Προκειμένου να έχουμε μια σαφή εικόνα του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ξέσπασε η Ουκρανική κρίση, ας προσπαθήσουμε ν ‘ αντιληφθούμε πως έχει διαμορφωθεί ο κόσμος σήμερα.
Περίπου 3 δις άνθρωποι πεινάνε, μια παγκόσμια επιδημία καταστρέφει οικονομίες, πόλεμοι εμφύλιοι και τοπικοί μαίνονται, χιλιάδες αθώοι βασανίζονται και πεθαίνουνε, εκατομμύρια διώκονται ή μεταναστεύουνε.
Αποτελέσματα πολιτικών και συμφερόντων του 13% του παγκόσμιου πληθυσμού που θέλει οπωσδήποτε να κυριαρχεί στο υπόλοιπο 87%, συντηρώντας μια πρωτοφανή παγκόσμια ανισορροπία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ήταν που ξέσπασε η ουκρανική κρίση. Δεν θα θυμίσω τώρα τις γνωστές “MADEINWEST” εισβολές, επεμβάσεις, κυβερνητικές ανατροπές, δικτατορίες, ενίσχυση τρομοκρατών, προκειμένου ν’ αντιπαραθέσω τη Ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία.
Η ουσία όμως αυτού που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα είναι ότι οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι τους στο ΝΑΤΟ, και μόνο αυτοί παγκοσμίως, προσπαθούνε υπερεξοπλίζοντας και θυματοποιώντας τους Ουκρανούς, να καταστρέψουνε τη Ρωσία, στρατιωτικά ή οικονομικά,εφαρμόζοντας όλα όσα και στις άλλες χώρες που τα προηγούμενα χρόνια επενέβησαν.
Οι πιθανότητες όμως να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια χώρα με την αμυντική δύναμη της Ρωσίας και το τεράστιο πλούτο πρώτων υλών, είναι ασήμαντες μέχρι μηδαμινές. Εκείνο που δεν θέλουνε ν’ αποδεχθούνε οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίες θεραπαινίδες της, παρά τη συνεχόμενη καταιγίδα προπαγάνδας που συντονισμένα και εργολαβικά προσπαθεί να διαγράψει τις ευθύνες των ΗΠΑ, είναι ότι η παγκοσμιοποίηση την οποία επεδίωξαν, δεν τους βγήκε, αναδείχθηκαν νέες δυνάμεις, και κανένα από τα γνωστά και υπάρχοντα μεγάλα παγκόσμια προβλήματα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί χωρίς την ισότιμη συμμετοχή στη λύση τους, της Ρωσίας και της Κίνας σήμερα, και της Ινδίας, Βραζιλίας ενδεχόμενα αύριο.
Οι πολίτες των χωρών έχουνε πλέον καταλάβει ότι στην Ουκρανία δεν κάνει κουμάντο ο Ζελένσκι, ο υμνητής και συνεργάτης της Τουρκίας, αλλά τα συμφέροντα και η κυβερνητική γραφειοκρατία των ΗΠΑ. Όλη μαζί αυτή η κουστωδία, αποτελούμενη από πολεμοκάπηλους, συμφέροντα οικονομικά, διεθνή ΜΜΕ, κλπ. συνυπάρχουνε για να χειραγωγήσουνε την παγκόσμια ενημέρωση διαστρέφοντας τη ιστορική πραγματικότητα, επινοώντας “κακούς και καλούς”, και επαναφέροντας το “πας μη αμερικανόφιλος, βάρβαρος”.
Όσο για την Ελληνική κυβέρνηση αυτοπαγιδεύτηκε στη παγίδα των συμφερόντων ΗΠΑ-Τουρκίας, παρακαλώντας όπως και οι χουντικοί μια ανταπόδοση από τις ΗΠΑ, και μια “κατανόηση” και “μετριοπάθεια” από τη τουρκική πλευρά.
Ακόμη και οι πολυδιαφημισμένες συμμαχίες με τις μοναρχίες του Κόλπου, την Αίγυπτο και με το Ισραήλ, είναι πλέον στάσιμες και κινούνται σε άλλη κατεύθυνση. Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο η Ελλάδα αντί για “στρατηγικό βάθος” του Ισραήλ που προοριζότανε, θα καταντήσει “στρατηγικό βάθος” της Τουρκίας.
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ
