Παιδιά του πολέμου στην Ουκρανία παραθερίζουν στην Ελλάδα, με τη σκέψη τους να είναι στους γονείς τους, πίσω στα μέτωπα.
Ο Σάσα και ο Αρντιόμ παίζουν στην υπαίθρια σκακιέρα, μετακινώντας με τα δυο τους χέρια τον βασιλιά, τα αλόγα, τους πύργους και τα πιόνια. «Ποιος νικάει;» ρωτάμε. «Ακόμα κανείς, αν κι εγώ ξέρω καλά σκάκι, ενώ ο Αρτιόμ είναι αρχάριος» λέει ο Σάσα.
Στην κατασκήνωση «Αλεξάνδρα» μόλις είχε ολοκληρωθεί το γεύμα, με κύριο πιάτο το κριθαράκι με μπριζόλα και τα δυο αγόρια αποφάσισαν να παίξουν σκάκι «για να χωνέψουν», όπως μας λέει ο Αρτιόμ. «Πρώτη φορά στη ζωή μου έφαγα κριθαράκι, νόμιζα ήταν ρύζι…
Δεν το ξέρουμε στην Ουκρανία, αλλά το έφαγα όλο! Και τη σαλάτα και το καρπούζι» λέει γελώντας ο Σάσα και την ίδια στιγμή στρέφει την προσοχή του στη σκακιέρα για ν’ απαντήσει στην κίνηση του Αρτιόμ.
Λίγο πιο πέρα, η εντεκάχρονη Λένα βουρκώνει, όταν τη ρωτάμε (σ.σ. με την άδεια της συνοδού), για τον πατέρα της, που βρίσκεται στο πολεμικό μέτωπο. «Να το πω στην ελληνική γλώσσα ή στην ουκρανική ή μήπως στη ρωσική;» ρωτάει τη συνοδό του γκρουπ, που είναι υποδιευθύντρια και δασκάλα της ελληνικής γλώσσας του Ελληνικού Σχολείου του Κίεβου με την επωνυμία «Ελλάδα», Λαρίσα Κασιούκ, η οποία της χαμογελάει συμπονετικά.
Η Λένα αρχίζει να μας μιλάει στην ελληνική και καταλήγει στην μητρική της γλώσσα, την ουκρανική. «Ο μπαμπάς μου ήταν από την αρχή στον πόλεμο. Μετά τραυματίστηκε βαριά στο Μπαχμούτ. Χρειάστηκαν μήνες να γίνει καλά, και αφού ανάρρωσε, επέστρεψε στο μέτωπο – πάλι στο Μπαχμούτ» λέει.
«Επικοινωνείτε μαζί του τακτικά;» τη ρωτάμε. «Μιλάμε όσο μπορεί αυτός, μέσω του κινητού, αλλά όταν “ εξαφανίζεται”, τότε μας πιάνει στεναχώρια και πολύ άγχος. Ενώ, όταν μας παίρνει τηλέφωνο, η χαρά μας είναι απερίγραπτη!» απαντά.
Τη συζήτησή μας ακούει ο 7χρονος Κόστια από τη Χερσώνα. «Και ο παππούς μου, που ήταν ναυτικός, κατέβηκε από το καράβι και υπερασπίζεται τη Χερσώνα από ξηρά!» τονίζει με υπερηφάνεια.
Και φέτος στην κατασκήνωση «Αλεξάνδρα», στις όμορφες παραλίες της Κάριανης στην Καβάλα, όλοι άνοιξαν την αγκαλιά τους και υποδέχθηκαν 150 παιδιά, ηλικίας από 7 έως 16 χρόνων, από το Κίεβο, τη Μαριούπολη (παιδιά που γίνανε πρόσφυγες) και την Οδησσό.
Τα 47 παιδιά είναι μαθητές του 94ου Ειδικού Ελληνικού Δημόσιου Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης στο Κίεβο «Ελλάδα». «Το 2023 κλείνουμε 30 χρόνια λειτουργίας ως “ σχολείο με κατεύθυνση τη νεοελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό”, γι’ αυτό οι φετινές διακοπές στην κατασκήνωση “ Αλεξάνδρα” είναι ένα πολύτιμο δώρο για τα παιδιά, που μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υποδιευθύντρια του σχολείου Λαρίσα Κασιούκ.
Μαθητές από τα «σχολεία – πρόσφυγες»
Ανέμελα περνάνε τις διακοπές τους στην ίδια κατασκήνωση και τα 45 παιδιά από τα έξι «σχολεία προσφύγων» από τη Μαριούπολη, που συνεχίζουν τη λειτουργία τους διαδικτυακά, με τους καθηγητές και μαθητές που εγκατέλειψαν την κατεχόμενη πόλη να διαμένουν πια σε διάφορα μέρη της Ουκρανίας αλλά και στο εξωτερικό.
Η καθηγήτρια Αναστασία Ζούκοβα με καταγωγή από τη Μαριούπολη εδώ κι έναν χρόνο ζει κοντά στο Κίεβο. Φέτος συνοδεύει στην κατασκήνωση τα παιδιά που συνεχίζουν μαθήματα διαδικτυακά. «Αυτές οι διακοπές είναι επιβράβευση στους αριστούχους μαθητές μας, μεταξύ τους και η δεκαπεντάχρονη Λίζα που έρχεται για δεύτερη φορά στην “ Αλεξάνδρα” αφού κέρδισε τη φετινή μαθητική Ολυμπιάδα στη βιολογία και τη χημεία» λέει η κ. Ζούκοβα.
Η ίδια η Λίζα φαίνεται πολύ χαρούμενη. «Πολλούς μήνες μένουμε εκτός Μαριούπολης, νιώθουμε ασφάλεια στο Κίεβο. Εγώ συνεχίζω τις σπουδές μου διαδικτυακά. Ελπίζω στη νίκη μας και την επιστροφή στην ελεύθερη Μαριούπολη» αναφέρει.
Η φίλη της, η δεκατετράχρονη Τάγια από τη Μαριούπολη, που επίσης ζει πλέον με τους γονείς της στο Κίεβο, δηλώνει πολύ χαρούμενη που βρίσκεται στην κατασκήνωση. «Θέλουμε να ξεχαστούμε, να απολαύσουμε τη θάλασσα, το ωραίο ελληνικό φαγητό και τις δραστηριότητες που είναι πάρα πολλές, αλλά κάπου μέσα μου ξέρω ότι με αυτό που περνάμε σήμερα στην Ουκρανία, δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι ούτε εμείς- τα παιδιά ή οι γονείς μας» λέει η Τάγια, ενώ στην ερώτηση, αν σκοπεύουν να επιστρέψουν στη Μαριούπολη, απαντά:
«Μόνο αφού τελειώσει ο πόλεμος και με τη νίκη μας. Θα γυρίσουμε μόνο στην ελεύθερη Μαριούπολη, στην οποία είχαμε δύο διαμερίσματα. Το ένα καταστράφηκε από πύραυλο, ενώ έμεινε το άλλο, επομένως έχουμε πού να ζήσουμε».
«Σίγουρα για τα δικά μας παιδιά από την Ουκρανία, η Μαριούπολη συνδέεται με την τραγωδία, με την απώλεια της πατρίδας, γι’ αυτό και τα ελληνόπουλα από την Ελλάδα συγκινούνται βαθιά με τον πόνο των φίλων τους από τη Μαριούπολη» εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο, η οποία συμμετείχε και φέτος στην οργάνωση του όλου εγχειρήματος.
Η κ. Προτσένκο βρίσκεται πια στη Θεσσαλονίκη, αλλά να συνεχίζει τον αγώνα για τη Μαριούπολη. «Είναι η ζωή μου όλη αφιερωμένη στον Ελληνισμό της Ουκρανίας. Φέτος, με τη βοήθεια των δυο ιδρυμάτων (Λεβέντη και Μπούμπουρα) κάναμε πάλι το χρέος μας για τα παιδιά που έζησαν και ζουν όλη την οδύνη του πολέμου» εξηγεί.
Ο ιδιοκτήτης της κατασκήνωσης Παναγιώτης Μαρίτας, πριν από χρόνια είχε επισκεφτεί τη Μαριούπολη και έζησε από κοντά τους Έλληνες της Ουκρανίας. «Πάνω από 20 χρόνια και κάθε καλοκαίρι φέρναμε εδώ τα παιδιά από την Ουκρανία για να ενισχύσουν τις γνώσεις τους στα ελληνικά.
Ήταν αυτονόητο να δεχτούμε και φέτος, όπως και πέρσι, γκρουπ παιδιών από την Ουκρανία στις ημέρες του άδικου πολέμου» τονίζει ο κ. Μαρίτας και συνεχίζει: «Φέτος φροντίσαμε και οργανώσαμε πολλές εκδρομές στα μουσεία της Καβάλας, στη Βεργίνα και στη Θάσο, για μύηση στην ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας» επισημαίνει ο ιδιοκτήτης της κατασκήνωσης.
Μάλιστα, την περασμένη Κυριακή, όλα τα παιδιά της κατασκήνωσης είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μια ξεχωριστή παράσταση χορού από 38 παιδιά από την Οδησσό, μια πόλη που δοκιμάστηκε τις τελευταίες εβδομάδες από τους βομβαρδισμούς.
Είναι σπουδαστές από τη σχολή χορού Favorite. «Έχουμε 22 χρόνια δημιουργίας πάνω στην έρευνα, τη χορογραφία των παραδοσιακών ουκρανικών χορών, αλλά των χορών των λαών της Ουκρανίας» λέει η Λαρίσα Ρεντκό, διευθύντρια του σχολείου, που συνοδεύει τους μαθητές της στις διακοπές και τη συναυλία στην Ελλάδα.
πηγή: amn.gr – Ρεπορτάζ: Σοφία Προκοπίδου
