Στις 11 Μαΐου του 1958 διεξήχθησαν στην Ελλάδα βουλευτικές εκλογές. Παρά το γεγονός ότι μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου το 1949, οι νικητές επέβαλαν ένα καθεστώς βίας και τρομοκρατίας απέναντι στους ηττημένους με εκτελέσεις, εξορίες, εκτοπίσεις, φυλακίσεις, βασανισμούς και άλλα εξοντωτικά μέτρα, η Αριστερά φαινόταν αρκετά ισχυρή και ανέκαμψε πολιτικά και ιδεολογικά διεκδικώντας μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας.
Η ΕΡΕ, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που είχε κερδίσει ήδη τις εκλογές του 1956, ψήφισε τότε έναν εκλογικό νόμο ενισχυμένης αναλογικής με πριμοδότηση και του δευτέρου κόμματος υπολογίζοντας ότι αυτό θα είναι το κόμμα των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου το οποίο θεωρούνταν επίσης ένα “εθνικό” κόμμα.
Στόχος ήταν φυσικά η αποδυνάμωση και η περιθωριοποίηση της Αριστεράς που την εκπροσωπούσε τότε το κόμμα της ΕΔΑ.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν μία δυσάρεστη έκπληξη για τις συντηρητικές δυνάμεις της χώρας. Η ΕΔΑ κατέκτησε τη δεύτερη θέση με ένα ποσοστό 24,5% και 71 έδρες στη Βουλή αφού ως δεύτερο κόμμα πριμοδοτήθηκε και από τον εκλογικό νόμο που είχε νωρίτερα ψηφιστεί.
Κάτι αντίστοιχο, μπορούμε να πούμε ότι συνέβη στις εκλογές της Κυριακής 21 Μαΐου 2023.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν κυβέρνηση, ψήφισε έναν καινούργιο εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής αφενός γιατί αποτελούσε μία πάγια ιδεολογική και πολιτική επιλογή του κόμματος αυτού αφετέρου όμως με σκοπό να περιορίσει όσο είναι δυνατόν και τη δύναμη της Νέας Δημοκρατίας.
Τα αποτελέσματα των εκλογών προσομοιάζουν με εκείνα των αντίστοιχων εκλογών του 1958. Ό,τι έπαθε δηλαδή η συντηρητική παράταξη εκείνη την εποχή, το έπαθε και ο ΣΥΡΙΖΑ στις χθεσινές εκλογές. Από τη μία μεριά βίωσε μία εκλογική συντριβή και από την άλλη έδωσε το δικαίωμα στη Νέα Δημοκρατία να επιτύχει μία εμφατική, μεγάλη νίκη.
Η ιστορία λοιπόν …επαναλαμβάνεται με κάποιον τρόπο.
Θόδωρος Θεοδωρίδης
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
