Λίγες ημέρες μόλις έχουν περάσει, από τότε που αναχώρησε για το «μεγάλο» ταξίδι, ένας άνθρωπος σπάνιος, συνεργάτης εκλεκτός, μία ψυχή ευγενική, γεμάτη αρχοντιά και ηρωισμό…
Ο Αντώνης Γεμεντζόπουλος δεν ήταν μόνο μία προσωπικότητα που προσέφερε πολλά στον συνάνθρωπο. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο… Ταυτίστηκε ψυχή τε και σώματι με το έργο της ιεραποστολής και της διακονίας για χάρη του συνανθρώπου, για χάρη του άλλου, απλόχερα … χωρίς «κρατούμενα» και σκοπιμότητες· χωρίς να αναμένει τίποτε· μόνο και μόνο, επειδή πίστευε ακράδαντα πως αυτό ήταν «κομμάτι» της ύπαρξής του· επειδή κάθε του ανάσα, ήταν μια σκέψη, ένα όνειρο, μια ελπίδα για να γίνει καλύτερο το μέλλον του διπλανού του· γιατί έβλεπε στο πρόσωπο του καθενός τον ίδιο τον Χριστό!
Υπηρέτησε την Χριστιανική Ένωση Καβάλας και το Φιλανθρωπικό Σωματείο «Ο Μέγας Κωνσταντίνος» όχι ένα, όχι δύο, όχι δέκα ούτε είκοσι μονάχα χρόνια. Η ζωή του ολάκερη συμπορεύτηκε με την ιστορική αφετηρία και εξέλιξή τους για εβδομήντα-πέντε ολόκληρα χρόνια!
Άοκνος εργάτης στην υπηρεσία του πνευματικού μας π. Κωνσταντίνου Σακαρίδη· συνεχώς και αδιαλείπτως πρόθυμος, ως οδηγός του με το αυτοκίνητο… προκειμένου, σε κάθε απομακρυσμένη περιοχή της Μητροπόλεώς μας, να εκκλησιάζονται οι πιστοί και να λαμβάνουν πνευματική τροφοδοσία με το κήρυγμα του θείου λόγου.
Στις χριστιανικές κατασκηνώσεις της Ν. Ηρακλείτσας Καβάλας, πάντα σε ετοιμότητα… με χαρά, μεράκι, ειλικρινή αγάπη, με αίσθημα ευθύνης και απαράμιλλη αυτοθυσία… να συντρέξει, να ενδιαφερθεί… για να μην λείψει τίποτε από κανέναν.
Αναλάμβανε να εξυπηρετήσει σε κάθε πόστο: είτε ως Πρόεδρος της Χριστιανικής Ένωσης Καβάλας, είτε ως Ταμίας του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Ο Μέγας Κωνσταντίνος», είτε να κουβαλήσει μόνος του τα απαραίτητα τρόφιμα, ώστε να εξασφαλίζεται η τροφοδοσία και, γενικότερα, η εύρυθμη λειτουργία των χριστιανικών κατασκηνώσεων.
Ως χαρακτήρας ήταν ήπιος, ατάραχος, υπομονετικός, μακρόθυμος. Πάντοτε, έτοιμος να ακούσει, να αφουγκραστεί τα προβλήματα που υπήρχαν. Με προσευχή και διάκριση έσπευδε να βοηθήσει, με λόγια λίγα… και έργα πολλά, για να δώσει λύσεις εκεί όπου άλλοι, ίσως, έβλεπαν αδιέξοδα.
Ήταν άνθρωπος χωρίς υψηλοφροσύνη. Σε κάθε σπιθαμή της ύπαρξής του έβλεπες να «λάμπει» το μεγαλείο της απλότητας και της ακεραιότητάς του. Φαίνεται πως ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά πως ο Θεός στηλώνει το βλέμμα Του στα «ταπεινά»·εκεί, στα «χαμηλά», ήταν το πεδίο της δράσης του, εκεί όπου «παίζεται» το παιχνίδι της ζωής, της αγωνίας, του πόνου, της ασθένειας, της μοναξιάς και της εγκατάλειψης.
Δεν ζούσε για τον εαυτό του. Μάλλον, αυτόν τον είχε ξεχάσει… Συνειδητή του απόφαση, πάντοτε να γίνεται θυσία για την οικογένειά του και τον συνάνθρωπο!Η ζωή του ολάκερη… μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη, για να ζήσει ο άλλος, ο διπλανός, αυτός που έχει ανάγκη από τη δική μας παρουσία.
Ας αναπαύει ο Θεός της αγάπης την ευαίσθητη, καλόκαρδη και γενναιόδωρη ψυχή του! Εκ μέρους της Χριστιανικής Ένωσης Καβάλας, εκφράζουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από τα βάθη της καρδιάς μας για όλα όσα προσέφερε! Ελπίζουμε, να πορευτούμε ως μιμητές του και αντάξιοι συνεχιστές του έργου του.
Καλό Παράδεισο! Καλή Ανάσταση! Καλή αντάμωση, αγαπητέ κ. Αντώνη!
Αθανάσιος Στογιαννίδης – Αν. Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ.
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Χριστιανικής Ένωσης Καβάλας
