Μετά το τέλος της πανδημίας πολλά πράγματα που αφορούν τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων επανήλθαν στην προηγούμενη τους κατάσταση.
Στην κανονικότητα τους. Το Ιατρείο Πόνου του Νοσοκομείου Καβάλας επίσης. Δυστυχώς αν και λειτουργεί χρόνια και με επιτυχία, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Η συμπολίτης γιατρός και υπεύθυνη λειτουργίας του κ. Ευγενία Κετικίδου (μαζί με την κ. Χλωροπούλου), μίλησε σχετικά στην Πρωινή.
Η συνέντευξη
Ερ: Θέλουμε να μας μιλήσετε για το Ιατρείο Πόνου του Νοσοκομείου. Δυστυχώς δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Υπάρχει ωστόσο και λειτουργεί με επιτυχία.
Απ: Το Ιατρείο Πόνου λειτουργεί στο Νοσοκομείο Καβάλας από το 1990. Πρωτοξεκίνησε με την τότε διευθύντρια του Αναισθησιολογικού την κα Μαυρίδου. Από το 2010 το λειτουργώ εγώ και η συνάδελφος μου κα Χλωροπούλου. Είμαστε οι δυο αναισθησιολόγοι και το Ιατρείο Πόνου ασχολείται με την ανακούφιση του χρόνιου πόνου. Χρόνιος πόνος λέγεται αυτός ο οποίος κρατάει, συνεχίζει να ταλαιπωρεί τον ασθενή 2 με 3 μήνες μετά από την έναρξη του.
Ερ: Είναι αδικημένο; Είναι προβεβλημένο; Είναι γνωστό; Το εμπιστεύονται οι ασθενείς;
Απ: Αδικημένο ίσως ναι. Αδικημένο με την έννοια ότι οι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι υφίσταται 35 περίπου χρόνια τώρα. Ο κόσμος του Νομού μας δεν το γνωρίζει. Το μαθαίνουν βέβαια ο ένας με τον άλλον οι ασθενείς μιλώντας μεταξύ τους. Αλλά ακόμη και εργαζόμενοι του Νοσοκομείου έρχονται και μας λένε ότι εμείς δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει Ιατρείο Πόνου. Τονίζω και πάλι ότι υφίσταται εδώ και 34 χρόνια. Με την πανδημία του covid υπήρξε γενικά μια κάμψη γιατί εμείς είμαστε αναισθησιολόγοι και υπάρχει μια υποστελέχωση όχι μόνο στην Καβάλα αλλά και σε όλα την Ελλάδα στα αναισθησιολογικά τμήματα. Τώρα όμως την περίοδο που διανύουμε το Αναισθησιολογικό είναι σχετικά καλά στελεχωμένο οπότε μπορεί και το Ιατρείο του Πόνου να λειτουργεί μια φορά την εβδομάδα. Κάθε Πέμπτη και οι συμπολίτες μας μπορούν να το επισκέπτονται είτε κλείνοντας ραντεβού, είτε για οξείες καταστάσεις και χωρίς ραντεβού.
Ερ: Εξηγείστε μας πως βοηθά αυτό το ιατρείο;
Απ: Κάθε ασθενής μετά από 2,5-3 μήνες μετά από κάποιο συμβάν με πόνους, με χειρουργείο ή οτιδήποτε άλλο, υπάρχει κίνδυνος να μεταπέσει σε μια νόσο που λέγεται χρόνιος πόνος. Ο χρόνιος πόνος είναι ο ίδιος νόσος. Αρρώστια δηλαδή και όχι απλό σύμπτωμα. Θέλει τη δική του ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Το Ιατρείο Πόνου είτε φαρμακευτικά, είτε με διάφορες παρεμβατικές μεθόδους προσπαθεί ακριβώς να ανακουφίσει το χρόνιο πόνο.
Ερ: Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο των ασθενών που πάσχουν από καρκίνο γιατί και εκεί υπάρχει πόνος.
Απ: Πραγματικά πάνω από 50% στους ογκολογικούς ασθενείς, το πρώτο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Ο καρκίνος σε ποσοστό πάνω από 50% εμφανίζεται με συμπτώματα πόνου και έτσι ξεκινάει η διερεύνηση. Αρχικά ο ασθενής βλέπει βέβαια τους Ογκολόγους του και είναι δεμένος με αυτούς. Στο Ιατρείο Πόνου έρχεται στη συνέχεια να ανακουφίσει το χρόνιο κακοήθη πόνο του, ώστε να μπορεί ο ασθενής να έχει δύναμη και θάρρος να αντιμετωπίσει τις χημειοθεραπείες του, τις ακτινοβολίες του, χωρίς να τον καταβάλει ο πόνος που δυστυχώς συνοδεύει τους κακοήθεις νόσους.
* Σκοπός της μονάδας «Ιατρείο Πόνου» είναι η συνεχής κάλυψη των αναγκών του ασθενούς και της οικογένειας. Βοηθιούνται οι χρονίως πάσχοντες καθώς και οι οικογένειες τους ώστε να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης σε μία ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους. Είναι λοιπόν η ολοκληρωμένη και συνεχής φροντίδα ασθενών των οποίων η ασθένεια δεν απαντά σε ριζική θεραπευτική αγωγή (όπως σε περιπτώσεις χρόνιων νεοπλασματικών ή μη νεοπλασματικών παθήσεων).
*Στη φωτογραφία Ευγενία Κετικιδου, Αναισθησιολόγος, Συντονίστρια Διευθύντρια Αναισθησιολογικού Τμήματος/ Ιατρείου Πόνου ΓΝ Καβάλας, Μέλος του ΔΣ της Ελληνικής εταιρείας Αλγολογίας. Τίνα Χλωροπουλου, Διευθύντρια Αναισθησιολογικού Τμήματος/ Ιατρείου Πόνου ΓΝ Καβάλας, Γραμματέας ΙΣ Καβάλας. Η νοσηλεύτρια του Ιατρείου Αθηνά Κασιτεροπούλου.
