των ισχνών αγελάδων, τότε πότε θα το κάνεις;
Και φυσικά μη διαμαρτύρεσαι για τα πολυκαταστήματα. Εκείνα έχουν την δυνατότητα να είναι ανοιχτά του Αγίου Πνεύματος. Βλέπεις στην «ελεύθερη αγορά» και στον ανταγωνισμό υπάρχουν και τα «μεγάλα ψάρια». Και αφού εσύ θα είσαι κλειστός, ο καταναλωτής από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Τουρκία, τη Ρουμανία αλλά και ο επισκέπτης από το εσωτερικό της χώρας θα κατευθυνθεί θέλοντας και μη εκεί.
Επειδή όπως φαίνεται, η ανάκαμψη στην ελληνική οικονομία θα αργήσει πάρα πολύ να έρθει και οι φόροι θα «ζεματούν» για πολλά χρόνια ακόμη τους επαγγελματίες και την αγορά, ο Εμπορικός Σύλλογος, πέρα από την όποια αγωνιστική του δράση για τις κλαδικές διεκδικήσεις του, οφείλει συγχρόνως να εκμεταλλεύεται και να αξιοποιεί και την παραμικρή ευκαιρία που δίνεται για μια κάποια αύξηση του τζίρου των καταστημάτων των μελών του.
