Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ
Σε λίγες μέρες είναι η επέτειος της έναρξης του Ελληνοϊταλικού πολέμου, που ακολούθησε η Γερμανική εισβολή το 1941, και θ’ αποπειραθώ μια σύγκριση των πριν από την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου πολέμου καταστάσεων, με τη σημερινή Ελληνοτουρκική πραγματικότητα.
Αρχές του 1938 ο Χίτλερ σε ομιλία του επιχειρηματολογεί για την άμεση ενσωμάτωσης στη Γερμανία περιοχών γειτονικών χωρών όπου κατοικούσανε γερμανόφωνοι, ή ήτανε στο παρελθόν περιοχές της Γερμανίας.
Μετά από λίγο προσαρτά την Αυστρία, και τη Σουδητία της Τσεχοσλαβακίας, ενώ οι τότε μεγάλες δυνάμεις της πρώην Αντάντ, Γαλλία και Αγγλία, ακολουθώντας την «πολιτική του κατευνασμού» συναινούνε στην προσάρτηση της Σουδητίας.
Η Τσεχοσλοβακία δεν καλείται στη συνδιάσκεψη του τεμαχισμού της. Τις επόμενες ημέρες ο Χίτλερ αυξάνει τις απαιτήσεις του και οΆγγλος πρωθυπουργός όχι μόνο συμφωνεί, αλλά και υπογράφει επιπλέον διμερές σύμφωνο φιλίας μεταξύ Μ. Βρετανίας και Γερμανίας.
Τα ΜΜΕ της εποχής παρουσιάζουνε τον Κλεμανσώ και τον Τσάμπερλαιν ως θριαμβευτές της ειρήνης, οι οποίοι απέτρεψαν τον πόλεμο.
Λίγους μήνες μετά η Γερμανία καταλαμβάνει ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία, και αργότερα τη Πολωνίας, και ξεκινά ο Β΄Π.Π. με γύρω στα 60.000.000 νεκρούς. Η συνέχεια είναι γνωστή, και πολύ φοβάμαι ότι εάν η Ιαπωνία δεν ΑΝΑΓΚΑΖΕ τις ΗΠΑ να βγούνε στον πόλεμο, σήμερα ο παγκόσμιος χάρτης θα ήτανε πολύ διαφορετικός.
Οι ομοιότητες με την σημερινή Ελληνοτουρκική κρίση είναι προφανείς.
H Τουρκία υπό τη ηγεσία ενός μεγαλοφιλόδοξου Ισλαμιστή, επιχειρεί να διευρύνει τα σύνορα της ακολουθώντας την ίδια Χιτλερική δικαιολογία του αναγκαίου «ζωτικού χώρου», με επεμβάσεις της πέραν αυτών. Βομβαρδίζει το Ιράκ, εισβάλει στη Συρία, αφανίζει τους Κούρδους, επιτίθεται σε Αρμένιους, ισχυρίζεται ότι η Ιερουσαλήμ ανήκει στην Τουρκία, φιλοξενεί τρομοκράτες, έχει «νομίμως» εισβάλει στη Λιβύη, απειλεί τη Γαλλία, στέλνει συνέχεια και προκλητικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη απειλώντας τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου, έχει σκλαβώσει το 37% της Κύπρου, και απειλεί όλες τις Χώρες που βρίσκονται στη περίμετρο των συνόρων της.
Απέναντι σε όλα αυτά πως αντιδρά η γελοιοποιημένη Ευρώπη, η οποία με την τακτική που ακολουθεί κάθε μέρα βήμα-βήμα σπρώχνει τη Τουρκία σε πόλεμο εναντίον μας;
Μία Μεγάλη Βρετανία αποσυρόμενη και τουρκόφιλη, μία Ιταλία εδώ και δεκαετίες απονευρωμένη, μία Γαλλία η οποία σαν η μοναδική Χώρα με προϊστορία μεγάλης δύναμης, προσπαθεί να δημιουργήσει περιμετρικά της Τουρκίας συμμαχίες, αλλά μάταια όσον αφορά την ανταπόκριση από την πολυεξαρτώμενη Ελλάδα…
Όσον αφορά την από 150ετία σταθερά τουρκόφιλη και ανθελληνική Γερμανία, η τεράστια γερμανοτουρκική οικονομική αλληλεξάρτηση δεν της επιτρέπει ούτε καν να διανοηθεί την «τιμωρία» ή την «απειλή τιμωρίας» της Τουρκίας.
Έτσι λοιπόν οι στις μέρες μας μεγάλες και μικρότερες δυνάμεις ακολουθούν ίδια με του 1938 «πολιτική του κατευνασμού», ξεχνώντας ότι, δεν διώχνεις ένα θηρίο χαϊδεύοντας το, απλά του ανοίγεις την όρεξη για μεγαλύτερες απαιτήσεις, μέχρι την ώρα μιας αναπόφευκτης σύγκρουσης.
Η δε Ελλάδα- Ιφιγένεια παίζει τον ρόλο της Τσεχοσλοβακίας μιας και δεν εισακούεται και δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν. Σήμερα λοιπόν στη δική μας πλευρά, ζούμε σε μια κατάσταση διαφαινόμενων Εθνικών υποχωρήσεων, όπου οι λεκτικές μεγαλοστομίες διαψεύδονται από τα γεγονότα και τις πράξεις, και ακατανόητης προχειρότητας όσον αφορά, το τι θέλουμε, τι επιδιώκουμε, τι διαπραγματευόμαστε, τι υπερασπιζόμαστε.
Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου έχουμε τον Ερντογάν που από τη μια μας λέει ότι δεν θέλει να οδηγήσει τις εξελίξεις στα άκρα, και να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ώστε να δεχθούμε να του παραχωρήσουμε ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ, ορισμένα ή όλα από εκείνα που θέλει, , τα υπόλοιπα στη συνέχεια, και από την άλλη στέλνει προκλητικά και απειλητικά το στόλο γύρω από τα νησιά μας.
Η συνέχεια άγνωστη.
Λογικά η Ελλάδα στηριζόμενη στον εαυτό της και στον απανταχού ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, πρέπει να φρενάρει τη ταχύτητα των εξελίξεων, κινούμενη στρατηγικά, με πολιτική πολυεπίπεδη και στόχους συγκροτημένους και συγκεκριμένους, μέσω της διπλωματίας και μη παραβλέποντας ή αγνοώντας ότι για να έχεις Ειρήνη, και για ν’ αποτρέψεις ένα πόλεμο, πρέπει να είσαι ετοιμοπόλεμος και ισχυρός.
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ
