Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα ανθρώπινα είναι να εμφιλοχωρήσει σε άτομα και σε λαούς ο φόβος. Φόβος που καταλύει κάθε στοιχείο αυτοπεποίθησης, καθαρής σκέψης, λογικής υπαγόρευσης, ο φόβος που τελικά γίνεται όχημα για αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.
Μπορεί να γίνει κατανοητό όταν ο φόβος χαρακτηρίζει τα άτομα. Όμως όταν αρχίζει να γίνεται εξαγώγιμο προϊόν στην προσπάθεια να διαλύσει κάθε καθαρότητα σκέψης, κάθε καθαρότητα προθέσεων, γίνεται από κει και έπειτα εγκληματική συμπεριφορά. Και ο μεγαλύτερος φόβος είναι ο φόβος να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, επιτέλους ας μιλήσουμε καθαρά. Μας κατηγορείτε για μειοδοτική συμπεριφορά, για όλα αυτά που υπό μορφή ποιήματος σε εθνικές επετείους βγαίνετε στο βήμα αυτό, λέτε το ποίημά σας περί παραχώρησης γλώσσας και εθνότητας.
Ας είμαστε αφαιρετικοί στη σκέψη. Τι είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια; Είχαμε στην καλύτερη περίπτωση τον όρο πΓΔΜ μέσα από την ενδιάμεση συμφωνία και δεν είχαμε εξασφαλισμένο τίποτε περισσότερο πέρα από αυτό. Το τι έχουμε πάρει με τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι νομίζω κατατεθειμένο και ελεγχόμενο από την ιστορία, γιατί μέσα σε ένα κλίμα παράκρουσης που έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το διάστημα δεν μπορούν να βγουν καθαρά εξαγόμενα, καθώς τα αυτιά είναι στομωμένα.
Η ιστορία είναι αυτή που θα καταγράψει την ιστορική αλήθεια. Και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί ο δημόσιος λόγος που αρθρώνεται από αυτό το Βήμα δεν είναι λόγος που μπορεί να παραγραφεί. Άρα, οι ευθύνες όλων μας θα μας ακολουθούν μέχρι το τέλος της φυσικής ζωής μας, αλλά και θα είναι οπωσδήποτε υλικό προς αξιοποίηση του ιστορικού του μέλλοντος.
Το πρόβλημα, κυρίες και κύριοι, το ξέρετε πάρα πολύ καλά, δεν είναι οι όροι της Συμφωνίας, που πρόκειται να υπογράψουμε, γιατί αυτοί δεν αντέχουν σε καμία απολύτως κριτική. Προφάσεις εν αμαρτίαις και δίκην σανίδας σωτηρίας είναι όλα αυτά τα ψελλίσματα από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Το ένοχο και εγκληματικό είναι ότι προσπαθείτε αυτόν το φόβο να τον διασπείρετε στην κοινωνία. Και εκεί βρίσκεται το πλέον επικίνδυνο της υπόθεσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης και των δορυφόρων της. Ποιος είναι ο πραγματικός φόβος; Είναι αυτός που βιώνετε τέσσερα ακέραια χρόνια σήμερα. Δηλαδή, ήρθαν οι ξωμερίτες, ήρθαν οι από πού στο καλό προέκυψαν και πήραν την μπουκιά από το στόμα μας. Ήρθαν οι ενοικιαστές και ενώ εμείς οι μόνιμοι ιδιοκτήτες υπογράψαμε ένα κρυφό συμβόλαιο με τον εαυτό μας και με τους υποστηρικτές αυτού του σχεδίου ότι θα είναι εντελώς παροδική, δίμηνη, τρίμηνη η εγκατάστασή σας -παρένθεση το είχατε πει- βρίσκεται μία Κυβέρνηση τεσσάρων χρόνων με προοπτική ανανέωσης του Συμβολαίου για άλλα τέσσερα χρόνια.
Και ξέρετε γιατί; Γιατί στηριζόμαστε ακριβώς σε αυτήν τη δύναμη της αλήθειας, μια αλήθεια που την κοινωνούμε με την κοινωνία, μια αλήθεια που ανατροφοδοτεί όλες αυτές τις δύσκολες μέρες των τεσσάρων χρόνων που περάσαμε από αυτά τα εδώ τα έδρανα.
Δεν ήμασταν οι Βουλευτές που με γαλαντομία το πολιτικό σύστημα μας συμπεριφέρθηκε. Ήμασταν και είμαστε αυτοί που κάθε μέρα δίνουμε μάχες απέναντι σε ένα σύστημα που λυσσαλέα προσπαθεί να μας ανατρέψει με έναν και μόνο σκοπό, την παλινόρθωση. Η παλινόρθωση, όμως, ως όρος είναι επιστροφή σε κάτι ιστορικά καταδικασμένο. Αυτό κρατήστε το υπόψη.
Εμείς έχουμε όλη τη δύναμη, όλη τη θέληση να πάρουμε ευθύνες που δεν μας αναλογούν. Ωστόσο, όμως, απέναντι στην ιστορική ευθύνη έχουμε ακριβώς αυτή την ψυχική δύναμη και αυτή την ιστορική συνείδηση να προχωρήσουμε παραπέρα. Να προχωρήσουμε παραπέρα όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για έναν λαό καθημαγμένο για οκτώ χρόνια.
Ενώ έχουμε λίγους μήνες που ανασαίνουμε πραγματικά και εφαρμόζουμε και αφήνουμε το κοινωνικό μας αποτύπωμα, προσπαθείτε με κάθε τρόπονα ανακόψετε αυτή την πορεία. Ο λαός έχει μνήμη, έχει κρίση και έχει και ένστικτο κοινωνικής αυτοσυντήρησης.Σας ευχαριστώ.
