Οι παραστάσεις ξεκίνησαν την περασμένη Παρασκευή. Δεν είναι πολλές. 10 συνολικά ως τις 23 Δεκέμβρη.
Η παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ πολλά υποσχόμενη. Το καταλαβαίνεις από διάφορα σημάδια. Το ακούς να το περιγράφουν οι συντελεστές. Κι έτσι ανοίγει η θεατρική όρεξη… Για την παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας μιλήσαμε με την Εύα Οικονόμου Βαμβακά. Είναι (εκτός από καλλιτεχνική διευθύντρια), η συγγραφέας και η σκηνοθέτης.
Η συνέντευξη
Ερ: Για το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας το 2023 τελειώνει με μια διαφορετική παράσταση. Με μια δική του παραγωγή, την παράσταση «Η πιο σωστή απόφαση». Κείμενο γραμμένο από την καλλιτεχνική του διευθύντρια, την Εύα Οικονόμου – Βαμβακά. Βάλτε μας λίγο στο κλίμα…
Απ: Οι παραστάσεις που άρχισαν την περασμένη Παρασκευή συνεχίζονται μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου. Το πρόγραμμα επεκτάθηκε μια εβδομάδα ακόμη σε σχέση με την αρχική μας απόφαση. Είναι μια παράσταση για την οποία δουλεύουμε εδώ και καιρό. Παίζουν δυο ηθοποιοί, ο Δημήτρης Δρόσος και η Δήμητρα Βήττα. Είναι δυο φανταστικοί ηθοποιοί. Βοηθός σκηνοθέτη είναι η Υψιπύλη Σοφία, σχεδιαστής σκηνικού και φωτισμού ο Βασίλης Αποστολάτος, πρωτότυπη μουσική και sound desingn ο Μάνος Πατεράκης, επιμέλεια κίνησης η Φωτεινή Μελετιάδου, ενδυματολογία η Ματίνα Μέγκλα, κατασκευή σκηνικού οι Γιώργος Μαστοράκης, Γιάννης Σταυρίδης, Κώστας Γαρουφαλίδης, σχεδιασμός αφίσας και φωτογραφίες ο Alex Cokka και οργάνωση παραγωγής η Ολυμπία Σουγκάρη. Η διάρκεια της παράστασης είναι 70 λεπτά. Είναι ένα σύγχρονο έργο που μιλάει για την απόφαση ενός ζευγαριού να κάνει ένα παιδί και το πώς αυτό αλλάζει τη ζωή τους. Τι απαιτήσεις υπαγορεύει η γέννηση ενός παιδιού το 2023 στην Ελλάδα. Παίρνει την πορεία ενός ζευγαριού από τη γνωριμία τους μέχρι αυτή την περιπέτεια τους με το παιδί και έχει ένα πολύ ανατρεπτικό φινάλε, το οποίο δε θα το προδώσω ως προς την πορεία τους. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ επίκαιρο και σύγχρονο έργο, που θίγει ζητήματα που απασχολούν όλους μας.
Ερ: Είναι αισιόδοξο; Είναι δύσκολο, όπως είναι δύσκολη και η καθημερινότητα των ζευγαριών;
Απ: Είναι και τα δυο. Δεν έχει τέτοια ταμπέλα. Έχει στιγμές τρέλας και αισιοδοξίας αλλά και απελπισίας και ονείρου. Πράγματα που απασχολούν όλους μας. Είναι όπως η ζωή. Είναι ένα κείμενο για το οποίο αρχικά πήρα πολλές συνεντεύξεις από νέους ανθρώπους για το πώς το σκέφτονται. Πως είναι το να κάνεις παιδί τώρα. Παλιά ήταν δεδομένο. Η οικογένεια, τα παιδιά, αυτό ήταν το σχήμα. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι αυτό αλλάζει ως αντίληψη. Είναι πια απόφαση, το αν θα κάνεις παιδί ή δεν θα κάνεις, πόσο μετακινείσαι, πόσο αλλάζει το γάμο, αν μπορείς να το κάνεις, σε συνδυασμό με αυτήν την πολύ απαιτητική καθημερινότητα που ζούμε όλοι. Οπότε είναι ένα ζήτημα, το οποίο κάπως όλους μας έχει απασχολήσει. Είπαμε ότι πρέπει να το μετατρέψουμε, να το μεταπείσουμε, σε τέχνη, σε θέατρο. Πολλές φορές όταν βλέπεις ένα ζήτημα, το οποίο σε απασχολεί πάνω στη σκηνή, καταλαβαίνεις και άλλες πτυχές του και κατανοείς και νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος σου. Δεν είναι μόνο εσένα που απασχολούν τέτοια ζητήματα.
Ερ: Έχετε την ευθύνη της παραγωγής από την αρχή έως το τέλος και εδώ τα πράγματα είναι πιο εύκολα, πιο περίπλοκα; Συνήθως άλλος σκηνοθετεί και άλλος γράφει το κείμενο. Εσείς τα έχετε κάνει και τα δύο.
Απ: Αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύω γενικά. Όλες τις παραστάσεις που έχω κάνει, είναι στο δικό μου κείμενο. Μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία της γέννησης, ότι ξεκινάς από το μηδέν και φτιάχνεις κάτι από την αρχή. Είναι ο τρόπος που δουλεύω. Φτιάχνουμε μια ομάδα, κάνουμε έρευνα, μας απασχολεί ένα θέμα, το εξετάζουμε από διάφορες πλευρές και μετά αυτό όλο, το μετουσιώνουμε σ’ ένα έργο, σε μια παράσταση. Η οποία παράσταση έχει στιγμές, εμπειρίες, ιστορίες απ’ όλους μας. Απλά εγώ έχω την τελική ευθύνη στο πώς αυτό θα γίνει μια παράσταση και σαν κείμενο και σαν παράσταση. Δεν είναι ένα κείμενο που το έχω ξεκινήσει, το έχω γράψει και περιμένει στο συρτάρι… Δεν είναι αυτή η διαδικασία.
Ερ: Μέχρι να επιλέξετε τους συνεργάτες σας, τους περάσατε απ’ ότι καταλάβαμε από κρίση αυστηρή.
Απ: Είναι πολύ κομβικό με ποιους ανθρώπους συνεργάζεσαι και ειδικά με τον τρόπο που δουλεύω εγώ, όταν δηλαδή δεν υπάρχει κάτι έτοιμο. Η προσωπικότητα, οι εμπειρίες και η «θερμοκρασία» που έχει ο καθένας αντανακλάται πάνω σε αυτό που φτιάχνουμε. Οπότε το πιο σημαντικό σ’ όλο αυτό είναι να φτιάχνεις μια ομάδα που θα λειτουργεί και αυτή η ομάδα θα γεννήσει την παράσταση και το κείμενο. Είμαι πολύ ευτυχισμένη γιατί έχω βρει πάρα πολύ ωραία ομάδα. Και έχω βρει πολύ ωραία ομάδα και στην Καβάλα. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που δεν περίμενα να συναντήσω εδώ τόσο νωρίς. Ας πούμε ότι θα μπορούσα να τους συναντήσω μέσα σε δυο χρόνια. Νιώθω πολύ δυνατή, ότι όλοι μαζί μπορούμε να συνδημιουργούμε. Είναι πολύ ωραίο αυτό, συνολικά. Η Καβάλα έχει εξαιρετικούς καλλιτέχνες και μουσικούς και συγγραφείς και χορογράφους και ηθοποιούς. Είμαι πολύ χαρούμενη και τυχερή γι’ αυτό.
Ερ: Συμπληρώνετε και ένα χρόνο στη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΔΗΠΕΘΕ, απ’ ότι καταλαβαίνουμε το έχετε ευχαριστηθεί.
Απ: Ναι, ήταν πολύ γεμάτος χρόνος. Είμαι πολύ ευγνώμων για όλα αυτά που συνέβησαν σε αυτό το χρόνο. Νομίζω ότι άνθισε, είχε πάρα πολλά πράγματα το ΔΗΠΕΘΕ. Είναι και πολύ συγκινητική η ανταπόκριση του κόσμου. Τα κάνεις όλα αυτά και βλέπεις πως ο κόσμος έρχεται τα αγκαλιάζει, τον απασχολούν, τα συζητάει, νιώθεις ότι έχει νόημα αυτό που κάνεις, εξαιτίας αυτού.
