Γράφει στο Athens Voice η Μανίνα Ζουμπουλάκη
Ολλανδέζα κανονική, καλλιτέχνης αντισυμβατική – για να καταλάβετε, τόσο αντισυμβατική που ζει στη Θάσο και συνεχίζει να εμπνέεται από τη φύση του νησιού. Έπεσα πάνω στη δουλειά της Κατ Μίχελμπρινκ πριν μερικά χρόνια: είχε εικονογραφήσει ένα παιδικό βιβλίο με καταπληκτικές εικόνες («Το καλύτερο αυγό», γραμμένο μαζί με την Θωμαή Λάττη).
Τα πουλάκια, τα αυγά και η φύση στις μαγικές ζωγραφιές της Κατ ήτανε… καταπληκτικά, δεν βρίσκω άλλη λέξη. Μετά την έψαξα, είδα δουλειά της, έμαθα ότι ζει μόνιμα στη Θάσο εδώ και είκοσι χρόνια. Και ότι είναι, ή μάλλον ήταν αρχαιολόγος, εκτός από καλλιτέχνης.
«Ήμουν στις πρώτες ανασκαφές κοντά στην Αμφίπολη, στην Άργιλο» μου λέει. «Είχα περάσει όλη την βασική εκπαίδευση στην Ολλανδία – εκεί μαθαίνεις τα τεχνικά, πώς να δουλεύεις σε μια ανασκαφή, αλλά τα πρακτικά τα βρήκα μπροστά μου στην Ελλάδα. Εδώ σκάβεις και βρίσκεις καλντερίμια, πήλινα αγγεία, μάρμαρα… Ήταν Ελληνο-Καναδικές ανασκαφές, και τότε άρχισα να φτιάχνω σκίτσα των αντικειμένων που βρίσκαμε…»
Είχε ξεκινήσει να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης στην Ολλανδία αλλά την κέρδισε η Αρχαιολογία, εξηγεί, κι έτσι έμπλεξε με τις ανασκαφές στην Ελλάδα. «Όταν ήμουν μικρή ήθελα να ζωγραφίζω ρεαλιστικά, μου πήρε καιρό να ξεφύγω από αυτό, να βρω ένα δικό μου ύφος.
Μου άρεσε η Αρχαιολογία, είναι γοητευτικό, να ανακαλύπτεις θαμμένους πολιτισμούς. Δούλεψα στις ανασκαφές στην Ασπροβάλτα, μετά έφτασα στη Γαλλική σχολή, που δραστηριοποιείται στη Θάσο, οπότε ήρθα στη Θάσο, πέρασα στο νησί μια ολόκληρη σεζόν, από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο, στο αρχαίο θέατρο, έφτιαχνα σκίτσα (των ευρημάτων), μου άρεσε πολύ…
Μου άρεσε η θάλασσα, η Φύση, η ηρεμία… η ασφάλεια, το ότι μπορείς να περπατήσεις μέσα στο δάσος, να ανέβεις στο βουνό εδώ στο νησί χωρίς να φοβάσαι τίποτα, δεν κινδυνεύεις ποτέ… Πήγα στην Αμβέρσα στην Καλών Τεχνών, αλλά το καλοκαίρι με πήραν οι Βέλγοι για άλλη μια ανασκαφή στο Αρχαίο Θέατρο, οπότε ήρθα πάλι, και…».
Σηκώνει τους ώμους, επειδή μετά αποφάσισε να μην ξαναφύγει: «Την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα, όταν βγήκα από το αεροπλάνο, στην Αθήνα… ένιωσα ότι είμαι στο σπίτι μου, ότι εδώ ανήκω…» λέει ντροπαλά.
Επειδή όλες οι ωραίες ιστορίες έχουν μεγάλους έρωτες, η Κατ γνώρισε τον άντρα της στη Θάσο, παντρεύτηκαν, απέκτησαν δύο παιδιά και τα μεγάλωσαν στο νησί. Το όνομά της είναι Cathelijne Miggelbrink στα Ολλανδικά αλλά υπογράφει και ελληνικά, Κατ Μίχελμπρινκ, μια και πια είναι πολύ Ελληνίδα.
Έχει το εργαστήριό της στον Λιμένα και όταν ζωγραφίζει μεταφέρεται σε έναν άλλο, δικό της κόσμο… που όμως μπλέκει στοιχεία από τον κόσμο ενός βόρειου, πράσινου ελληνικού νησιού μαζί με ολλανδικό αεράκι, ανοιχτούς ορίζοντες, μεγάλους ουρανούς, φουρτουνιασμένες ή γαλήνιες θάλασσες και κάτι απροσδιόριστο που είναι η υπογραφή της Κατ: ο τρόπος που εισπνέει και επεξεργάζεται τις εικόνες και ο τρόπος που τις περνάει μέσα από τον δικό της κόσμο πριν τις περάσει στο χαρτί ή στον μουσαμά. Και τις κάνει μαγικές…
πηγή: athensvoice.gr
