Ὁ ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Προκόπιος (κατά κόσμον Μιχαήλ Τσακουμάκας) συντάσσω τήν παροῦσαν Διαθήκην ἰδιοχείρως.
Ἀναλογιζόμενος τό αἰφνιδίως ἐπελευσόμενον τέλος τοῦ ἐπιγείου βίου μου καί ἐν ἀναμονῇ τούτου, ἐν πάσῃ δυνατῇ συντομίᾳ, καταγράφω τήν βούλησίν μου πρός διευθέτησιν τῶν ἀνθρωπίνων ὑποθέσεων καί ἐκκρεμοτήτων, μέ τήν προσδοκίαν καί προοπτικήν τῆς παρά τῷ Κυρίῳ καί Θεῷ μου ἀληθοῦς καί ἀτελευτήτου μακαρίας ζωῆς, πρός Ὅν ἀναπέμπω δόξαν καί ἀΐδιον εὐγνωμοσύνην, ὁμολογῶ δέ ὅσα πλουσίως παρέσχε μοι τῷ ἀναξίῳ.
Ἔχων πρό ὀφθαλμῶν τούς πνευματικούς Ἀδελφούς μου καί τά ἒν Κυρίῳ τέκνα μου τῆς λαχούσης μοι ἐκκλησιαστικῆς παροικίας, τούς ἐν αὐτῇ συνεργάτας καί συνδρομητάς, τούς ἀδελφούς καί φίλους τῶν χρόνων τῶν σπουδῶν μου καί τῆς ἐν συνεχείᾳ ἐκκλησιαστικῆς διακονίας μου, τούς κατά σάρκα συγγενεῖς μου, ταπεινῶς ζητῶ τήν συγγνώμην των ἐάν τούς παρεπίκρανα ἤ τούς ἠδίκησα, τήν συγχώρησιν δέ ἀπό ἐκείνους, τούς ὁποίους ἔβλαψα. Διαβεβαιῶ ἐν ἀληθείᾳ ὅτι, ἄν παρόμοιόν τι συνέβη, δέν ἦτο συνέπεια ἰδιοτελοῦς σκοπιμότητος, ἐνσυνειδήτου ἐχθρικῆς ἤ κακοβούλου διαθέσεως. Πολύ ἐνωρίς ἐβίωσα, ὅτι συμπεριφοραί ἀντιβαίνουσαι τόν ἠθικόν νόμον πολλαπλασιάζουν τόν ἐξ ἄλλων ἀφορμῶν πόνον καί δοκιμασίαν.
Κατ’ ἀκολουθίαν τούτου ἐκ βάθους ψυχῆς συγχωροῦσα πάντοτε καί τώρα συγχωρῶ ὅσους, λόγῳ ἤ ἔργῳ, μέ ἠδίκησαν. Περισσότερον ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι, ἀφ’ ἑαυτῶν ἤ ὑποκινούμενοι, ἐπεδίωξαν οἱανδήποτε μείωσιν ἤ βλάβην, ἀπαλλάσσων αὐτούς ἀπό τόν σωρευμένον πόνον καί τήν ὀδύνην μου.
Μέ τήν συγγνώμην καί τήν ἀγάπην ὑπερβαίνονται αἱ ποικίλαι ἀρνητικαί περιστάσεις τοῦ βίου. Ἡ φιλαδελφία καί ἡ διάθεσις ἀνιδιοτελοῦς συμπαραστάσεως προσδίδει τό ἀληθινόν νόημα εἰς τήν ζωήν καί ἐλαφρύνεται ὁ βαρύς ζυγός τῶν περισπασμῶν. Μόνον νά ἀγαπᾶμε. Νά μή μνησικακοῦμε. Πάντοτε νά συγχωροῦμε.
Ὡς πρός τά εἰς τήν κυριότητά μου κινητά πράγματα, τά ὁποῖα εὑρίσκονται εἰς τό οἴκημα τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως, ὡς εἶναι :
α. Ἡ βιβλιοθήκη μου ἡ προσωπική. Οἱ περισσότεροι τίτλοι κατεγράφησαν ἠλεκτρονικῶς καί παρεδόθησαν εἰς τήν μέλλουσαν νά λειτουργήσῃ Βιβλιοθήκην τῆς ἱ.Μητροπόλεως. Τά μή καταγραφέντα καί εἰς τήν χρησιμοποιουμένην βιβλιοθήκην ἐναπομείναντα νά δοθοῦν, διότι πρόκειται περί σπανίων βιβλίων νομοκανονικοῦ περιεχομένου.
β. Τά Ἀρχιερατικά Ἄμφια, ἐκεῖνα πού ἀνάγονται εἰς τήν πρό τοῦ 1960 ἐποχήν, τά κληρονομηθέντα καί ὑπ’ ἐμοῦ διά διαθήκης τοῦ ἀοιδίμου Γέροντός μου Μητροπολίτου Κορινθίας κυροῦ Προκοπίου (τοῦ Τζαβάρα) νά δοθοῦν εἰς τό μέλλον νά λειτουργήσῃ Μουσεῖον τῆς ἱ.Μητροπόλεως εἰς τόν πρῶτον ὄροφον τοῦ ὁμόρου πρός τό σημερινόν Μητροπολιτικόν οἴκημα ἀκινήτου, πού ἐδωρήθη ὑπό τοῦ Συλλόγου Καπνεπμπόρων Καβάλας, διότι λόγῳ τῆς παλιότητός των ἔχουν ἰδιαιτέραν ἀξίαν.
γ. Τό αὐτό ὁρίζεται διά δύο Μήτρας, αἱ δύο παλαιαί ἐμφανῶς διακρίνονται. Τό ἴδιον καί διά τάς Ἀρχιερατικάς λειτουργικάς ράβδους, τά δικηροτρίκηρα καί τούς Σταυρούς καί τά Ἐγκόλπια. Τά λοιπά νά παραμείνουν εἰς τήν ἱ.Μητρόπολιν, μέ τήν παράκλησιν, ἄν δέν γίνη ὑπ’ ἐμοῦ, ἀνά μία πλήρη στολή ἐκ τῶν νεωτέρων μετά μήτρας, πατερίτσας, μετά Σταυροῦ καί Ἐγκολπίου νά δοθῇ 1ον. Εἰς τόν Μητροπολιτικόν ἱ.Ναόν Τιμίου Προδρόμου, 2ον εἰς τόν Καθεδρικόν τοῦ Ἀγίου Παύλου, ἐν Καβάλᾳ ἀμφότεροι, καί εἰς τόν ἱ.Ναόν Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος, τῆς γενετείρας μου εἰς τό Βουνόν τῆς Χίου. Εἰς τόν Ἱεροκήρυκα ἀρχιμ. Παῦλον καί τούς Κληρικούς Συνεργάτας εἰς τό Γραφεῖον νά δοθῇ ὡς εὐλογία ἀνά ἕνα Ἐγκόλπιον, ὡς ἔκφρασιν εὐχαριστίας διά τήν παρ’ ἡμῖν διακονίαν αὐτῶν.
Εἰς τάς κατά σάρκα ἀδελφάς μου καί τά τέκνα των, ὡς καί εἰς τούς λοιπούς συγγενεῖς μου παρέχω τήν εὐλογίαν μου καί τήν εὐχήν νά προκόπτουν ἐν πᾶσι. Ἰδιαιτέρως τούς ἀνεψιούς μου Μιχαήλ καί Νικόλαον παρακαλῶ νά ἐπιληφθοῦν τυχόν ἐκκρεμοτήτων οἰκογενειακῶν ἀστικῆς φύσεως. Ὡς πρός δέ τόν εἰς τήν Τράπεζαν Πειραιῶς προσωπικόν λογαριασμόν, ὅ,τι ὑπόλοιπον εὑρεθῆ, μετά τήν κάλυψιν ὑποχρεώσεων νοσηλευτικῶν, ἀναρρώσεως, φροντίδων κατ’ αὐτήν κλπ., νά δοθῇ εἰς τήν Ἰεράν Μητρόπολιν διά τήν ἐνίσχυσιν τοῦ εἰδικοῦ λογαριασμοῦ Ἐκκλησιαστικῶν Ὑποτροφιῶν. Λογαριασμοί εἰς Τραπέζας ἐπ’ ὀνόματί μου, ἀφοροῦν εἰς τά διαθέσιμα τῶν ἐπί μέρους δραστηριοτήτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί προορίζονται διά τον ἐξοπλισμόν τοῦ ἀποπερατουμένου Κέντρου Φροντίδος Χρονίως Πασχόντων παρά τήν Μονήν Ἀγίου Σίλα, τήν ἀνακάινισιν τῆς Κατασκηνώσεως καί τοῦ Ἐπισκοπείου εἰς Καλλιράχην Θάσου, τοῦ Μουσείου τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεως καί ὅλα τά λοιπά, πού εἶναι προγραμματισμένα καί λειτουργοῦν με Ὀργανισμόν ἤ ἀτύπως ὑπό τό Κεντρικόν Ταμεῖον Εὐποιΐας μέ ἰδιαίτερον ταμεῖον. Τά διαθέσιμα αὐτά ἀνήκουν εἰς τήν ἱ.Μητρόπολιν διά τούς ὡρισμένους σκοπούς καί οὐδεμίαν σχέσιν ἔχουν οἱ συγγενεῖς μου. Τούς ὡς ἄνω ἀνεψιούς μου παρακαλῶ, μάλιστα, ἄν ἔχουν τήν δυνατότητα νά χορηγοῦν διά τοῦ Ταμείου Ὑποτροφιῶν ἀνά μίαν ὑποτροφίαν εἰς μνήμην ἐκείνου, πού τούς συμπαρεστάθη κατά τούς δυσκόλους πρώτους χρόνους τῆς ὀρφανίας των, ὅπως καί ὁ ἴδιος παρομοίως εὐηργετήθη.
Τελευτῶν ἀπευθύνομαι καί πάλιν πρός τούς πνευματικούς ἀδελφούς καί τά ἀγαπητά μου τέκνα. Ἐν μετανοίᾳ ἐκζητῶ τάς προσευχάς των και τήν συγχώρησιν, εὐχόμενος δι’ αὐτά πᾶν δώρημα παρά Θεοῦ. Τούς ἀδίκως καί ἀναιτίως πταίσαντας εἰς ἐμέ συγχωρῶ, παραδίδοντας αὐτούς εἰς τό ἔλεος καί τήν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ.
Τήν ζῶσαν ἀγάπην πρός τόν Θεόν καί τούς ἀνθρώπους νά ἐργάζεσθε καί ἐν ἀγάπῃ νά συμπεριφέρεσθε πάντοτε. Καλήν ἀντάμωσιν εἰς την μέλλουσαν Πόλιν.
Ἐν Νεαπόλει (Καβάλᾳ) τῇ 2ᾳ Ἰουνίου 2014
†ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος
Ἡ ἀντιγραφή ἐκ τοῦ πρωτοτύπου ἰδιογράφου καί ἡ δακτυλογράφησις ἐγένετο ὑπό τοῦ Αἰδεσ. Γερασίμου Φυλακτάκη, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱ.Μητροπόλεως, εἰς ὅν ἐνεπιστεύθη τήν ὕπαρξιν τῆς διαθήκης ὁ ἐκλιπών.
