Όσο είσαι από πάνω
απ’ τη γη και την πατάς,
ζήσε με το παραπάνω
και απλά μη περπατάς
Η ζωή είναι ωραία
αλλά λίγη (λήγει), τι θαρρείς,
δεν αρκεί να την χαζεύεις
πρέπει και να την χαρείς
Προχωρά, δε περιμένει,
κάνει βήματα γοργά
κι άμα ΤΩΡΑ δε γουστάρεις,
αύριο θα ειν’ αργά
Κάθε μέρα που περνάει
δε γυρίζει αφενός
κι αφετέρου λιγοστεύει
η κλεψύδρα καθενός
Ένας – ένας ετοιμάζει
τις βαλίτσες και μετά,
κλείνει πόρτες, παραθύρια
και τον κόσμο χαιρετά
Αν δε ξέρεις να τη ζήσεις,
τις χαρές της να ”τσιμπάς”,
το πουλάκι θα πετάξει
και αδόξαστος θα πας!!
