Η πρόεδρος του συλλόγου λογιστών φοροτεχνικών του Ν. Καβάλας κ. Γεωργία Εμινίδου μιλά συγκεκριμένα για την καθημερινότητα της ίδιας και των συναδέλφων της. Μια ζωή … μαρτύριο αφού οι πολίτες που δεν εξυπηρετούνται στο δημόσιο, σπεύδουν στους λογιστές.
Κι αυτοί αφήνουν στην άκρη το βασικό αντικείμενο της εργασίας τους για να εξυπηρετήσουν απλό κόσμο σε απλά ή περίπλοκα λόγω γραφειοκρατίας ζητήματα.
Η συνέντευξη
Ερ: Εξακολουθεί να είναι δύσκολη η εργασία των λογιστών και φοροτεχνικών, όπως μας είπατε στο παρελθόν;
Απ: Δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Όχι απλά δεν άλλαξε αλλά στην κυριολεξία κάθε μέρα μας πυρπολούν. Άπειρες αποφάσεις, άπειρες εγκύκλιοι, άπειρες πλατφόρμες. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Είναι πολύ δύσκολα για όλες τις επιχειρήσεις. Γίνονται κάποιες προσπάθειες ενίσχυσης μέσω διαφόρων προγραμμάτων είτε αυτά είναι η επιστρεπτέα προκαταβολή, είτε είναι το πρόγραμμα «Γέφυρα 2», για την επιδότηση των κόπων και των γνώσεων των επιχειρηματικών ταμείων, θα βγει ένα πρόγραμμα για επιδότηση των παγίων δαπανών για τα επισιτιστικά επαγγέλματα, βγήκε μια απόφαση για τη ρύθμιση των δανείων με εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου, είτε της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας κτλ.
Ερ: Αυτά όλα δεν μπορεί να τα κάνει ένας επαγγελματίας, ένας επιχειρηματίας μόνος του έστω στο 50% για να έχετε και λιγότερη δουλεία εσείς;
Απ: Όσον αφορά στις επιχειρήσεις, τα θέματα που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με επιχειρήσεις σαφώς μπορούμε τα περισσότερα από αυτά γιατί είναι και κάποια άλλα όσον αφορά τα προγράμματα ΕΣΠΑ ας πούμε που κάποιοι συνάδελφοι στο χώρο δεν ασχολούνται με μελέτες και προγράμματα ΕΣΠΑ. Τα περισσότερα από αυτά μπορούμε και τα κάνουμε εμείς. Η μεγάλη δυσκολία, η τεράστια δυσκολία, είναι αυτά που αντιμετωπίζουμε με τους ιδιώτες. Δυστυχώς το δημόσιο υπολειτουργεί και δυστυχώς πρέπει να το τονίσουμε αυτό. Ενώ γίνεται μια τεράστια προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ψηφιακής διακυβέρνησης και πρέπει να συγχαρούμε και τον αρμόδιο υπουργό τον κ. Πιερρακάκη. Ωστόσο αυτό το πράγμα δεν μπορεί να λειτουργήσει και να φέρει τα αναμενόμενα οφέλη τη στιγμή που δεν έχει ο κόσμος, ο απλός πολίτης ψηφιακή παιδεία. Όταν δηλαδή έρχεται στο γραφείο για να υποβάλλει στον ΟΑΕΔ πχ τη δήλωση ανεργίας, να βγάλει κάρτα ανεργίας. Όταν ο πολίτης έρχεται στο λογιστικό γραφείο για να κάνει το επίδομα τέκνου, μιλάμε για απλά πράγματα που δε θα έπρεπε να έρχεται. Θα έπρεπε η Κυβέρνηση να φροντίσει με κάποιο τρόπο έτσι ώστε όλοι αυτοί οι απλοί άνθρωποι να μπορούν να κάνουν αυτές τις δουλειές κάπου, είτε αυτό λέγεται ΚΕΠ, είτε κάπου αλλού.
Ερ: Ένας ενεργός δημόσιος τομέας υποστηρίζει και εξυπηρετεί τους πολίτες και τους εκπαιδεύει ώστε και η δική σας δουλειά να είναι λιγότερη.
Απ: Αυτό ακριβώς λέμε διότι εμείς ποια θα ξεχάσουμε την αποστολή μας. Θα ξεχάσουμε το επάγγελμα μας γιατί ασχολούμαστε με την εξυπηρέτηση του κόσμου. Π.χ. όταν έρχεται ένας άνθρωπος είτε μεγάλης ηλικίας, είτε κάποιος ο οποίος δεν έχει υπολογιστή, δεν έχει καμία γνώση, ε δεν μπορείς να τον αφήσεις αβοήθητο.
Ερ: Είστε τελικά ένας χώρος στον οποίο διεκπεραιώνεται ηλεκτρονικές αιτήσεις;
Απ: Δυστυχώς ναι. Επίσης εδώ πρέπει να πούμε ότι η δικιά μας η δουλειά δεν είναι δωρεάν. Καλώς ή κακώς μπορεί κάποιοι να αντιδρούν, να τους κακοφαίνεται αλλά δεν μπορώ εγώ να ασχοληθώ 4 και 5 ώρες σε καθημερινή βάση εξυπηρετώντας απλά κόσμο. Άσχετο από τις επιχειρήσεις μας, από την πελατεία μας. Δε γίνεται αυτό το πράγμα. Αντιμετωπίζουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα με αυτό το κομμάτι. Ο δημόσιος τομέας δε λειτουργεί ή υπολειτουργεί με αποτέλεσμα όλο αυτό το κομμάτι να έχει πέσει στους δικούς μας ώμους ενώ θα έπρεπε εμείς αυτή τη στιγμή να έχουμε αποκλειστική ενασχόληση με τις επιχειρήσεις, τους πελάτες μας, που πρέπει να υποστηρίξουμε, να στηρίξουμε, να δούμε οτιδήποτε βγαίνει. Σε λίγο καιρό θα ανοίξουν οι φορολογικές δηλώσεις, θα πρέπει να γίνει μια προετοιμασία, να κλείσουν τα βιβλία, να βγουν αποτελέσματα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με το αντικείμενο μας. Ο περισσότερος χρόνος σε καθημερινή βάση φεύγει για διάβασμα. Με τις άπειρες εγκυκλίους που βγαίνουν και τις αλλαγές στους νόμους και πάρα πολύς χρόνος στην εξυπηρέτηση του κόσμου.
Ερ: Τώρα κάνετε και… «λιανική»!Εσείς μιλάτε για ένα άλλο μοντέλο, ο πολίτης να πηγαίνει στο δημόσιο και λύνει εκεί ή εκπαιδεύεται εκεί για να είναι οι λογιστές… λογιστές.
Απ: Αυτό ακριβώς. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα, χθες δημιουργήθηκε ένα θέμα με έναν άνθρωπο ο οποίος έπρεπε να βγάλει κλειδάριθμο, το οποίο είναι ένα παλικάρι 20 ετών που είχε ΑΦΜ και δεν μπορούσαμε να βγάλουμε ηλεκτρονικά με τηλεδιάσκεψη τον κλειδάριθμο διότι δεν ήταν δηλωμένη μέσα η ταυτότητα του. Έβγαλε μήνυμα το ΤΑΧΙS ότι έπρεπε να απευθυνθεί στη ΔΟΥ. Φάγαμε μια ώρα στο τηλέφωνο και κουβέντες, για να δεχθεί η ΔΟΥ να πάει ο φορολογούμενος εκεί να βγάλει τον κλειδάριθμο. Είναι κάποια πράγματα που το ίδιο το σύστημα σε παραπέμπει στην αρμόδια ΔΟΥ. Οι υπάλληλοι από την άλλη έχουν διαταγές να βγάζει ο πολίτης τον κλειδάριθμο ηλεκτρονικά. Ναι, το δεχόμαστε και εμείς αυτό αλλά δεν κυλάνε όλες οι προϋποθέσεις ομαλά. Υπάρχουν προϋποθέσεις που πρέπει να απευθυνθεί στη δημόσια υπηρεσία.
(φωτογραφία αρχείου)
