Τελικά μόνο η δουλειά, η συστηματική, η οργανωμένη, η εξαντλητική δουλειά, μπορεί να σου φέρει το καλό αποτέλεσμα. Την επιτυχία. Την επιβράβευση. Και την βαθειά ικανοποίηση της επίτευξης του στόχου, του στοιχήματος που βάζει πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό του ο κάθε καλλιτέχνης. Να προσπαθήσει δηλαδή σκληρά για να πετύχει. Και να εισπράξει στο τέλος αυτή τη επιδοκιμασία, τον καλό λόγο, το πλούσιο και παρατεταμένο χειροκρότημα.
Και όλοι οι συντελεστές της παράστασης «Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου», την Κυριακή το βράδυ στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, το εισέπραξαν αυτό το χειροκρότημα, πλούσιο και παρατεταμένο, γιατί πραγματικά το άξιζαν.
Ο Γκόνης τους έβγαλε το λάδι στις πρόβες. Αλλά ακριβώς αυτή η πλατειά αποδοχή που είχε η παράσταση από το κοινό, απέδειξε ότι άξιζε τον κόπο.
Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου είναι ένα λαϊκό ανάγνωσμα και σαν τέτοιο το είδε εξαρχής ο Θοδωρής Γκόνης. Άλλωστε ήταν δικιά του η επιλογή του έργου όταν δέχθηκε την τιμητική πρόταση από το ΚΘΒΕ να σκηνοθετήσει μια παράσταση του μεγάλου κρατικού θεατρικού οργανισμού, στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός».
Έθεσε όμως εξαρχής έναν απαράβατο όρο. Να συμπράξει στην παραγωγή και το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας. Γιατί –αν και θα είχε όλο το δικαίωμα- δεν σκέφτηκε στενά προσωπικά. Ήθελε όχι μόνον να ακουστεί αλλά να έχει ουσιαστική παρουσία και συμμετοχή και ο θεατρικός οργανισμός στον οποίο προΐσταται καλλιτεχνικά.
Έτσι λοιπόν έκανε την επιλογή όχι μόνον του έργου αλλά και όλων των συντελεστών.
Επέλεξε τον Δημήτρη Μανδρινό για να του δώσει το ρόλο του Μεγαλέξανδρου. Ένα νέο καβαλιώτη ηθοποιό που ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα με αρκετές όμως σημαντικές συνεργασίες και επιτυχίες στη σύντομη μέχρι τώρα καλλιτεχνική του διαδρομή.
Τον Δημήτρη Κοντό, ένα επίσης Καβαλιώτη ηθοποιό, με μεγαλύτερη διαδρομή και αναγνωρισμένο ταλέντο, που πολλές φορές συμμετείχε με μεγάλη μάλιστα επιτυχία σε δουλειές του Γκόνη (αλησμόνητη η ερμηνεία του στις «Δάφνες και πικροδάφνες»).
Την ταλαντούχα Ελένη Μαβίδου από τη Θεσσαλονίκη, γνωστή μας από την αξέχαστη συμμετοχή της στην παράσταση «Η βιογραφία του πατρογονικού».
Και δύο κορίτσια, την Έλενα Μεγγρέλη και τη Στεφανία Χονδράκη που η παρουσία τους και η συμμετοχή τους στην παράσταση ήταν καταλυτική.
Η μουσική του Αλέξανδρου Γκόνη παιγμένη από τον Δημήτρη Κυραναστάση (κλαρίνο) και Στέφανο Παρασκευά (κρουστά), βοηθουμένων όμως κατά διαστήματα και από τους ίδιους τους ηθοποιούς, ήταν απόλυτα ταιριαστή με το πνεύμα της σκηνοθεσίας και τόσο διακριτική ώστε να είναι διακριτή και να συμβάλει καθοριστικά πολλές φορές στην εξέλιξη της παράστασης. Ιδιαίτερα στο φινάλε.
Τα κοστούμια της Ματίνας Μέγκλα συνέβαλαν αποφασιστικά αλλά και δημιουργικά στην βασική σκηνοθετική ιδέα για την εικαστική μορφή της παράστασης.
Ο Τάσος Παλαιορούτας, μόνιμος σχεδόν συνεργάτης του Γκόνη στους φωτισμούς, αποτελεί εγγύηση ποιότητας για τον σκηνοθέτη που έχει πάντα το κεφάλι του ήσυχο.
Ο Θοδωρής Γκόνης, με δεκάδες σκηνοθεσίες στην καμπούρα του κατά την σαραντάχρονη διαδρομή του στο θέατρο, βλέπει κάθε φορά τη δουλειά σαν να είναι πρωτάρης. Με τις δημιουργικές ανασφάλειες που έχουν συνήθως οι μεγάλοι καλλιτέχνες, αλλά και με την παροιμιώδη επιμονή του στον στόχο που βάζει εξ αρχής.
Αυτή τη φορά δημιούργησε ένα αυθεντικό λαϊκό πίνακα, μια εικαστική δημιουργία με σαφείς αναφορές στον λαϊκό μας πολιτισμό αφού άλλωστε ένα λαϊκό παραμύθι είναι και η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου.
Πάλεψε με το πεζό κείμενο κι έφτιαξε ένα ζωντανό, γεμάτο χυμούς και μυρωδιές θεατρικό έργο.
Μας χάρισε άλλη μια απολαυστική παράσταση, πρόσθεσε στο ημερολόγιο καταστρώματος του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας (και του ΚΘΒΕ φυσικά) άλλη μια πλούσια σελίδα και κράτησε για τον εαυτό του την ικανοποίηση μιας ακόμη εξαιρετικής δουλειάς του όπως αυτή αποτιμήθηκε από τις θετικές αντιδράσεις του κοινού.
Ο δήμαρχος Καβάλας Θόδωρος Μουριάδης, σε αντίθεση με την αντιπολίτευση που σύσσωμη σνομπάρισε την παράσταση, ήταν εκεί από νωρίς.
Θόδωρος Θεοδωρίδης
