Όσο κι αν φαίνεται απίθανο και όμως έγινε. Πώς; Διαβάστε την ιστορία παρακάτω:
Στις 8 Αυγούστου του 2017, ο συμπολίτης μας ιστορικός Κυριάκος Λυκουρίνος με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρα Γάτας που ήταν εκείνη η μέρα, αναρτά στον λογαριασμό του στο facebook ένα διήγημα του επίσης συμπολίτη δικηγόρου και συγγραφέα Κοσμά Χαρπαντίδη από το βιβλίο του «Μανία πόλεως» των εκδόσεων «Κέδρος».
Είναι ένα απολαυστικό κείμενο, με μυθοπλαστικά στοιχεία αλλά βασισμένο επίσης σε πραγματικά γεγονότα, όταν η Καβάλα χρειάστηκε να φέρει γάτες από τη Μυτιλήνη για να εξολοθρεύσει τα ποντίκια που είχαν κυριεύσει τη συνοικία της Παναγίας.
Παραθέτουμε ένα μέρος του διηγήματος (το τελευταίο) που δίνει ωστόσο μια γενικότερη εικόνα της ιστορίας:
«..Στην Καβάλα μας άδειασαν σε μια μαούνα που μύριζε καπνό, γιατί μετέφερε τα δέματα στα μεγάλα φορτηγά που έδεναν αρόδο – η πόλη δεν είχε ακόμη λιμάνι. Μας μάντρωσαν σε κλούβες και με αραμπάδες μας ανέβασαν στη συνοικία της Παναγίας, όπου μας απελευθέρωσαν. Δυσκολευτήκαμε να βρούμε κρυψώνες, παντού παστωμένοι, κάτισχνοι και απελπισμένοι πρόσφυγες, που ωστόσο μας καλοδέχτηκαν σαν σωτήρες.
Οι πρόγονοί μου χτύπησαν υπερωρίες για να καθαρίσουν τη συνοικία, θυσιάστηκαν γενιές ολόκληρες, πού να σκεφτούν τη λούφα και το καθισιό. Δούλεψαν με την ψυχή τους, δεν πρόλαβαν να ξεκουραστούν, κάποιοι θυσιάστηκαν στο κυνήγι του εχθρού.
Χάρη σ’ αυτούς μπορώ να τεντώνω σήμερα το λεοπαρδαλί κορμί μου, τα ζεστά απογεύματα του καλοκαιριού, και να μην κυνηγώ πια ποντίκια. Μ’ αρέσει το χουζούρι, το αραλίκι, αρκούμαι στα ψαροκέφαλα από τις ταβέρνες της συνοικίας, αλλά και σε ό,τι μου τρατάρουν οι γιαγιάδες της Παναγίας, που έμαθαν να μας αγαπούν, γιατί σώσαμε κάποτε την πόλη και τους κατοίκους από τα ποντίκια και τις αρρώστιες τους».
Η ανάρτηση του Κυριάκου Λυκουρίνου, στις 8 Αυγούστου του 2017 συγκεντρώνει εκατοντάδες like, σαράντα κοινοποιήσεις και εικοσιοκτώ σχόλια. Ανάμεσα στα σχόλια εκείνα είναι και το ακόλουθο: «Υπέροχη αφήγηση, όσες και να έφυγαν πάντως έμειναν αρκετές στη Μυτιλήνη όπως διαπιστώνουμε …ευτυχώς…» που το υπογράφει η Κατερίνα Σακεραλλοπούλου, σημερινή πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ρωτήσαμε τον Κυριάκο Λυκουρίνο για το πώς προέκυψε η διαδικτυακή φιλία του με την κ. Σακεραλλοπούλου αλλά δεν μπορούσε και ο ίδιος να θυμηθεί πως και πότε ακριβώς έγινε αυτό. Πιθανόν, μας είπε, μέσω μιας κοινής μας φίλης.
Το ζήτημα πάντως είναι ότι ο Κοσμάς Χαρπαντίδης έχει λάβει τα εύσημα για τα γραπτά του και από την πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν είναι και λίγο αυτό, έτσι;
Και γράφει στο χρονολόγιό του στο facebook:
«Υπέροχη αφήγηση, όσες και να έφυγαν πάντως έμειναν αρκετές στη Μυτιλήνη, όπως διαπιστώνουμε …ευτυχώς.»
Αυτή ήταν το σχόλιο της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην ανάρτηση του Κυριάκου Λυκουρίνου της 8ης Αυγούστου του 2017 (με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γάτας), όπου ο Κυριάκος με τίμησε αναδημοσιεύοντας από το «Μανία πόλεως» την εξιστόρηση για τις πρόσφυγες γάτες της Μυτιλήνης, που ήρθαν να εμπλουτίσουν τον χειμαζόμενο πληθυσμό γατών της Καβάλας.
Μάλιστα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κοινοποίησε στον τοίχο της την ανάρτηση του Κυριάκου με όλο το κείμενο, φανατική γατόφιλη και η ίδια.
Κι αυτή η δημοσίευση γίνεται επειδή με ρώτησαν ορισμένοι τι με συνδέει με τη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από που την γνωρίζω;
Απαντώ λοιπόν: η κοινή λατρεία μας για τις γάτες.
