Ο Moshe Feiglin, από το κόμμα του Netanjahu, δήλωσε ότι η γενοκτονία δεν πρέπει να σταματήσει όσο ακόμη και μόνο ένας παλαιστίνιος παραμένει ζωντανός.
Κάποιοι μπορεί να αντιταχθούν ότι αυτός είναι ένας ανισόρροπος και δεν εκπροσωπεί τον ισραηλινό λαό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι παράφρων, αλλά δυστυχώς η πλειονότητα των ισραηλινών είναι διαταραγμένοι όπως αυτός, και σκέφτονται αυτό που λέει ετούτος, ακόμα κι αν δεν το λένε όλοι, γράφει ο Franco Bifo Berardi *.
Η κατάσταση αποικιστών, η συνήθεια να κάνεις διακρίσεις σε βάρος εκατομμυρίων γυναικών και ανδρών που ζουν λίγα βήματα από το σπίτι σου, ο κυνισμός της ζώνης ενδιαφέροντος στην οποία ζουν οι ισραηλινοί για δεκαετίες, είναι τα αίτια αυτής της ψυχικής ανισορροπίας.
Η 7η Οκτωβρίου προκάλεσε την έκρηξη της ανθρωποκτονικής τρέλας: η σκληρότητα και η φρίκη δεν μπορούν πλέον να υποβιβαστούν σε έναν περιθωριακό χώρο: έχουν πάρει την κεντρική θέση της ιστορίας. Η λογική και τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι ένα κατάλοιπο που μόνο οι λιποτάκτες μπορούν να καλλιεργήσουν.
Με τον ερχομό της ζεστής εποχής στη Γάζα, το πρόβλημα της λειψυδρίας παίρνει καταστροφικές διαστάσεις. Το Ισραήλ έχει σκυροδετήσει σκόπιμα πάνω από εκατοντάδες πηγάδια νερού και κατέστρεψε μονάδες καθαρισμού νερού στη βόρεια λωρίδα. Οι πρώτοι θάνατοι από δίψα σε παιδιά και ηλικιωμένους καταγράφηκαν στην Τζαμπάλια- Jabalia.
Ούτε καν οι ναζί χρησιμοποίησαν την πείνα και τη δίψα ως πολεμικό όπλο ενάντια στον άμαχο πληθυσμό. Αυτό είναι ένα έγκλημα σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και κανόνες: ένα φρικτό έγκλημα, μια σκληρή επιστημονικά μελετημένη και προμελετημένη μαζική εξόντωση.
Αλλά τώρα, μετά από οκτώ μήνες γενοκτονίας, πιστεύω ότι το Ισραήλ πρόκειται να γκρεμιστεί σε ένα αιματηρό χάος εμφυλίου πολέμου και αυτοκτονικής βίας, επειδή αυτός ο λαός, εκείνοι οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ικανοί να συλλογιστούν.
Η Jerusalem Post δημοσίευσε ένα άρθρο στις 17 Ιουνίου στο οποίο λέει ρητά ότι ο πόλεμος του Νετανιάχου χάθηκε, επειδή δεν είναι δυνατό να εξαλειφθεί η Χαμάς: όντας το (συμμετρικά τρελό και σκληρό) προϊόν της βίας και του μίσους, η Χαμάς μεγαλώνει κάθε μέρα που περνάει.
Και ο Thomas Friedman, ένας φιλο-ισραηλινός αρθρογράφος, έγραψε στις 18 ιουνίου στους New York Times: «Το Ισραήλ που ξέραμε δεν υπάρχει πια… Το Ισραήλ σήμερα βρίσκεται σε έναν υπαρξιακό κίνδυνο». (https://www.nytimes.com/2024/)
Δεν είμαι στρατάρχης, αλλά υποθέτω ότι ο πραγματικός πόλεμος για το Ισραήλ δεν έχει ακόμη αρχίσει. Μέχρι τώρα ήταν μια γενοκτονία, μια μονομερής πράξη εξόντωσης, παρόμοια με εκείνη που έκαναν τα στρατεύματα του Χίτλερ εναντίον του ανυπεράσπιστου εβραϊκού πληθυσμού.
Μέχρι στιγμής τα στρατεύματα της Χεζμπολάχ στέκονται δίπλα και παρακολουθούν. Ο Friedman γράφει και πάλι σχετικά: «Σε αντίθεση με τη Χαμάς, η Χεζμπολάχ διαθέτει πυραύλους ακριβείας που μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρους τομείς της υποδομής του Ισραήλ, τα αεροδρόμιά του, τα πανεπιστήμια του, τις στρατιωτικές του βάσεις και τα ενεργειακά εργοστάσιά του».
Ως αποτέλεσμα, είναι πιθανό στο εγγύς μέλλον να γίνουμε μάρτυρες της επίθεσης που θα ωθήσει το Ισραήλ στην άβυσσο στην οποία του αξίζει να βυθιστεί. Ο Friedman ολοκληρώνει το άρθρο του με την πρόσκληση να αναγνωριστεί ότι η Χαμάς έχει κερδίσει τον πόλεμο και προσθέτει:
«Ακούω τις κριτικές των γερακιών να μου λένε: Friedman, θέλεις να επιτρέψεις στον Yahya Sinwar να βγει έξω από το τούνελ του και να κηρύξει τη νίκη; Εγώ απαντώ: ναι, ακριβώς έτσι. Αλλά μετά θα ήθελα να παρευρεθώ στη συνέντευξη Τύπου του Sinwar και να τον ρωτήσω: «Αγαπητέ Sinwar, λες ότι αυτή είναι μια μεγάλη νίκη για τη Χαμάς: μια πλήρης αποχώρηση του Ισραήλ και μια σταθερή κατάπαυση του πυρός. Αλλά θα ήθελα να μάθω τι υπήρχε στη Γάζα στις 6 οκτωβρίου, αν όχι μια πλήρης αποχώρηση του Ισραήλ και μια σταθερή κατάπαυση του πυρός;
Πώς μπορείς να εξηγήσεις στους πολίτες της Γάζας ότι προκάλεσες ένα οκτάμηνο πόλεμο με την καταστροφή του 70% των κτιρίων της Γάζας, 37.000 θανάτους, πολλοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά, για να βρεθείς ακριβώς στο σημείο που ήσουν στις 6 οκτωβρίου;».
Αυτό που λέει ο Φρίντμαν είναι αλήθεια, εκτός από την τελευταία πρόταση. Το τεράστιο τίμημα που πλήρωσαν οι παλαιστίνιοι δεν βοήθησε, κατά τη γνώμη μου, στη βελτίωση της ζωής των παλαιστινίων, αλλά μόνο στο να την χειροτερεύσει, και μέχρι στιγμής συμφωνούμε.
Ωστόσο, πέτυχε ένα αδιανόητο αποτέλεσμα πριν από οκτώ μήνες: oδήγησε το Ισραήλ προς την ήττα, προς το πιο άδοξο όνειδος, την πιο επαίσχυντη ατίμωση, προς τη διεθνή απομόνωση και προς τον εμφύλιο πόλεμο και τη διάλυση.
Με ένα τρομακτικό τίμημα, η εκδίκηση της Χαμάς καταναλώθηκε. Αλλά μέχρι αυτό το σημείο είμαστε μόνο στον πρόλογο. ποιο σενάριο ανοίγεται μετά από αυτή την ήττα του Ισραήλ, μετά την τεράστια σκληρότητα που επιβλήθηκε και υπέστη η Χαμάς και ο πληθυσμός της Γάζας;
Σύντομα θα ανακαλύψουμε ότι σε εκείνο το μικρό μέρος του κόσμου έλαβε χώρα η προεπισκόπηση του πολέμου που ετοιμάζεται παντού. Ο λαός του Ισραήλ –ρατσιστής, αποικιοκράτης, υπερ-οπλισμένος και γεροντικός– είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης.
Και ο λαός της Παλαιστίνης, σκληραγωγημένος από δεκαετίες βίας και ταπείνωσης, είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του αποικισμένου κόσμου που προετοιμάζεται για εκδίκηση. Κάθε μέρα στα σύνορα μεταξύ νότου και βορρά του κόσμου λαμβάνει χώρα μια γενοκτονία τεραστίων διαστάσεων.
Η ελληνική ακτοφυλακή που ρίχνει στη θάλασσα αφρικανούς ή αφγανούς μετανάστες, οι ιταλοί κυβερνώντες που εμποδίζουν τις διασώσεις στη θάλασσα και παραδίδουν τους φυγάδες μετανάστες στην ακτοφυλακή της Λιβύης είναι οι φύλακες ενός πολιορκημένου φρουρίου: άθλιοι λευκοί που έχουν χάσει κάθε αίσθηση ανθρωπιάς διότι αντιλαμβάνονται ότι έφτασε η ώρα να κλείσει ο λογαριασμός, μιας αναμέτρησης της οποίας η μόνη γλώσσα θα είναι η σκληρότητα και η φρίκη.
* από τον ΛΙΠΟΤΑΚΤΗ IL DISERTORE της 19/06/2024 – πρωτότυπο άρθρο στο link https://francoberardi.
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος contropiano.org
