Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Δυο 24ωρα ενωρίτερον από την 1η Νοεμβρίου σας εύχομαι καλό μήνα. Απεναντίας είμαι λίγο αργοπορημένος εις το να αναφωνήσω ομού με πολλούς άλλους την αλλαγή ώρας: Ζήτω η χειμερινή ώρα που μας επιτρέπει περισσότερο πρωινό ύπνο και πιο φυσιολογική επιστροφή τις εσπερινές ώρες στην οικογενειακή εστία αντί της παραμονής στο καφενείο-μπιστρό.
Τούτων λεχθέντων, είδαμε σε περίοπτη θέση και με τον συμπαγή τίτλο «Η Ελλάς, το εργαστήριο της λιτότητος στην Ευρώπη», στην υπό ημερομηνία 22-23 Οκτωβρίου εσπερινή, κατά πολλούς έγκυρη, εφημερίδα Λε Μόντ, (Le Monde) να αφιερώνει σε ρεπορτάζ δυο πλήρεις σελίδες (12 και 13) στην οικονομία της αναφερόμενης χώρας, στον δε πλαγιότιτλο να διευκρινίζει: «Μετά 15 χρόνια υφέσεως, που σημαδεύτηκε από βίαιες περικοπές στον προϋπολογισμό, η χώρα ανοικοδομεί την οικονομία της».
Στο πρώτο μέρος των δυο συνεχόμενων σελίδων, δίδεται η γενική εικόνα της ελληνικής οικονομίας που είναι κατώτερη κατά 20% από εκείνη του 2007. Η εφημερίδα δεν παραλείπει να σημειώσει ότι στις 5 Ιουλίου 2015 οι Έλληνες ψήφισαν κατά 61% την απόρριψη των προϋποθέσεων του πλάνου βοήθειας από την Ε.Ε. Μία έξοδος από την ζώνη ευρώ φάνηκε τότε σε πολλούς Έλληνες αναπόφευκτη, όχι όμως στους συριζαίους κυβερνώντες.
Ακολούθησε η ονομασθείσα κωλοτούμπα του Τσίπρα, που αποδέχθηκε το τρίτο πλάνο της βοήθειας με τους δρακόντειους όρους του, εν συνεχεία οργάνωσε στο άψε-σβήσε τις εκλογές τις οποίες και κέρδισε. Επ’ αυτού, ο πρόεδρος του ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων), δήλωσε: «Πήγαμε στην άκρη του γκρεμού και ευτυχώς αποφασίσαμε να μη κάνουμε το άλμα».
Στο δεύτερο μέρος της έρευνας, που τιτλοφορείται «Στο προάστιο (Ελευσίνα) της Αθήνας, η αργή ανάκαμψη των ναυπηγείων», και με τον πλαγιότιτλο περιγράφεται η κρίση και η ασταθής λειτουργία τους από το 2010. Στις 19 Οκτωβρίου 2023 η δικαιοσύνη επικύρωσε την αγορά τους από την εταιρία Onexέναντι117 εκατομμυρίων ευρώ.
Μια ομάδα εργαζομένων δήλωσε στο facebook: «Σήμερα είναι για όλους μια μεγάλη μέρα», η δε συντηρητική κυβέρνηση Μητσοτάκη χαρακτήρισε την αγορά από Onex σαν σύμβολο των θετικών ενεργειών της.
Η δημοσιογράφος της γαλλικής εφημερίδος εξηγεί ότι η καινούρια εταιρία που αγόρασε την επιχείρηση επέβαλε στη κυβέρνηση το σβήσιμο μέρους του προηγούμενου χρέους. Η επιχείρηση θα πληρώσει μόνο 85 και 90 εκατομμύρια ευρώ σε ένα σύνολο 350 εκατομμυρίων ευρώ των συσσωρευθέντων χρεών.
Οι μόνοι χαμένοι σ’ αυτή την υπόθεση είναι οι εργαζόμενοι γιατί δεν θεωρούν πιθανό ότι θα μπουν στο λογαριασμό τους οι μισθοί που έχασαν. Ένα άλλο ναυπηγείο, εκείνο του Σκαραμαγκά ιδρυθέν το 1930, συνεχίζει η εφημερίδα,αγοράστηκε στις αρχές του λήγοντος χρόνου από ένα Έλληνα εφοπλιστή έναντι 25 εκατομμυρίων ο οποίος απέλυσε τους 750 εργαζόμενους.
Από τότε εργάζονται μόνο 25 εκ των οποίων οι 24 δεν είναι συνδικαλισμένοι! Ο μισθός των νεοπροσληφθέντων δεν ξεπερνά τα 900 ευρώ καθαρά, διαπιστώνει ο Πέτρος Αναστασιάδης, μηχανικός, 48 ετών και συνδικαλιστής αντιπρόσωπος.
Ο ίδιος ερωτά την κυβέρνηση: γιατί παραγγέλνει φρεγάτες στον Όμιλο Ναβάλ, για την κατασκευή τους στην γαλλική πόλη Λοριάν (Lorient) και δεν σκέφτεται να δημιουργήσει θέσεις εργασίας στα ελληνικά ναυπηγεία;
Τέλος, στο τρίτο μέρος του ρεπορτάζ τιτλοφορούμενο «Το διπλό σφάλμα της Ε.Ε.» απαριθμούνται λεπτομερώς τα λάθη της Ε.Ε που ο πρώην υπουργός της Οικονομίας Παπακωνσταντίνου (του ΠΑΣΟΚ υπό τον Σημίτη και Γιώργο Παπανδρέου) χαρακτηρίζει «σαν τιμωρία της Ελλάδος και που οικονομικώς δεν είχαν νόημα». Τα ρεπορτάζ υπογράφει η Μαρίνα Ράφενβεργκ Γαλλοελληνίδα που καλύπτει από το 2014 για τον Λε Μόντ και το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP) τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Τα γραφόμενα από την Ράφενβεργκ είναι λίγο-πολύ γνωστά στους Έλληνες αλλά όταν μια ευρωπαïκού κύρους εφημερίδα τα φέρνει στην δημοσιότητα και στη γνώση πολλών Γάλλων, αυτό σημαίνει ότι εξεταζόμενη με το μικροσκόπιο οικονομία της εν λόγω χώρας έχει επισύρει, θετικώς ή αρνητικώς, την προσοχή των διεθνών παρατηρητών.
Η δημοσιογράφος αναφέρει ότι η ανεργία ενώ άγγιζε το 2013 το ποσοστό 28% του ενεργού πληθυσμού, σήμερα έχει κατέλθει στο 11%. Ερωτηθείσα η κυρία Γεωργία Ταμπάκη, κάτοικος Αθηνών, αμφισβητεί τους ανωτέρω αριθμούς.
Ισχυρίζεται ότι το 2008,ασχολούμενη με το στόλισμα των προθηκών καταστημάτων ειδικευμένων στην εγκατάσταση λουτρών-μπάνιων, κέρδιζε χάρις σε γενναιόδωρες παραγγελίες γύρω στις 4.000 ευρώ μηνιαίως. Δυο χρόνια αργότερα, το 2010 έχασε την δουλειά της και βρήκε ασχολία σαν υπάλληλος στο ταμείο ενός μεγαλοκαταστήματος με μισθό 1900 ευρώ τον μήνα.
Σήμερα υποφέρουσα στον βραχίονα από τενοντίτιδα εργάζεται σαν οδηγός ταξί. Αναγνωρίζει ότι η οικονομία πάει καλύτερα από το 2022, αλλά ζούμε, διευκρινίζει, πολύ χειρότερα εν συγκρίσει με το 2008,πριν από μια δεκαπενταετία. Οι στατιστικές δεν αδικούν την γνώμη της.
Η οικονομία παραμένει κατά 20% κατώτερη σε σύγκριση με το 2007, έτος που άγγιζε την κορυφή της. Την ίδια χρονιά, το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα εκάστου κατοίκου στην Ελλάδα πλησίαζε τα τρία τέταρτα (3/4) εκείνου της Γαλλίας, σήμερα είναι λίγο περισσότερο από το μισό (1/2).
Δεν είναι ακριβώς της ίδιας γνώμης το ζεύγος Σοροπίδου παρ΄όλο ότι το ποσό συντάξεως του συζύγου μειώθηκε από τις 2.000 ευρώ που ήταν πριν από την κρίση, σήμερα λόγω των αλλεπαλλήλων πλάνων λιτότητος είναι μόλις 1.200 ευρώ.
Εν τούτοις, η σύζυγος του Σοφία θέλει να πιστεύει ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη και ισχυρίζεται ότι δεν στερούνται ούτε της παραμονής στο καφενείο ούτε στιγμών διασκεδάσεως. «Δεν είμαστε φτωχοί», αποφαίνεται.
Αλλά εκεί που η κρίση άφησε πολλαπλά τραύματα είναι ο νοσοκομειακός τομέας, (σ.σ. όπως άλλωστε και εδώ στην Γαλλία). Ο Ζώρζ Φερεντινός είναι καρδιολόγος στη μονάδα εντατικής θεραπείας στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στην καρδιά της Αθήνας.
«Θεωρητικά δεν μπορούμε να υποδεχθούμε 65 πάσχοντες, διότι κλείσαμε 30 κρεβάτια επειδή μας λείπει προσωπικό», διευκρινίζει. Συνολικώς λείπουν 140 νοσοκόμες, 50 ιατροί και οι άλλοι βοηθητικοί υπάλληλοι που είναι απαραίτητοι για την καλή λειτουργία του νοσοκομείου.
Το εν λόγω πασίγνωστο θεραπευτικό ίδρυμα της ελληνικής πρωτεύουσας διαθέτει οκτώ σάλες εγχειρήσεων οι οποίες είναι κλειστές από το 2014, διότι δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό. Η τεραστίων διαστάσεων «κούρα-θεραπεία» λιτότητος που επιβλήθηκε από το Κράτος καθιστά τις προσλήψεις πολύ δύσκολες.
Προσθέστε και τους στο έπακρον χαμηλούς μισθούς των νοσοκομειακών. Στα 37 χρόνια του ο καρδιολόγος Φερεντινός κέρδιζε καθαρά 3.000 ευρώ μηνιαίως. Όταν άρχισε, στα χρόνια 2000,το επάγγελμά του πληρώνονταν δεκατέσσερις μήνες το χρόνο (δώρο του Πάσχα και των Χριστουγέννων), σήμερα μόνο δώδεκα μήνες.
Στο ίδιο περίπου μήκος κινούνται και οι ανησυχητικές δηλώσεις των εκάστοτε διοικητών του νοσοκομείου Καβάλας που η Πρωινή τις δημοσιεύει κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Δικαιολογημένα αυτή η κατάσταση προκαλεί στρες και στους Έλληνες και στους Γάλλους…
