Για την παιδική προστασία!
Με αφορμή την επιστολή του “χαμόγελο του παιδιού” σημειώνουμε να ακόλουθα:
Τα παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα μιας πολιτικής που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, που εντείνει τη φτώχεια, την περιθωριοποίηση και τους αποκλεισμούς, που με την εξαθλίωση καταστρέφει το παρόν και το μέλλον σε όλο και περισσότερες οικογένειες.
Η κυβέρνηση, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της, συρρικνώνει περαιτέρω τις ελάχιστες κρατικές δομές παιδικής προστασίας που μαστίζονται διαχρονικά από την έλλειψη χρηματοδότησης, την υποστελέχωση, την απουσία υποδομών, αποψιλώνει τις ήδη αποδεκατισμένες δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες.
Πρόσφατα η Κυβέρνηση με κοινή Υπουργική Απόφαση της αφήνει στο απυρόβλητο τις αιτίες που όλο και περισσότερα παιδιά μένουν απροστάτευτα, εκτίθενται σε διαρκή κίνδυνο, μένουν για μήνες, ακόμη και χρόνια εγκλωβισμένα στα δημόσια νοσοκομεία με «εισαγγελικές εντολές», αν και δεν νοσούν, ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Αποτελούν λοιπόν τουλάχιστον πρόκληση οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για την παιδική προστασία, με το κλείσιμο κρατικών δομών στο όνομα της περιβόητης «αποϊδρυματοποίησης», όπου το κράτος εγκαταλείπει και κακοποιεί χιλιάδες απροστάτευτα παιδιά, αφήνοντάς τα στο έλεός τους, «εξορθολογίζοντας το κόστος» για την προστασία τους.
Αποτελούν κοροϊδία οι δηλώσεις της αρμόδιας υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων: «Μένουμε αταλάντευτα προσηλωμένοι στο στόχο μας (…) Η αποϊδρυματοποίηση πρέπει να γίνει κοινωνική προτεραιότητα. Ενισχύουμε με κάθε τρόπο την αναδοχή». Κάνοντας λόγο συγχρόνως για το «τέλος στην ιδρυματική φροντίδα», όταν στο πλαίσιο της πολιτικής «απόσυρσης» του κράτους από κάθε ευθύνη για την παιδική προστασία, η εν λόγω νέα ΚΥΑ περιορίζεται κυρίως στις προδιαγραφές λειτουργίας των αντίστοιχων δομών.
Τελικά, η όποια κρατική ευθύνη περιορίζεται σε μέτρα όπως η «αυστηροποίηση των όρων λειτουργίας», ενισχύοντας εύλογες ανησυχίες για τις βαθύτερες στοχεύσεις που υπηρετεί η κυβέρνηση αλλά και για το ποιοι είναι έτοιμοι να «αρπάξουν» ευκαιρίες για νέες επενδύσεις, με το κράτος να παίζει τον ρόλο του «τροχονόμου» τέτοιων σχεδιασμών.
Η θέσπιση προδιαγραφών για τις κτιριακές υποδομές, που διαφημίζει η κυβέρνηση, εντάσσεται σε μια πολιτική που παραδίδει περαιτέρω την παιδική προστασία στα χέρια των ΜΚΟ, των ιδιωτών, των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, χωρίς ουσιαστικό κρατικό έλεγχο.
Στον αντίποδα βρίσκονται οι δίκαιες διεκδικήσεις για επαρκείς σε αριθμό κρατικές δομές παιδικής προστασίας, όπου τα παιδιά θα εντάσσονται ανάλογα με το φύλο και την ηλικία τους, πλήρως εξοπλισμένες και στελεχωμένες με το κατάλληλο προσωπικό (φροντιστές, παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς, διερμηνείς, προσωπικό καθαριότητας, μάγειρες, ψυχολόγους, νοσηλευτές, παιδοψυχιάτρους, δικηγόρους κ.ά.). Με μόνιμο προσωπικό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με πλήρη δικαιώματα, ώστε να μπορεί απρόσκοπτα να φροντίζει για την υγιή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, να ενθαρρύνει την κοινωνικοποίηση και τη συμμετοχή σε δραστηριότητες (εκπαιδευτικές, αθλητικές, καλλιτεχνικές).
Η αναδοχή, η καθημερινή φροντίδα κ.ά. είναι ιδιάζουσας σημασίας και θα πρέπει το κράτος να έχει την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτά. Απαιτούνται η ανάπτυξη και στελέχωση των κατάλληλων κρατικών υπηρεσιών (π.χ. Κοινωνική Υπηρεσία) και κατάργηση κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας και δράσης στον τομέα αυτό.
Καμιά εμπλοκή των ΜΚΟ, των επιχειρηματιών, της Εκκλησίας στο ευαίσθητο ζήτημα της παιδικής προστασίας, κατάργηση κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας και δράσης σ’ αυτόν τον τομέα.
Στεκόμαστε με ευθύνη στο κρίσιμο ζήτημα που ανακύπτει για το πολύ άμεσο μέλλον σχετικά με την προστασία των παιδιών. Καταδικάζουμε την ΚΥΑ και ζητάμε την απόσυρση της. Προτεραιότητα έχει σε κάθε περίπτωση η φροντίδα των απροστάτευτων παιδιών.
Καβάλα, 31-05-2022
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
