Επειδή το όχημα το οποίο με μεταφέρει στο δρόμο της ζωής πλησιάζει πια προς το τέρμα η τελευταία στάση έχει γίνει ήδη ορατή νομίζω ότι οφείλω «Φόρο Τιμής » σε όλους εκείνους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα σε ένα άλλο ταξίδι μέσα σ αυτόν τον δρόμο ένα ταξίδι προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο που άφησε το αποτύπωμά του στην κοινωνία.
Σε ‘μένα ένα γλυκό αίσθημα ολοκλήρωσης της ανθρώπινης μου υπόστασης. Κάναμε μια κοινή προσπάθεια με πολλούς «συναγωνιστές» και το αποτέλεσμα που κατορθώσαμε ήταν να φτιάξουμε έναν Εθελοντικό Σύλλογο που καταξιώθηκε σε ολόκληρο το Νομό Καβάλας από προσφορά σπουδαίων υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας.
Αυτό έγινε σε μια περίοδο δύσκολη για την χώρα μας και την περιοχή μας. Μιλώ για τα χρόνια 2012 ως 2019, μιας εποχής για την Ελλάδα με οικονομική δυσπραγία και φτώχεια για το Λαό μας. Ο κόσμος εκτός των άλλων περιορισμών έκανε έκπτωση και στον τομέα της υγείας του παραβλέποντας βασικές προληπτικές εξετάσεις.
Στο Σύλλογο των Εθελοντών Κατά του Καρκίνου (ΣΕΚΚ), έχω τη τιμή να είμαι μέλος του από το 2007 και μέλος των ΔΣ του από το 2008 μέχρι το 2021. Για το λόγο αυτό οφείλω μεγάλη τιμή στην Καρκινοπαθή ΚΑΛΑΜΙΔΑ που ξεκίνησε τον αγώνα της εκεί στην αρχές του 2005 και από τις προσπάθειες της γεννήθηκε ο ΣΕΚΚ τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου.
Δεν πρόλαβε να γευτεί τα αποτελέσματα της προσπάθειας της-έφυγε χτυπημένη από την νόσο. Τότε, τον Ιούνιο του χρόνου εκείνου πήρε νομική υπόσταση σα σωματείο Μη Κερδοσκοπικό με καταχωρημένους σκοπούς κοινωνικής πρόνοιας για καρκινοπαθείς και προσφοράς δράσεων πληροφόρησης σε θέματα κατά του καρκίνου.
Το πρώτο Δ.Σ με πρόεδρο το Ζουμπούλη, το Μελετιάδη, αντιπρόεδρο το Μιχάλη το Σωτηρίου, Γενικό Γραμματέα το Χρίστο τον Τσοχανταρίδη και επιστημονικό σύμβουλο το Ξενοφώντα τον Κροκίδη. Όλοι καταξιωμένοι γιατροί με τους τρείς να υπηρετούν στον Νοσοκομείο Καβάλας σα λειτουργοί της Δημόσιας Υγείας.
Ταμίας ήταν η κυριά Νίκου Έλη και μέλη οι κυρίες Τσανάκα Ελένη και Τσαμαλίκου Μαρία αμφότερες Νοσηλεύτριες. Η πρώτη περίοδος ήταν προβληματική, παρά την προσπάθεια του Ζουμπούλη να φέρνει μέλη στον Σύλλογο από το πελατολόγιο του.
Ο Σύλλογος Καρκινοβατούσε και έφτασε στα πρόθυρα της διάλυσης με την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα και την αδρανοποίηση των δύο νοσηλευτριών. Εθελοντικά αναλαμβάνει να κρατήσει το Σύλλογο η κυρία Τσιμπουκλή Σοφία στη θέση της Γενικής Γραμματέως και καταβάλει μια μεγάλη προσπάθεια να κρατηθεί ο Σύλλογος.
Θετικό στοιχείο, παραχωρείται το γραφείο στο ΠΙΚΠΑ από το Στάθη Εριφυλίδη και έτσι γλυτώνει ο ΣΕΚΚ τη βάσανο της εύρεσης του ποσού του ενοικίου. Αυτή ήταν η πιο δύσκολη φάση στην ιστορία του Συλλόγου και δημιουργεί η Σοφία τις συνθήκες για τις αρχαιρεσίες του 2008.
Σ’ αυτές τις αρχαιρεσίες πιέσθηκα να συμμετάσχω από την συμμαθήτρια μου από το Δημοτικό Σοφία Τσιμπουκλή υποσχέθηκα ότι για μια τριετία θα βοηθούσα σαν ταμίας. Το Δ.Σ που προέκυψε από τις αρχαιρεσίες εκείνες το συγκροτούσαν: πρόεδρος ο Ζουμπούλης Μελετικάδης.
Αντιπρόεδρος ο Μιχάλης Σωτηρίου, Γεν Γραμ. Τσιμπουκλή Σοφία, Ειδική Γρμ. Ειρήνη Μαρδύρη, ο Κροκίδης Ξενοφών επιστημονικός συνεργάτης. Την τριετία που πέρασε μέχρι το 2011 ο Σύλλογος απέκτησε νομική υπόσταση και τον καταγράψαμε στο Εθνικό Μητρώο σαν ΜΚΟ και στα σχετικά πρωτόκολλά του Κράτους
Την πρώτη περίοδο ο Ζουμπούλης δημιούργησε τα ηλεκτρονικά στοιχεία του Συλλόγου, email, site το ΑΦΜ που μας βοήθησαν πάρα πολύ στην προβολή μας και στις επικοινωνίες μας. Τα δε οικονομικά μέσα ελάχιστα του Συλλόγου μόλις έφταναν να λειτουργεί το γραφείο.
Σκεφτήκαμε να δημιουργηθεί ένα τηλεοπτικό σποτ και να επιδιώξουμε να βρούμε οικονομικές μονάδες για να προβληθούν διαφημιστικά μέσα από το σποτ μας. Αποτύχαμε και βγήκαμε και χρεωμένοι. Έτσι αρκεστήκαμε στην χρήση ενός παμπάλαιου υπολογιστή και έπιπλα από αυτά που είχαν προορισμό τα σκουπίδια.
Αξίζουν τα πολλά συγχαρητήρια στα μέλη του ΔΣ εκείνου αλλά και σε πολλά μέλη μας, που πολλές φορές χρειάστηκε να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να βοηθήσουν καρκινοπαθείς που από την πρώτη στιγμή προσέτρεξαν στο Σύλλογο για βοήθεια.
Οφείλω τιμή στην μνήμη της Αείμνηστης ΚΑΛΑΜΙΔΑ και στα μέλη των ΔΣ ιδιαίτερα στην Σοφία την Τσιμπουκλή που με υπεράνθρωπες πράγματι προσπάθειες κράτησε το Σύλλογο. Την ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε για να πορευτώ αυτόν το δρόμο. Ζητώ ακόμη την συγχώρεσή της αν κάπου τη στεναχώρησα και εύχομαι να είναι καλά.
Παναγιώτης Φώτου
