Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Kαλό μήνα φίλοι αναγνώστες της Πρωινής. Ποιος φυσιολογικώς συγκροτημένος Έλληνας θα μπορούσε, μετά την ανάδειξη της νέας ηγεσίας στο Σύριζα, να ενδιαφερθεί σήμερα πρωί, Δευτέρα 2 Οκτωβρίου, στη γαλλική επικαιρότητα η οποία αναφέρεται, έστω και αργοπορημένα (24 Σεπτεμβρίου) στη μερική εισδοχή νέων εκλεγμένων μελών στη Γερουσία (170 επί των 348 εδρών) (που ο στρατηγός ντε Γκωλ επεδίωκε να καταργήσει αλλά απέτυχε) και η επιλογή (28/9) του ισόβιου γραμματέως της Ακαδημίας Λογοτεχνίας; Όσον αφορά το εν λόγω ίδρυμα των Γραμμάτων είναι γνωστό ότι η κουλτούρα αποτελεί μια σημαντική διάσταση της γαλλικής ζωής.
Αναφερόμενος εν συντομία στα της Ελλάδος, είναι κατανοητό ότι η εκλογή του νέου προέδρου του Σύριζα, εργασθέντος επί μακρόν ω ς οικονομικός αναλυτής στη Γκόντμαν Σακς (Goldman Sachs αμερικανική τράπεζα),επέσυρε την προσοχή της διεθνούς ειδησιογραφίας.
Η γαλλική συντηρητική εφημερίδα Λε Φιγκαρό δημοσίευσε μια λεπτομερή ανάλυση της αναμετρήσεως στους κόλπους του Σύριζα, ο δε Λε Μόντ τιτλοφόρεσε: «Στην Ελλάδα ο πρώην αναλυτής (tradeur) Κασσελάκης τίθεται επικεφαλής της Αριστεράς».
Η καθολική La Croix (OΣταυρός) που είναι συνήθως μετρημένη στα σχόλιά της υπογράμμισε ότι ο εκλεγείς «δεν εγράφη ποτέ στο κόμμα, ουδέποτε εργάστηκε στην Ελλάδα και αίφνης του εμπιστεύονται τα ηνία της αριστερής αντιπολιτεύσεως».
Παρ’ όλο ότι συνεχίζεται η ακατάσχετη παραφιλολογία γύρω από το μέλλον του Σύριζα, τα τεκταινόμενα στη Γαλλία δεν παύουν να ενδιαφέρουν όλους εκείνους που από παράδοση έχουν στραμμένο το βλέμμα τους σ’ αυτή την υπολογίσιμη και επιπροσθέτως φιλική χώρα της Ελλάδος, βεβαίως για εμπορικούς λόγους, ευρωπαïκή δύναμη…
Στη γαλλική Γερουσία η από ετών παραδοσιακή συμμαχία δεξιών και κεντρώων επέτρεψε στα συντηρητικά κόμματα να σώσουν στις τελευταίες εκλογές 4 έδρες, διαθέτοντα σήμερα 145 γερουσιαστές, οι μακρονικοί έχασαν την μοναδική που είχαν, η συμμαχία σοσιαλιστών, κομμουνιστών, οικολόγων κέρδισε 100 έναντι 91 (στο Παρίσι η Αριστερά κέρδισε 12 έδρες)και η Λε Πέν διαθέτει σήμερα μόνο 3 έδρες. Η Αριστερά απέρριψε να δεχθεί να γίνει μέλος στη συμμαχία της το κόμμα του Μελανσόν λόγω της ελάχιστης τοπικής εμφυτεύσεως (έλλειψη «μεγάλων» εκλογέων).
Για την εκλογή της 24ης λήξαντος μηνός των νέων γερουσιαστών, εψήφισαν 78000 ονομαζόμενοι «μεγάλοι» εκλογείς (βουλευτές, γερουσιαστές, σύμβουλοι περιοχών, νομών, υπερποντίων εδαφών και αντιπρόσωποι δημοτικών συμβουλίων).
Η αντιπροσώπευση παρουσίας των μικρών κοινοτήτων οι οποίες αποτελούν τα δυο τρίτα του εκλογικού σώματος ευνόησε την Δεξιά που στηρίχθηκε στα ευνοïκά γι’ αυτήν αποτελέσματα των τελευταίων δημοτικών εκλογών του 2020.Παραδοσιακά, η Γερουσία αναλύει και εκφέρει την γνώμη της επί ενός προτεινόμενου από την κυβέρνηση σχεδίου νόμου.
Στις μέρες μας, η εκτελεστική εξουσία ευρισκόμενη σε δυσκολίες στη Βουλή λόγω της μικρής σχετικής πλειοψηφίας που διαθέτει, είναι υποχρεωμένη να προτείνει και να αναμένει την γνώμη των υποβληθέντων σχεδίων νόμων προς μελέτη από την Γερουσία, όπως π.χ. το κείμενο για την μετανάστευση που θα εξετασθεί από τους γερουσιαστές πριν ακόμη οι βουλευτές ασχοληθούν και ψηφίσουν τον προσεχή Ιανουάριο 2024.
Όσον αφορά την Ακαδημία, ο γνωστός Γαλλο-Λιβανέζος δημοσιογράφος και μετέπειτα συγγραφεύς Αμίν Μααλούφ (Amin Maalouf, 74 ετών) σε ανταγωνισμό με τον επίσης συγγραφέα (Rouge Brésil, Κόκκινη Βραζιλία, βραβείο Γκονκούρ) και ταξιδευτή, ιατρό και διπλωμάτη Ζαν-Κριστόφ Ρυφίν (Jean-Christophe Rufin) εξελέγη ως ισόβιος γραμματεύς των «Αθανάτων» με ψήφους 24 έναντι 8 μετά από πολύωρες της τελευταίας στιγμής διαπραγματεύσεις που αποτέλεσαν το νέκταρ των εφημερίδων.
Μερικοί ολιγάριθμοι ακαδημαïκοί προσήψαν στον Ρυφίν ότι είναι μέλος της διοικήσεως της υπερεθνικής γαλλικής επιχειρήσεως Σανοφί(Sanofi) που δραστηριοποιείται στη φαρμακευτική και στα ιατρικά εμβόλια. Όσον αφορά τις μητρικές ρίζες του Μααλούφ αυτές ανέρχονται στ δόγμα της ελληνικο-καθολικής μειονότητας πιο γνωστής με το όνομα μελκίτ (melkit) στη οποία ανήκουν τα Πατριαρχία της Αντιόχειας, της Αλεξανδρείας και της Ιερουσαλήμ.
Τέλος, το βιβλίο του εκλεγέντος με το οποίο πήρε το πιο γνωστό γαλλικό βραβείο, το Γκονκούρ για το έργο του είναι «Ο βράχος του Τάνιου», πολυπληθή δε βιβλία του όπως «Οι σταυροφορίες ιδωμένες από τους Άραβες», «Λέων ο Αφρικανός», «Σαμαρκάνδη» και άλλα εκτιμώνται πολύ από τους Γάλλους που αρέσκονται στην ανάγνωση ιστορικών μυθιστορημάτων αναφερόμενων στη Μέση Ανατολή. Ο εμφύλιος πόλεμος στον Λίβανο και η μετανάστευση στη Δύση αποτελούν τον καμβά της λογοτεχνικής δραστηριότητος του Μααλούφ.
Ο ρόλος της Ακαδημίας συνίσταται στην υπεράσπιση της καθαρότητος της γαλλικής γλώσσας, στην ευφράδεια και την πειστικότητά της, να αναλύει τις τέχνες και την επιστήμη, να επιβάλλει τους κανόνες ορθογραφίας και στην έγκριση των λεξικών.
Τα μέλη του εν λόγω πνευματικού οίκου συμβάλλουν αφιλοκερδώς στην τελειοποίηση και την λαμπρότητα των Γραμμάτων. Τέλος, το 1539, ο μονάρχης Φρανσοά ο 1ος επέβαλλε την χρήση των γαλλικών στη θέση των λατινικών στους διοικητικούς και νομοδικαστικούς τομείς.
