Η Κυβέρνηση και η Telt ζητούν συνολικά πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ από το Κίνημα No Tav, τους συντρόφους του κοινωνικού κέντρου Askatasuna και του Λαϊκού Χώρου Neruda
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2025
Χθες το πρωί, η δίκη που βλέπει εμπλεκόμενα 28 άτομα, εκ των οποίων τα 16 κατηγορούνται για εγκληματική ένωση, είδε να εισέρχεται στη σκηνή το αίτημα αποζημιώσεων των «ζημιών» που προκλήθηκαν κατά τις διαδηλώσεις που καλύπτονται από την έρευνα, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν ως επί το πλείστον στην Val di Susa.
από Associazione a Resistere
Η Προεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Άμυνας, που συγκροτήθηκαν ως πολιτικοί διάδικοι, ζητούν τόσο περιουσιακές ζημιές για τους τραυματίες όσο και για τα κατεστραμμένα οχήματα και ενδύματα, αλλά και για το κόστος των ανακριτικών δραστηριοτήτων του Αστυνομικού Αρχηγείου, υπερωρίες, αποζημιώσεις δημόσιας τάξης, και ηθική βλάβη. Για να δώσουμε μερικά συγκλονιστικά στοιχεία, μόνο το 2021 οι υπερωρίες που υπολογίστηκαν για τους αστυνομικούς ανήλθαν σε 1.024.785 ευρώ, σε αυτά τα έξοδα πρέπει να προσθέσουμε και τα έξοδα διατροφής, διαμονής και τροφοδότησης. Πρέπει στη συνέχεια να μετρήσουμε την ηθική βλάβη, δηλαδή τη ζημιά στην εικόνα, τη ζημιά στο κύρος και την αξιοπιστία του θεσμού. Αυτό συγκεκριμενοποιείται για συνολικά πάνω από 7 εκατομμύρια ευρώ (εκ των οποίων 2.500.000 ευρώ σε προσωρινή εκτελεστική βάση εν αναμονή της οριστικής ολοκλήρωσης της δίκης, αυτό συνεπάγεται την πιθανότητα πως, ήδη στον πρώτο βαθμό της δικαστικής απόφασης, ένα μέρος του ποσοτικού προσδιορισμού των ζημιών πρέπει να καταβληθεί άμεσα, με ποινή αναστολής αποφυλάκισης υπό όρους): 3,6 εκατ. για το Υπουργείο Εσωτερικών, 3 χιλιάδες ευρώ για το Υπουργείο Άμυνας, στα οποία προστίθεται η ηθική βλάβη του ποσού 3 εκατομμυρίων στο Υπουργείο Εσωτερικών και άλλες 100 χιλιάδες ευρώ για το Υπουργείο Άμυνας και 100 χιλιάδες για την Προεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου. Εκτός από τα ποσά που ζητά η εισαγγελία του Κράτους, προστίθενται 1 εκατομμύριο ευρώ άμεσα εκτελέσιμο στο οποίο θα προστεθούν περιουσιακές (και ηθικές) ζημιές που πρέπει να καταβληθούν και να ποσοτικοποιηθούν σε αστικές διαδικασίες από την Telt. Αυτό το αίτημα θέτει υπό κατηγορία και ενσταλάζει την ιδέα ότι όσοι διαμαρτύρονται πρέπει να επωμιστούν το βάρος της πληρωμής αστυνομικών σε αποστολή, έξτρα, υπερωρίες και οτιδήποτε συνεπάγεται την παρουσία χιλιάδων αστυνομικών που εμπλέκονται σε μόνιμη βάση για να καταλάβουν μια ολόκληρη περιοχή όπως η Val Susa.
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας διεξήχθη και το πρώτο μέρος της επιχειρηματολογίας της δικηγόρου Novaro σχετικά με το σημείο 1, με επίκεντρο την ασυνέπεια των κατηγοριών της εγκληματικής ένωσης. Το μνημόνιο του εισαγγελέα λοιπόν διαλύεται κομμάτι-κομμάτι, αναδεικνύοντας όλη την προφανώς αυθαίρετη ερμηνεία ή επιθυμητή αλλοίωση, τις προκαταλήψεις και την ασυνέπεια ενός κατηγορητικού θεωρήματος που θέλει να αρνηθεί την πολιτική φύση των πράξεων των κατηγορουμένων, υποβιβάζοντας την ιστορία των κινημάτων σε παραβατικές εκφράσεις, εγκληματικές συνωμοσίες και τίποτα άλλο. Σε πείσμα του συντάγματος. Αποδομήθηκε η βασική θέση της δίωξης η οποία, όπως είχε εγκαινιάσει η εισαγγελέας Pedrotta στην ομιλία της για να διατυπώσει τα αιτήματα, δεν θα ήταν ολόκληρη η κολεκτίβα Askatasuna που θα θεωρούνταν εγκληματική αλλά μόνο μια ομάδα εντός της: τότε δεν υπάρχει εξήγηση για το πώς μπορεί να στηριχθεί ολόκληρος ο καταγγελτικός μηχανισμός, η καταγγελτική διάταξη αν αυτή η δήλωση ήταν αληθινή. Υπογραμμίστηκε ότι στις σελίδες της έρευνας υπάρχουν αντιγραφές και επικόλληση των σημειώσεων των αστυνομικών digos που δεν έχουν στοιχειοθετηθεί στο ελάχιστο και επιπλέον, δεν δίδονται πληροφορίες για το κριτήριο με το οποίο διατυπώθηκαν τα αιτήματα της εισαγγελίας. Ένα σημαντικό θέμα που τέθηκε μετά στο επίκεντρο είναι πώς η αλληλεγγύη δεν μπορεί να συγκριθεί με συμπεριφορές και δυναμικές που σχετίζονται με μαφιόζικες διαστάσεις, καθώς αρκεί να υψώσουμε το βλέμμα και να δούμε πως σε όλη την Ιταλία, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι μπορούμε να πούμε σε όλο τον κόσμο, όλα τα κοινωνικά κινήματα αλληλοϋποστηρίζονται, οργανώνονται για να προωθήσουν τους αγώνες και να στηρίξουν τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που διώκονται από το νόμο, πράγμα που περιλαμβάνει την εκταμίευση χρημάτων.
Και δεν είναι η πρώτη φορά πράγματι, που η κυβέρνηση και η Telt θέλουν να παίξουν το χαρτί των χρημάτων για να βάλουν τα μπαστούνια ανάμεσα στους τροχούς του Κινήματος No Tav, θυμόμαστε το υπέρογκο ποσό που ζητήθηκε την περίοδο της μεγαδίκης No Tav που αφορούσε τις ημέρες αγώνα της 27ης ιουνίου και της 3ης ιουλίου 2011 που ανέρχονταν σε 650 χιλιάδες ευρώ, αλλά και άλλες περιπτώσεις όπου η διαφωνία και ο αγώνας εντός των δικαστικών αιθουσών έχουν υποβιβαστεί σε μια προαιρετική λεπτομέρεια στη δημοκρατία κάτω από τον εκβιασμό του χρήματος. Θέλουμε να θυμηθούμε την ποινή στους Alberto Perino, Loredana Bellone και Giorgio Vair, που καταδικάστηκαν σε αποζημίωση για φθορές κατά τη διάρκεια μιας περιφρούρησης που προκάλεσε ζημιά στην Ltf στη Susa σε ζώνη autoportο το 2010, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε πληρωμή 214 χιλιάδων ευρώ επειδή εμπόδισαν τη δυνατότητα εγκατάστασης μηχανημάτων και ανθρώπων για τη διεξαγωγή γεωγνωστικών ερευνών.
Αποζημιώσεις όπως αυτές που ζητούνται σήμερα αποσκοπούν στην επιβεβαίωση του δίκιου του Κράτους-ragion di Stato, [1] ανεξάρτητα από το κόστος, πιστεύοντας ότι είναι κοινωνικά αποδεκτό πως σε κανονικούς ανθρώπους που σπουδάζουν και εργάζονται ή είναι συνταξιούχοι να ζητείται ένα τέτοιο χρηματικό ποσό λόγω της συμμετοχής σε κοινωνικά κινήματα τα οποία έχουν γράψει την ιστορία της Χώρας μας. Είναι σαφές ότι δεν είναι ούτε λογικό ούτε δυνατό να πιστεύουμε ότι τέτοια ποσά θα μπορούν να πληρωθούν, αλλά ότι ο στόχος είναι να εκφοβιστεί και να τρομάξει ένα ολόκληρο κίνημα και να λειτουργήσει ως προειδοποίηση σε όσους σκέφτονται να οργανωθούν και να πολεμήσουν, να αγωνιστούν. Σε ό,τι μας αφορά, δεν έχουμε συνηθίσει να μετράμε τον κόσμο σε χαρτονόμισμα, αλλά προφανώς για τους κρατικούς θεσμούς η αξιοπιστία τους είναι ζήτημα λογιστικό. Η συνέχιση της επιβολής ενός έργου όπως το TAV [τραίνο υψηλής ταχύτητας] με απόλυτη αδιαφορία για τις φωνές που του αντιτίθενται, περνώντας το ως υποδομή εθνικού στρατηγικού ενδιαφέροντος-συμφέροντος, είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα της αλαζονείας του Κράτους, που δεν ενσαρκώνει κανέναν απολύτως λόγο: αλλά αντίθετα, προπαγανδίζει τη χρήση της βίας ως το μόνο μέσο για να επιβάλει τις αποφάσεις του και να εγγυηθεί εκείνη την ελάχιστη νομιμοποίηση που του έχει απομείνει. Η κοιλάδα της Susa θα είχε ευχαρίστως κάνει δίχως φτάνει να μη βλέπει την επικράτειά της παραμορφωμένη και στρατιωτικοποιημένη, κατεχόμενη από όλες τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης και τον στρατό, γνωρίζοντας επίσης ότι θα έπρεπε να τους πληρώσει υπερωρίες. «Το να αγωνίζεσαι κοστίζει ακριβά» είναι ο τίτλος ενός από τα πολλά άρθρα που δημοσιεύθηκαν μετά την κυκλοφορία ειδήσεων των εκατομμυρίων που ζητήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας: σίγουρα κοστίζει ακριβά, αλλά αυτό που φαίνεται όλο και πιο ακριβό είναι η δυνατότητα της έκφρασης αντίθεσης στις φαύλες επιλογές των Κυβερνήσεων, των ίδιων που μας παρασύρουν στον πόλεμο σήμερα. Αν η συλλογική οργάνωση συγκρίνεται με μεθόδους μαφιόζικες, η εκπροσώπηση και η έκφραση της κοινωνικής αντίθεσης οδηγεί στην ακριβή πληρωμή σε μια εποχή όπου το χρήμα είναι το μόνο εργαλείο με το οποίο δίνεται αξία στη δικαιοσύνη, είμαστε σίγουροι ότι οι λογαριασμοί εδώ δεν γίνονται σωστά, είναι λαθεμένοι. Ωστόσο, θα περίμενε κάποιος να ακούσει ότι η διαφωνία είναι το αλάτι της δημοκρατίας, ακόμη και στις δικαστικές αίθουσες.
[1] Η θεωρία του Ragion di Stato, που έχει τις απαρχές της στον Machiavelli και μέσα από τους Γάλλους νομικούς του 16ου και 17ου αιώνα φθάνει στο ανώτερο σημείο της εννοιολογικής της επεξεργασίας με τις γερμανικές θεωρίες του «Κράτους – δύναμη» του 19ου αιώνα (Machtstaatsgedanke), απαντάει στο ερώτημα αυτό άμεσα και ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές: οι κυβερνώσες πολιτικές τάξεις δικαιούνται και υποχρεούνται, κάθε φορά που η ασφάλεια του Κράτους βρίσκεται σε κίνδυνο, να παραβιάζουν τους νομικούς, ηθικούς, πολιτικούς και οικονομικούς κανόνες που διέπουν την κοινωνική συμβίωση, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον κίνδυνο αυτόν.
Μιχάλης ‘Μίκε’ Μαυρόπουλος infoaut.org
