… από τη Συνθήκη της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923): μια δραματική και ξεχασμένη επέτειος, η απέραντη ντροπή μιας γενοκτονίας που κατέστη αόρατη.
Eίμαι η κόρη μιας γης κλεμμένης της Gulala Salih (κούρδης και ιταλίδας υπηκόου: ακτιβίστριας για την ειρήνη και τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών)
Η πατρίδα μου έχει θυσιαστεί και η διχοτόμησή της έχει σχεδιαστεί από τις ισχυρές χώρες της Δύσης που έχουν δημιουργήσει Έθνη θυσιάζοντας άλλα… όπως το Κουρδιστάν για παράδειγμα.
Έχουν γίνει πολλοί πόλεμοι εδώ και χρόνια και ο κατάλογος των φρικαλεοτήτων σε συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο είναι μακρύς. Ωστόσο, υπάρχουν εκείνοι που υποβαθμίζουν ή αρνούνται επανειλημμένα ότι αυτά τα εγκλήματα συνέβησαν κάποια στιγμή και ότι αυτοί οι πόλεμοι έγιναν στην πραγματικότητα.
Αυτή είναι η περίπτωση, για παράδειγμα, του αιώνιου πολέμου στο Κουρδιστάν όπου όλες οι κυβερνήσεις και τα έθνη σιώπησαν. Ένας λαός περίπου 35-40 εκατομμυρίων που μέχρι σήμερα είναι χωρίς πατρίδα, που του στερούνται τα δικαιώματα της ταυτότητας, ένας λαός του οποίου οι πολίτες σκοτώνονται ακόμη και σήμερα, απαγχονίζονται με γερανούς στις πλατείες και εξοντώνονται υπό το φως της ημέρας και κάτω από η σιωπή των άλλων Χωρών.
Και παρόλο που η πολιτική ατζέντα είναι γεμάτη από πολλές εκδηλώσεις για τον εορτασμό και την υπεράσπιση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι πόλεμοι συνεχίζονται ταυτόχρονα, όπου πολλοί αθώοι άνθρωποι εξακολουθούν να χάνουν τη ζωή τους. Αντί να πανηγυρίζουν, να εορτάζουν και να μνημονεύουν, οι υπογράφουσες Χώρες της Σύμβασης των δικαιωμάτων θα πρέπει επομένως να είναι ταπεινές και να δηλώνουν την αποτυχία τους, γιατί οι περισσότερες από τις χώρες που υπογράφουν είναι οι ίδιες που καταπατούν και αρνούνται τα πιο απλά ανθρώπινα δικαιώματα εδώ και χρόνια.
Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται: Κίνα, Αφγανιστάν, Αίγυπτος, Ιράν, Τουρκία και επίσης το Ιράκ, το οποίο, παρά το γεγονός ότι έχει υπογράψει τη Σύμβαση δικαιωμάτων του 1958, έχει χρησιμοποιήσει κάθε μορφή καταπίεσης και βίας κατά του κουρδικού λαού, πραγματοποιώντας γενοκτονία και άρνηση και εξάλειψη της ταυτότητας, ζωής και ιστορίας των κούρδων.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν ανθρώπινες ψυχές που υφίστανται αυτή την καταστολή, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ακυρώνονται, που εκμηδενίζονται μόνο επειδή τόλμησαν να εκφράσουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, ή επειδή δήλωσαν: «Είμαστε κι εμείς εδώ».
Υπάρχουν ακόμη πολλοί πόλεμοι στον κόσμο: στην Ουκρανία, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, το Κουρδιστάν…, και αυτό που συμβαίνει τώρα στο Ιράν είναι επίσης πόλεμος, πολλές άλλες συγκρούσεις έχουν αντιθέτως ξεχαστεί, και για αυτόν τον λόγο πολλοί άνθρωποι είναι χωρίς ταυτότητα, πολλοί λαοί είναι χωρίς πατρίδα, και εγώ ανήκω ακριβώς σε έναν από αυτούς τους λαούς:
Εγώ είμαι κούρδη
Είμαι η ΚΟΡΗ ΜΙΑΣ ΚΛΕΜΕΝΗΣ ΧΩΡΑΣ!
Η πατρίδα μου έχει θυσιαστεί και η διχοτόμησή της έχει σχεδιαστεί από τις ισχυρές χώρες της Δύσης που έχουν δημιουργήσει Έθνη θυσιάζοντας άλλα, όπως, για παράδειγμα, το Κουρδιστάν.
Η γη των Κούρδων, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης της 24ης iουλίου 1923 που υπογράφηκε μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Ιαπωνίας, Ελλάδας, Τουρκίας και άλλων Xωρών, ακύρωσε το κείμενο της Συνθήκης των Σεβρών (συμφωνία μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τα νικηφόρα Kράτη του α’ παγκοσμίου πολέμου), οδήγησε στoν διαχωρισμό των κουρδικών περιοχών και στο διαμελισμό της γης του Κουρδιστάν μεταξύ του Ιράκ, της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράν, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο κουρδικός λαός.
Η Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη αγνοούσαν πάντα τα δεινά του κουρδικού λαού και αυτής της τόσο βασανισμένης γης, δεν σκέφτηκαν ποτέ ένα σχέδιο ειρήνης υπέρ αυτής της περιοχής, αντίθετα, πάντα γύριζαν την πλάτη τους στους κούρδους, χωρίς ποτέ να είναι ειλικρινείς και έντιμοι σύμμαχοι με τους κούρδους. Και όποια συμφωνία και να κάνει η Δύση, οι κούρδοι πάντα ξεχνιούνται.
Εάν η συμφωνία της Λωζάνης του 1923 χώρισε βίαια τον κουρδικό λαό, τώρα η συμφωνία του Νατο του 2023 ικανοποιεί τα αιτήματα του φασίστα Ερντογάν, καθώς θυσιάζει για άλλη μια φορά τους κούρδους, δίνοντας πλήρη ελευθερία στον σουλτάνο να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του και να επιτεθεί στη Ροζάβα: Μέχρι τώρα έχουμε ξεχάσει ότι ήταν οι κούρδοι που κέρδισαν εναντίον των τζιχαντιστών και του Ισλαμικού Κράτους (υποστηριζόμενους από τους ίδιους τους τούρκους), και ότι ήταν οι κούρδοι που υπερασπίστηκαν, όχι μόνο το Κουρδιστάν, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα από αυτούς τους εγκληματίες.
Η συμφωνία μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας με επικεφαλής τον φασίστα Ερντογάν παραχώρησε στη Φινλανδία και τη Σουηδία άδεια να ενταχθούν στο Νατο, με αντάλλαγμα όμως τη ζωή των κούρδων, που για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τη Διεθνή Κοινότητα συνεχίζει να είναι ένα νόμισμα χωρίς αξία στην αγορά.
Σύμφωνα με το άρθρο 38 της Συμφωνίας της Λωζάνης: «Η τουρκική κυβέρνηση αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα, την ιδιοκτησία και τις ελευθερίες των τούρκων πολιτών, ανεξαρτήτως γλώσσας, φυλής ή θρησκείας». Αντίθετα, η Τουρκία δεν έχει εφαρμόσει κανένα από τα άρθρα που σχετίζονται με τις κοινότητες στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων των κούρδων και των αρμενίων. Στη Λωζάνη, το όνειρο μιας κουρδικής κρατικής υπόστασης έχει διαγραφεί: οι Χώρες που χώρισαν το Κουρδιστάν άρχισαν να σφαγιάζουν και να εξολοθρεύουν τους Κούρδους, ιδιαίτερα το τουρκικό κράτος, το οποίο εκμεταλλεύτηκε την απουσία των κούρδων για να πραγματοποιήσει το όνειρό του για επιβίωση και υπεροχή, μια ανθυγιεινή πραγματικότητα που έχει προκαλέσει ζημιές και αστάθεια εδώ και 100 χρόνια.
Στην ιστορία αναγνωρίζεται ότι η Τουρκία και το Ιράν ήταν πάντα εχθροί και ότι το Κουρδιστάν ήταν πάντα το πεδίο μάχης τους. Οι κούρδοι είναι ο κοινός τους εχθρός: τους χτυπούν και τους σκοτώνουν, βομβαρδίζοντας τη γη τους, αλλά κανείς δεν μιλά για αυτό, κανείς δεν μιλάει για τον επιτιθέμενο, ούτε καν για αυτούς που δέχονται επίθεση, καθώς, αντίθετα, μιλούν για άλλα πολεμικά ζητήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη σήμερα.
Κανείς δεν νοιάζεται για τα θύματα και κανείς δεν διακηρύσσει ότι οι δεχόμενοι επίθεση έχουν το δικαίωμα να αμυνθούν και να τους υπερασπιστούν, γιατί αυτός ο πόλεμος είναι μακριά από τα σπίτια τους και από τις πόρτες της Ευρώπης. Από τότε που ξεκίνησε η επανάσταση στο Ιράν, τα αιμοδιψή καθεστώτα της Τουρκίας και αυτό του θρησκευόμενου τρομοκράτη του Ιράν έχουν εντείνει τις επιθέσεις τους κατά των κούρδων.
Και η αμέλεια-αδιαφορία και η σιωπή της Ευρώπης είναι σαν καύσιμο στη φωτιά που αυξάνει την εγκληματικότητα των δύο εγκληματικών καθεστώτων κατά των κούρδων.
https://www.peacelink.it/conflitti/a/49570.html
Αυτό το video είναι αφιερωμένο στον Lorenzo “Orso / Tekoşer Piling” Orsetti (Bagno a Ripoli, 13 φεβρουαρίου 1986 – Al Baghuz Fawqani, 18 μαρτίου 2019).
