Μαθητής της Γ΄ τάξεως Δημοτικού άκουγα την πολύ μεγαλύτερη ηλικιακώς εξαδέλφη μου να σιγοψιθυρίζει ένα τραγουδάκι της μόδας στις αρχές των ετών ’50, μετά τον Εμφύλιο: «Ό κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί, είναι όλα ψέματα και ας φαίνονται αλήθεια». Πού να φανταστώ τότε ότι αυτός ο λαïκόςτραγουδιστός στίχος θα εξέφραζε, έστω και εν μέρει, στις μέρες μας μια μη αμέσως αντιλαμβανόμενη διαφοροποίηση, σχεδόν μια αλλαγή,από εβδομάδα σε εβδομάδα των δημοσιευμένων απόψεων που συντελείταιμε πολύ αργό ρυθμό στην γαλλική κοινωνία με πρωταγωνιστήτον Τύπο, ιδίως την τηλεόραση.Η αλλαγή του τόνου αφορά δυο τομείς: εκείνον της καταπολεμήσεως του κορωνοοιού και τις εν Ουκρανία ρώσικες πολεμικές επιχειρήσεις. Βεβαίως στην τηλεόραση οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες αντικατέστησαν τους των υγειονομικούς, επειδή όμως ο αριθμός των κρουσμάτων σημειώνει σχετική άνοδο και η μάσκα, τουλάχιστο επισήμως, καταργήθηκε εδώ,μου δίδεται η ευκαιρία να επανέλθω στο Covid 19 στο οποίο o Φιγκαρό της 14ης Μαρτίου αφιέρωνε όχι ολιγότερες των τριών σελίδων.
Άμα τη εμφανίσει της επιδημίας,οι προτροπές έδιναν και έπαιρναν από παντού για να εμβολιασθούμε, οι απορρίπτοντες αυτόν επεκαλούντο τις απόψεις ενός καθηγητούονόματι Ντιντιέ Ραούλτ, υπευθύνου του τμήματος λοιμωδών επιδημιών του μεγαλύτερου νοσοκομείου της Μασσαλίαςο οποίος υπεστήριζε ότι η έκχυση ενός υγρού εντός του ανθρωπίνου οργανισμού δεν ήταν η αποτελεσματικότερη φαρμακευτική αγωγή κατά της νόσου. Εχλευάσθη, εδέχθη ακόμη και απειλές από αγνώστους, κατεκρίθη από το σύνολο του αριστερού (με την ευρεία έννοια) Τύπου, τους ειδήμονες και τους ασχολούμενους περί των ιατρικών θεωριών. Ή λοιδορία συνεχίστηκε ακόμη και όταν επεσκέφθη το εργαστήριο του ο πρόεδρος Μακρόν, δίδοντάς του έτσι την ετικέτα του χρησίμου στην κοινωνίαεπιστήμονος-ιατρού.Όμως η δυσπιστία έναντι των απόψεων του δεν λιγόστευε. Αντιθέτως, μερικά άτομα άρχισαν να ομιλούν για μερικές δυσάρεστες επιπτώσεις του εμβολίου. Παίρνοντας μέροςστην διαμάχη υπέρ και κατά του εμβολιασμού, η συντηρητική και ταυτοχρόνως χαρακτηριζόμενη ως σοβαροφανής εφημερίδα Λε Φιγκαρό εδημοσίευσεμερικώς τις ιδέες του καθηγητού και ορισμένες εξακριβωμένες πληροφορίες άλλων επιστημόνων.
Ως εκ τούτου οι χαρακτηριζόμενοι ως προοδευτικοί και παντός είδους αριστεροί, επιθυμούντεςνα μάθουν κάτι παραπάνω περί τίνος επρόκειτο αναγκάστηκαν μετά πολλών ενδοιασμών να στραφούνστα γραφόμενα της εν λόγω δεξιάς εφημερίδος. Υπήρξαν ολιγότερον επιφυλακτικοί έναντι των πολυπληθών μέσων κοινωνικής ενημερώσεως (socialmedia)τα οποία όμως δεν ελέγχονται από επίσημες επιχειρήσεις Τύπου και τα οποίαχωρίς να ταυτοποιούνται πολιτικώς με μια ιδεολογία εδημοσίευανκαι τις απόψεις των υπερασπιστών του εμβολίου και εκείνες των αντιεμβολιαστών. Τούτου διαπιστωθέντος,ώθησε και τον υπόλοιπο Τύπο,π.χ. τον Λε Μόντ, (αντιστοιχούντος μέσες-άκρες στη Καθημερινή και Το Βήμα) και τον Λε Παριζιέν,(μεταξύ Απογευματινής των ετών ’60 και του Πρώτου Θέματος),απολογητέςτου εμβολιασμού,να μετριάσουν τονυπέρ αυτού ζήλο τους και τελικώς να δημοσιεύσουνμε το σταγονόμετρο και τις γνώμες των αρνητών. Αυτή η σχεδόν μη αμέσως αντιληπτήαλλαγή τόνου δεν προσέχθηκε από τον πολύ κόσμο πλην όμως σιγά-σιγά άρχισε να σημαδεύει την κοινωνία.
Οι αντιεμβολιαστές, αποτελούντες μειοψηφία(15%σήμερα στην Γαλλία), δεν καταδικάζονται εις το πυρ το εξώτερον, προσθέτως δε η μεγάλη πλειοψηφία του υπέρ (80% με 85%) έπαυσε να τους ενοχλεί με την αδιάκριτη ερώτηση: «έκανες το εμβόλιο;» αντί να τους απευθύνει την καθιερωμένη φράση «καλημέρα σας ή καλησπέρα σας». Τα πράγματα μπαίνουν λοιπόν στον προσήκοντα δρόμο, εκτός εάν έχουμε πισωγυρίσματα…
Όσον αφορά την πληροφόρηση μας περί του πολέμου στην Ουκρανία και αυτή με την σειρά της αλλάζει στα καθημερινά δελτία ειδήσεων. Προσφάτως προσετέθησαν, αγνοηθείσες μέχρι τούδε,οι διαφορές μεταξύ των δυο ορθοδόξων πατριαρχείων Μόσχας και Κιέβου, το δε δεύτερο αναγνωρισθέν το 2018 ως αυτοκέφαλον διέκοψε τις επαφές του με το Οικουμενικό πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεωςτου οποίου οι σχέσεις είναι ανταγωνιστικέςμε εκείνο της Μόσχας. Από την αρχή της ρώσικης εισβολής, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, έγγραφος Τύπος δεν έπαψαν να τροφοδοτούνμε τόννουςκαι τόννους συγκινήσεως, την όραση, την ακοή και νόησή μας με πολλές ψευτιές και ελάχιστες αλήθειες για την λαμβάνουσα χώρα βία και τις πολεμικές επιχειρήσεις. Παραλλήλως, μέσα στα πλαίσια τηςεμπορευσίμου πληροφορήσεως,προβάλλοντας εικόνεςβίας και αίματος, ώθησαν τους θεατές και ακροατές να συνειδητοποιήσουνότι ο σύγχρονος πόλεμος είναι διττός: αφ’ ένός μεν διεξάγεται με προπαγανδιστικές παραστάσειςπου συγκινούν τον θεατή, αφ’ετέρου δεμε βόμβες που σκοτώνουν ανθρώπους και καταστρέφουν πόλεις.
Αφού οι κατέχοντες τα μέσα ενημερώσεως και οι εργαζόμενοι σε αυτά,κυρίως στις διάφορες τηλεοράσεις,διεπίστωσαν ότι ο κόσμος βαρέθηκε να βλέπει απάνθρωπες εικόνες, άλλαξαν, –η αδηφάγος επικαιρότητα το απαιτούσε –φύλλο πορείας και τελευταίως μας ομιλούν δικαίως, –μη αποφεύγοντας όμωςτην προπαγάνδα– για πρόσφυγες οι οποίοι δεν έχουν πού την κεφαλή κλείναι, άλλη επίπτωση της βαρβαρότητος του πολέμου. Βεβαίως η αγανάκτησή κυριεύει την πλειονότητα των Γάλλων όταν βλέπουν στην οθόνη μακρύτατες ουρέςανθρώπων με μωρά στην αγκαλιά να ψάχνουν εναγωνίως να βρούν μια θέση σε ένα προστατευόμενο διάδρομο για να αποφύγουν την κόλαση του πυρός. Αλλά προς το παρόν,τι μπορούμε να κάνουμε παρά να απαιτούμε από τις κυβερνήσεις των όμορων με την Ουκρανία χωρών (και όχι μόνο) να ανοίξουν προσωρινώς τουλάχιστον τα σύνορά τους για να δέχονται τους δυστυχείς;
Τέλος, στον τομέα των κυρώσεων που επεβλήθησαν στη Ρωσία, η πλειοψηφία της γαλλικής κοινής γνώμης, διακρινόμενηγια τον πρόσφατο φιλοδυτικισμό της, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις,τις επικροτεί παρ΄όλον ότι δεν αγνοεί τα μελλοντικά αρνητικά αποτελέσματα τους στην καθημερινότητα της. Σύμφωνα με τον οίκο (Λεκλέρκ),μεγαλοδιανομέα υλικών αγαθών, η τωρινή ακρίβεια της καθημερινής ζωής (τρόφιμα, βενζίνη) οφείλεται στους κερδοσκόπους (σπέκουλαδόρους) του χρηματιστηρίου του Σικάγου.Από την μεριά του, ο πρόεδρος Γάλλων βιομηχάνων υποστηρίζει ότι, εξαιτίας του κλεισίματος των λιμένων της Οδησσού και της Μαύρης Θάλασσας, οι συνέπειεςτου εμπάρκου θα φανούν αργότερα με την μη εξαγωγήενέργειας από την Ρωσία (αέριο-γκάζι, πετρέλαιο) και μεταλλικών αντικειμένων που χρησιμεύουν στον μηχανικό εξοπλισμό των αεροπλάνων στην παραγωγή των οποίων οι Ρώσοι είναι πολύ προχωρημένοι.Δεν είναι ο Ηράκλειτος που απεφάνθη ότιο «πόλεμος (είναι) πατήρ πάντων;».Hμέχρι στιγμής πραγματικότητα δεν τον διαψεύδει…
