Η εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ζήτησε από το Θοδωρή Γκόνη να σχολιάσει με ένα σύντομο κείμενό του την προσπάθεια δώδεκα μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων να συστήσουν μια δική τους ποδοσφαιρική λίγκα με στόχο να μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη τους. Η προσπάθειά τους αυτή έπεσε εν μια νυκτί στο κενό.
Γράφει λοιπόν ο Θοδωρής Γκόνης:
Η πρόταση των «12» ισχυρών ευρωπαϊκών συλλόγων να καταλύσουν κάθε ποδοσφαιρική ηθική προχωρώντας στη σύσταση της European Super League, μιας νέας «κλειστής» λίγκας υπερομάδων, έπεσε στο κενό. Η «νίκη» αυτή δεν δικαιώνει μόνο την UEFA και τους μικρότερους συλλόγους που συνεχίζουν να παίρνουν αποφάσεις χωρίς να υπολογίζουν μόνο το ταμείο. Η νίκη αυτή αποτελεί προσωπική δικαίωση του αείμνηστου φιλάθλου της Α.Ε.Κ. Θάνου Καλόχρηστου, που αγανακτισμένος από την απόδοση του χρυσοπληρωμένου και πολυδιαφημισμένου τεμπελαρά Άγγλου ποδοσφαιριστή Τρέβορ Ρος που συνεχώς έδενε τα κορδόνια του, μη συμμετέχοντας ουσιαστικά στο παιχνίδι της ομάδας μας, ούρλιαξε το αξέχαστο «Πάρτε του ένα ζευγάρι παντοφλέ» κάνοντας τα πλήθη στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας να ριγήσουν από ιερή συγκίνηση.
Η νίκη αυτή δικαιώνει την ιαχή «Αλήτη Ντουνιά το ρολόι» – «Αλήτη Ντουνιά φέρε πίσω το ρολόι» που με μια φωνή και μια ψυχή ακούστηκε από τις κερκίδες του γηπέδου του Παναργειακού, ως απέναντι στον αργολικό κόλπο και τα κάστρα του Ναυπλίου, όταν το αστέρι και πολύ καλός αμυντικός της ομάδας Ντουνιάς -στον οποίο είχαν κάνει δώρο με το υστέρημά τους ένα χρυσό ρολόι- τους πούλησε «για τα φράγκα», πήρε μετεγγραφή στα Γιάννενα και ήρθε να παίξει ως αντίπαλος.
Η νίκη αυτή είναι η νίκη η δική μας, η νίκη της ζωντανής μας ζωής, είναι νίκη των πιτσιρικάδων που πηδούσαν τις μάντρες, με τα σπασμένα γυαλιά για να δουν τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον Μίμη Δομάζο και τον Γιώργο Δεληκάρη να κάνουν τα μαγικά τους, τον Ντέμη να σκαρφαλώνει στην σκεπαστή, των παιδιών των συνεργείων και των εστιατορίων που δούλευαν σκληρά όλη την εβδομάδα για να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για τα μεγάλα ντέρμπι της πρωτεύουσας, των λιμενεργατών που έχτισαν τη Λίβερπουλ, και των μουτζούρηδων που έστησαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Των Βραζιλιάνων και των Αργεντίνων τριπλαδόρων. Του Γκαρίντσα, του Τζωρτζ Μπέστ, του Καντονά, του Γκασγκόιν και του Μαραντόνα. Είναι η νίκη του μικρού Δαβίδ με την σχισμένη ελβιέλλα που ονειρεύεται να μπει μιαν επίσημη Κυριακή στο γήπεδο και να γίνει Θεός.
Θοδωρής Γκόνης
