Και ενώ οι επιδημιολόγοι, λοιμωξιολόγοι, Τσιόδροι, Λόρδοι, Χαρδαλιάδες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις απαγορεύουν ρητώς και δια ροπάλου το κυνήγι και το ψάρεμα, οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο Καβάλας αφενός μεν «βγάλαν τα τουφέκια» κι άρχισαν συντονισμένη επίθεση κατά του δημάρχου με αποχωρήσεις και απουσίες από τις συνεδριάσεις του σώματος, αφετέρου δε άρχισαν να ψαρεύουν και σε θολά νερά με το πάρκινγκ της Ροδόπης, που αφού έκλεισε και πλαντάξαμε όλοι στο κλάμα και θρηνήσαμε με μοιρολόγια και αφορισμούς, κάθισαν, λέει, τώρα οι δεκεόροι από όλες τις παρατάξεις να βρουν μια λύση για να δοθεί, τζάμπα παρακαλώ, στον λαό της Καβάλας, να παρκάρει τα κάρα του. Για τον οποίον λαό της Καβάλας όλοι ανεξαιρέτως οι αιρετοί διαχρονικά και σε όλα τα επίπεδα των δημοκρατικών μας θεσμών, έχουν ταχθεί να τον υπηρετήσουν και κυρίως να τον …«εξυπηρετήσουν» ώστε να «εξυπηρετηθούν» και οι ίδιοι στο μέλλον. Αμοιβαία τα αισθήματα, μωρό μου ή «μαζί τα φάγαμε» σύμφωνα με το Παγκαλικό λεξικό.
Απ’ την άλλη μεριά ο κ. δήμαρχος έχει βάλει ιδιωτικούς ντεντέκτιβ, έχει πάρει και ο ίδιος τα κιάλια και το μεγεθυντικό φακό, και εδώ και δύο περίπου χρόνια, ψάχνει μανιωδώς από το πρωί ίσαμε το βράδυ, ως έτερος Σέρλοκ Χολμς, να βρει τους επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης για να επιτευχθεί επιτέλους η πολυθρύλητος συναίνεση και συνεργασία που όσο την θέλει ο Θόδωρας άλλο τόσο την επιδιώκουν και οι άλλοι.
Κι αν ποτέ θα συνεννοηθούν αυτοί οι άνθρωποι στο δημοτικό συμβούλιο, εγώ θα γίνω καρδινάλιος.
Άντε, να αλλάξει ο νόμος, να έρθει πάλι το λατρεμένο μας πλειοψηφικό σύστημα να βρούμε την ησυχία μας και να διοικεί μια παράταξη που παίρνει την πρώτη Κυριακή 24%. Τόσο είχε πάρει η «Ανάσα» της Τσανάκα την πρώτη Κυριακή των δημοτικών εκλογών του 2014. Και εξασφάλισε 25 έδρες στο 41μελές δημοτικό συμβούλιο ενώ ο Σιμιτσής που πήρε 23% έλαβε τελικά μόνο 5 έδρες, Και μια χαρά διοίκησε η Δήμητρα και την πήγαινε κι ο Ποτόλιας αγκαζέ στο φεστιβάλ της ΚΝΕ να τραγουδήσουν με υψωμένες γροθιές τα «Τροπάρια για φονιάδες» του Μικρούτσικου.
«Δημοκρατία» και «απλή αναλογική» και «κουλτούρα συνεργασίας» και πράσινα άλογα. Πλειοψηφικό, ρε. Πλειοψηφικό και ξερό ψωμί.
Ούτε η ιστορία, ούτε η γλώσσα, ούτε η θρησκεία είναι τελικά τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν έθνος. Η διχόνοια είναι που μας …ενώνει (!) και μας εξομοιώνει ως Έλληνες.
Άντε γεια, που λέει κι ο Τσουκαλάς.
Θόδωρος Θεοδωρίδης
