Πολύς κόσμος έσπευσε να παρακολουθήσει την εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου «Βιωματικό» του συμπολίτη μας συνταξιούχου τεχνικού τύπου Παναγιώτη Αναστασιάδη, που έγινε τη Δευτέρα το απόγευμα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας.
Γνωστοί και φίλοι του συγγραφέα αλλά και άνθρωποι που αγαπούν και ενδιαφέρονται για την πόλη και την ιστορία της παραβρέθηκαν στην παρουσίαση.
Η εκδήλωση άρχισε με μια μικρή εισαγωγική παρέμβαση από την διευθύντρια της Βιβλιοθήκης Κατερίνα Κουμανίδου και στη συνέχεια πήραν το λόγο οι δύο παρουσιαστές του βιβλίου, ιστορικοί Κομνηνός Απότας και Νίκος Καραγιαννακίδης που με τις σύντομες αλλά περιεκτικές και πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες τους, παρουσίασαν ο καθένας με το δικό του τρόπο και από τη δική του οπτική γωνία το βιβλίο και τον συγγραφέα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους ο πρώτος περισσότερο στο περιεχόμενό του και ο δεύτερος στην συμβολή τέτοιου είδους μαρτυριών και καταθέσεων στη διαμόρφωση της ιστορικής γνώσης.
Ο Παναγιώτης Αναστασιάδης που πήρε τελευταίος το λόγο, φανερά συγκινημένος, απηύθυνε ευχαριστίες τόσο στους παρουσιαστές της βραδιάς όσο και σε όσους συνέβαλαν στην έκδοση του βιβλίου του τονίζοντας ιδιαίτερα τη συμβολή του Θέμου Ανανιάδη και της οικογενειακής του επιχείρησης που ανέλαβαν όλο το κόστος της έκδοσης. Απηύθυνε μάλιστα τις ευχαριστίες του προσωπικά στην κ. Ελβίρα Ανανιάδου που ήταν παρούσα στην εκδήλωση αποσπώντας το αυθόρμητο και θερμό χειροκρότημα του κοινού.
Ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση για την παρουσίαση ενός όχι απλώς πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου αλλά μιας εξαιρετικά σημαντικής συμβολής εκ μέρους του Παναγιώτη Αναστασιάδη στην μικροϊστορία της Καβάλας μας. Τον ευχαριστούμε και ευχόμαστε να είναι γερός να μας χαρίσει στο μέλλον και άλλες τέτοιες ιστορίες.
Για όσους δεν γνωρίζουν πρέπει να σημειώσουμε ότι το βιβλίο είναι η αφήγηση της ζωής του Παναγιώτη Αναστασιάδη και της οικογένειάς του από την δεκαετία του 1930 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, μέσα από την οποία όμως περνάει και η ιστορία της πόλης με όλα τα συνταρακτικά γεγονότα που τη σημάδεψαν όλες αυτές τις δεκαετίες, αφού ο συγγραφέας τη βίωνε από «πρώτο χέρι» ζώντας και δουλεύοντας ατέλειωτες ώρες στην εφημερίδα «Πρωϊνή».
