Κείμενο της Μαρίας Φερσίδου
Μέλος της Ν.Ε. Καβάλας
Συμμετείχα στο έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ως εκλεγμένη σύνεδρος από την Οργάνωση Μελών Ανατολικής Καβάλας. Καθώς συμμετείχα πρώτη φορά σε συνέδριο του κόμματος είχα κάποιες, λανθασμένες, προσδοκίες από το κόμμα των μελών, όπως θεωρούσαμε πάντα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Νόμιζα ότι θα επικρατεί ένα χαρούμενο κλίμα με χαμόγελα και συντροφικότητα καθώς το συνέδριο είναι το ανώτατο όργανο και εκεί λύνονται όλα τα θέματα με συζήτηση, ψηφοφορίες, πολιτισμένα.
Μια σειρά γεγονότων, βέβαια, θα έπρεπε να με προϊδεάσει για ότι θα ακολουθούσε: Μέχρι την παραμονή της έναρξης των εργασιών του συνεδρίου δεν είχε ανακοινωθεί ο αριθμός των συνέδρων (γιατί άραγε;).
Τα πολυπόθητα SMS που ουσιαστικά οριστικοποιούσαν τις συμμετοχές στο συνέδριο άρχισαν να καταφθάνουν το βράδυ της παραμονής του συνεδρίου, με αποτέλεσμα εκλεγμένοι σύνεδροι που προγραμμάτισαν το ταξίδι τους και δεν έλαβαν το SMS να ανησυχούν.
Συνάντησα εκλεγμένους συνέδρους, στις στάσεις που έκανε το λεωφορείο μας, από άλλους νομούς που μάθαιναν στο δρόμο προς την Αθήνα πως είχαν απορριφθεί από την ΚΟΕΣ χωρίς αιτιολόγηση, όπως έγινε και για την ΟΜ Νέστου και για έναν σύντροφο από την ΟΜ Καβάλας.
Στο SMS έγραφε ότι η παραλαβή της κάρτας πιστοποίησης θα γινόταν μεταξύ 16:30 και 18:30. Όταν έφτασα περίπου 16:45 έξω από το χώρο του συνεδρίου η διαδικασία δεν είχε ξεκινήσει και πολύς κόσμος περίμενε.
Όσο περνούσε η ώρα και αφού άρχισε να ανοίγει η πόρτα του κτηρίου για να περνούν 2-3 σύνεδροι κάθε 5 λεπτά προς πιστοποίηση, περπάτησα 2-3 φορές γύρω από το κτήριο για να εντοπίσω τις εξόδου κινδύνου (οι χώροι συνάθροισης κοινού με αγχώνουν, ίσως και λόγω επαγγέλματος σε σχέση με τα μέτρα παθητικής πυροπροστασίας).
Εκεί ανακάλυψα ότι από την πίσω πλευρά του κτηρίου υπήρχε ράμπα προς το υπόγειο με φρουρούς και εισέρχονταν σύνεδροι με αυτοκίνητα αφού συνομιλούσαν με έναν φρουρό.
Αφού στριμωχτήκαμε στην ουρά για ένα δίωρο περίπου με μια συντρόφισσα (πρώτη φορά στη ζωή μου ήρθα τόσο κοντά με ξένους ανθρώπους για τόση πολλή ώρα), μη μπορώντας να πάμε ούτε μπροστά αλλά ούτε και πίσω, βλέποντας ανθρώπους να καταρρέουν από την κούραση και το στρίμωγμα ή άλλους να τους πιάνει υστερία από το συνωστισμό, καταφέραμε να μπούμε στο κτήριο κατά τις οκτώ.
Παραλάβαμε την κάρτα μας και οι φρουροί – ή μπράβοι- που υπήρχαν μπροστά στην πόρτα της αίθουσας του ισογείου όπου θα διεξαγόταν το συνέδριο μας οδήγησαν προς τους δυο ανελκυστήρες γιατί μας είπαν ότι η θέση μας ήταν στην αίθουσα του δευτέρου ορόφου.
Αφού ρωτήσαμε αποφασίσαμε να πάμε στον 5ο όροφο όπου λειτουργούσε καφέ – εστιατόριο για να πιούμε έναν καφέ και να πάρουμε μια ανάσα. Στην αναμονή για τους ανελκυστήρες (οι οποίοι είχαν δύο πόρτες με φρουρό – μπράβο εντός) ανακαλύψαμε ότι οι ανελκυστήρες κινούνταν μεταξύ υπογείων κυρίως.
Αφού τελικώς ήπιαμε τον καφέ μας αποφασίσαμε να κατέβουμε από τις σκάλες γιατί ήθελα να εντοπίσω τις εξόδους κινδύνου και τις πυροσβεστικές φωλιές (επαγγελματική διαστροφή).
Εκεί λοιπόν ανακαλύψαμε ότι οι έξοδοι κινδύνου ήταν κλειδωμένες, οι περισσότεροι διάδρομοι που είχαν πυροσβεστικές φωλιές ήταν κλειδωμένοι, υπήρχαν παντού φρουροί- μπράβοι που προσπαθούσαν να οδηγήσουν τον κόσμο στην αίθουσα του δευτέρου ορόφου όπου υπήρχαν σύνεδροι μέχρι τις 21:00 που έβλεπαν μια κλειστή οθόνη.
Με τα πολλά φτάσαμε στην κυρίως αίθουσα του συνεδρίου όπου ήταν το προεδρείο και ανακαλύψαμε ότι:
- το συνέδριο είχε ξεκινήσει (ενώ υπήρχαν έξω ακόμη πολλοί άνθρωποι που περίμεναν να πιστοποιηθούν και οι κάρτες των συνέδρων ήταν στίβες ακόμη στα γραφεία)
- η αίθουσα ήταν μισοάδεια
- το προεδρείο ήταν στην θέση του καθώς αναγγέλθηκε ο ορισμός του από την γραμματέα της ΠΓ
- στον λόγο του προέδρου (όπως τον διάβαζε με δυνατή φωνή- έτοιμο, ήδη γραμμένο) ακούσαμε με έκπληξη πως οι σύνεδροι είναι 4282 (όταν ξέραμε ότι αποκλείστηκαν όλοι οι σύνεδροι από πολλές ΟΜ χωρίς επιλαχόντες) η συμμετοχή στις εκλογές των συνέδρων περιορισμένη και το μέτρο συγκεκριμένο -άρα ψήφισαν πάνω από 250.000 μέλη για συνέδρους;
Έλαβα SMS στις 23:24 με κωδικούς για να ψηφίσω και όταν το εισήλθα στο link είδα το μήνυμα που με ευχαριστούσε που ψήφισα, χωρίς να έχω ψηφίσει. Όλα αυτά τα υπέροχα έζησα.
Πραγματικά θαύμασα την οργάνωση ενός συνεδρίου – παρωδία. Ήμουν και εγώ εκεί… στο GAZI LIVE και όχι για να δω την Πάολα (αλλά κάτι παρόμοιο). *Στη φωτογραφία σύνεδροι από την Καβάλα, μεταξύ των οποίων και η κ. Φερσίδου.
