Αφήνουμε τον παραθαλάσσιο Πρίνο και ακολουθούμε τον φιδίσιο δρόμο για να «σκαρφαλώσουμε» στο καταπράσινο ορεινό χωριό του μεγάλου Πρίνου που ονομάζεται και μεγάλο Καζαβίτι (το όνομα σύμφωνα με τους ντόπιους προέρχεται από τις λατινικές λέξεις casa = σπίτι και vitus = κρασί) άρα λοιπόν θα φτάσετε στο σπίτι του κρασιού!
Το Καζαβίτι στην αρχαιότητα είχε πολλούς αμπελώνες στις πλαγιές του, τα αμέτρητα πατητήρια που υπήρχαν στη περιοχή έφτιαχναν το Μέλανα Θασίτικο οίνο που είχε το χρώμα του αίματος και τα εξαίσια αρώματα του μήλου και της φράουλας.
Σ’ αυτήν την ονομαστή περιοχή για τα κρασιά της ήρθε ως σύγχρονος Οδυσσέας από τη Λειψία της Γερμανίας ο οινολόγος Αλεξάντερ Χήρ για να αναβιώσει τις ξεχασμένες αρχαίες ποικιλίες σταφυλιών και να φτιάξει το δικό του κρασί.
Το Καζαβίτι απέχει 20 χλμ από τον Λιμένα και χωρίζεται σε Μικρό και Μεγάλο Καζαβίτι, τα οποία απέχουν μεταξύ τους 500 μέτρα. Είναι γνωστά επίσης και με το όνομα Μικρός και Μεγάλος Πρίνος αντίστοιχα.
Γραφικά πλινθόκτιστα σπίτια σκαρφαλωμένα πάνω στους καταπράσινους λόφους ξεπροβάλουν μέσα από την οργιώδη βλάστηση που δημιουργούν πλατάνια, κυπαρίσσια, πρίνοι και σκίνα. Βλέποντας το Καζαβίτι αμφιθεατρικά εντυπωσιάζεσαι με την αρχιτεκτονική των πέτρινων σπιτιών με τις χαρακτηριστικές στέγες από σχιστόλιθο και τους ξύλινους εξώστες.
Τα περισσότερα σπίτια εγκαταλείφτηκαν από τους ιδιοκτήτες τους την δεκαετία του ΄60, τα τελευταία χρόνια όμως άρχισαν να τα επισκευάζουν και να τα πωλούν σε Γερμανούς , Αυστριακούς και Βούλγαρους τουρίστες.
Η Μονή του Αγίου Παντελεήμονα
Χρονολογείται από τον 17ο αιώνα βρίσκεται στο Μικρό Καζαβίτι και πανηγυρίζει στις 27 Ιουλίου. Στο σημείο που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα χτίσθηκε η Ιερά Μονή που τη δεκαετία του ’80 λειτούργησε και ως γυναικεία.
Δίπλα υπάρχει ένα υπόγειο σπήλαιο όπου έζησε ο θεραπευτής Άγιος Παντελεήμονας, κατά την διάρκεια των αιώνων δημιουργήθηκαν σταλακτίτες και σταλαγμίτες στο χώρο , ενώ σ’ ένα σημείο αναβλύζει το αγίασμα το οποίο είναι θαυματουργό κατά τους πιστούς.
Βήματα ιστορίας (το ξεχασμένο αεροδρόμιο)
Για τους λάτρεις της ιστορίας θα προτείναμε να επισκεφτούν το μέχρι πρότινος ξεχασμένο αεροδρόμιο του Καζαβητίου από τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο ανέδειξε ο Δήμος Θάσου στα πλαίσια του εορτασμού του «Kavala Air Sea Show 2016».
Ιστορίες απαράμιλλης τόλμης και ανδρείας συνοδεύουν τις μάχες που έδωσαν Έλληνες και ξένοι αεροπόροι πετώντας από το Καζαβήτι της Θάσου τα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1916 – 1918), του Μεγάλου Πολέμου όπως είναι ευρύτερα γνωστός.
Περιστοιχισμένο από λιόδεντρα, δύο λόφους και το ψηλό Ψαριό στα νότια, το αεροδρόμιο του Καζαβητίου στις βορεινές ακτές της Θάσου δεν ήταν παρά «ένα κομμάτι γης μέσα στη θάλασσα», όπως το περιέγραψαν Άγγλοι αεροπόροι, ένα ανεμοδαρμένο μέρος – γι’ αυτό και επικίνδυνο. Την ιστορία αυτού του ιστορικού αεροδρομίου αφηγείται στο βιβλίο του «Θάσος-το άγνωστο αεροδρόμιο» ο ερευνητής και ιστορικός Πασχάλης Παλαβούζης που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ξυράφι».
Φαγητό
Τριγύρω στις πλαγιές ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια γραφικές και καλαίσθητες ταβέρνες με τοπικές παραδοσιακές νοστιμιές και υπέροχες σούβλες.
Φτάνοντας στη πλακόστρωτη πλατεία του χωριού με τα αιωνόβια πλατάνια να προσφέρουν την πολύτιμη σκιά τους θα συναντήσετε την ταβέρνα “Kαζαβίτι”. Καθίστε κάτω από τη δροσερή σκιά τους και εμπιστευτείτε τις γευστικές προτάσεις του ιδιοκτήτη της.
Ότι κι αν παραγγείλεις δεν θα σε απογοητεύσει, κατσικάκι σούβλας, κοντοσούβλι, κότσι, κοκορέτσι, αλλά και μαγειρευτά φασόλες φούρνου, γεμιστά, μουσακά, σαρμαδάκια και κολοκυθοανθούς γεμιστούς.
Λίγα μέτρα έξω απ το Μεγάλο Καζαβίτι θα βρείτε το παραδοσιακό ξενοδοχείο και εστιατόριο «Τσιγγούρα» με τη πανοραμική θέα και τις υπέροχες θασίτικες γεύσεις που αναβιώνει, κατά καιρούς οργανώνονται και γλέντια με παραδοσιακή και λαϊκή μουσική από ντόπιους οργανοπαίκτες.
πηγή: stathisharpas.blogspot.com
