Θα πρέπει σίγουρα στην διάρκεια μιας δύσκολης ημέρας που έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά και διάφορα , συνήθως προβλήματα, να έχουμε και τις δικές μας στιγμές χαλάρωσης ή αλλιώς την ώρα του Γιάννη Βαλαώρα που ήταν την δεκαετία του 80 το βαρύ πυροβολικό στην επίθεση της Λάρισας.
Ο Μητσιμπόνας πίσω κρατούσε το μηδέν και ο Βαλαώρας μπροστά τεμάχιζε !
Αυτή την ώρα του Γιάννη Βαλαώρα μετά απο μία δύσκολη ημέρα αν δεν υπάρχει θα πρέπει να την δημιουργούμε , να την προκαλούμε και να την ζούμε γιατί αλλιώς δεν βγαίνει ρε λεβέντες.
Με τόσα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σε καθημερινή βάση χρειάζονται και κάποιες στιγμές για πάρτι μας που το λένε.
Εκείνες τις στιγμές που θα χαλαρώσουμε , θα δούμε τα πλαϊνά μας , θα ανασυντάξουμε την σκέψη μας θα πάρουμε τις ανάσες μας και κυρίως θα κάνουμε τον προγραμματισμό μας για την επόμενη ημέρα.
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης αν δεν το έχετε καταλάβε ,θα σας το πω εγώ, είμαστε διαχειριστές προβλημάτων αφού η καθημερινότητα μας έχει δυσκολέψει πάρα πολύ.
Η γνωστή ανεμελιά του έλληνα που αναδείχθηκε κυρίως την δεκαετία του 90 και χαρακτήριζε την καθημερινότητα του έχει χαθεί οριστικά και μην ψάξεις να την βρεις γιατί θα χάσεις τον χρόνο σου.
Και αν ψάξεις να την βρεις το πιο πιθανό είναι να πέσεις πάνω σε κανά καινούργιο φόρο ή χαράτσι.
Την ανεμελιά αυτή την κατάπιανε τα μνημόνια και ο ΕΝΦΙΑ.
Κανονικά βαρέσανε οι σειρήνες το πρωί της Τρίτης ακριβώς στις 11 και μετά απο λίγο ήχησαν και πάλι με διαφορετικό τρόπο για την λήξη του συναγερμού.
Είναι αλήθεια οτι οι σειρήνες δουλεύουν κανονικά και η δουλειά γίνεται , μέχρι ένα σημείο.
Αυτό που δεν ξέρουμε και θα πρέπει κάποια στιγμή να μας πούνε ή αν θέλετε να μας ενημερώσουν είναι που θα πάμε όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή που ευχόμαστε να μην ζήσουμε ποτέ.
Οι σειρήνες βαράνε για να μας ενημερώσουν για έναν επερχόμενο βομβδαρδισμό απο αέρα και θέλουν να μας στείλουν το μήνυμα οτι θα πρέοει να φύγουμε απο τα σπίτια μας και να κρυφτούμε στα λαγούμια προκειμένου να γλυτώσουμε.
Το θέμα είναι οτι κανείς μέχρι σήμερα δεν μας έχει ενημερώσει που βρίσκονται αυτά τα λαγούμια.
Δεν πρέπει δηλαδή αυτή η άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση αεροπορικού βομβαρδισμού να πάει και λίγο παρακάτω ;
Οι σειρήνες ΟΚ δουλεύουν αλλά το θέμα σε μία τέτοια περίπτωση δεν είναι μόνο οι σειρήνες.
Τα δύσκολα ξεκινάνε μετά όταν εμείς που θα τις ακούσουμε θα πρέπει να κάνουμε συγκεκριμένες κινήσεις.
Εκτός και αν ο καθένας κάνει οτι θέλει και οτι σκεφτεί την ώρα εκείνη.
Σύμφωνα με την νέα επικαιροποιημένη πρόβλεψη της ΕΜΥ έρχονται 25άρια και υψηλά ποσοστά υγρασίας μέχρι και την Κυριακή τουλάχιστον που φτάνει η πρόβλεψη.
Πάμε καλά και φαίνεται οτι με αυτά και με αυτά θα τον φάμε τον Οκτώβρη.
Τουλάχιστον το πρώτο του μισό σίγουρα.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του ίδιου μήνα αν και οι σκέψεις μας είναι ήδη στον μήνα Νοέμβριο.
Εναν χειμώνα ήπιο που ζήσαμε πριν απο μερικά χρόνια θυμάμαι οτι μέχρι και τα μέσα του Νοέμβρη δεν είχε ανάψει τίποτα αφού ο καιρός ήταν καλός.
Μακάρι κάτι τέτοιο να ζήσουμε και φέτος αν και κάτι μου λέει οτι ο Δεκέμβρης ο Γενάρης και ο Φλεβάρης θα είναι δύσκολοι καιρικά μήνες.
Οι εργασίες για την ανακατασευή τριών γηπέδων τένις στην Καλαμίτσα έχουν ξεκινήσει και φαίνεται οτι όταν θα έχουν ολοκληρωθεί αυτά τα τρία γήπεδα τένις θα είναι σύγχρονα με σύγχρονους τάπητες που θα μπορούν να φιλοξενούν και αγώνες ικανοποιώντας έτσι το αίτημα ένα σωρό γονέων αθλητών του συγκεκριμένου αθλήματος που αναγκάζονται κάθε Σαββατοκύριακο να τρέχουν σε άλλες πόλεις για τις αγωνιστικές υποχρεώσεις των παιδιών τους μιας και τα δικά μας γήπεδα είναι ακατάλληλα για την διεξαγωγή αγώνων.
Οι παρεμβάσεις στα γήπεδα τένις είναι μόνο ένα μέρος της γενικότερης παρέμβασης στον αθλητικό κέντρο της Καλαμίτσας που χρειαζόταν ένα λίφτινγκ.
ΑΛΟΡΑ !
