31/12/2022
18 Δεκεμβρίου 2022
Είμαστε πρόθυμοι να πεθάνουμε για την Ουκρανία; – Fabrizio Salmoni
Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας ενόψει των πιέσεων των ΜΜΕ της ατλαντιστικής προπαγάνδας.
Διαβάσαμε τις πολλοστές δηλώσεις του Ζελένσκι: «Τουλάχιστον έξι περιοχές είναι στο κρύο και στο σκοτάδι, δεν έχουμε πλέον γεννήτριες (στην πραγματικότητα τις ζητάμε από το ΝΑΤΟ), οι Ρώσοι καταστρέφουν όλες τις υποδομές και τις πηγές ενέργειας μας, ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ». Η προφανής αντίφαση είναι ένα παράδοξο σημάδι ότι ο άντρας είναι άρρωστος από φανατισμό και δέσμιος του ρόλου του ως προπαγανδιστής της υπόθεσης και του υπερεθνικιστικού καθεστώτος που εκπροσωπεί. Ίσως μάλιστα αρχίζει να καταγγέλλει κάποια ψυχική ανεπάρκεια.
Όλοι όσοι παρακολουθούν την κατάσταση του πολέμου μέσω των πιο ποικίλων ανεξάρτητων πηγών γνωρίζουν ότι οι Ρώσοι ανακτούν σιγά-σιγά τα εδάφη στα ανατολικά που είχαν χάσει με την ουκρανική αντεπίθεση Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου και ότι η τακτική υποχώρηση στην αριστερή όχθη του Δνείπερου είχε νόημα από στρατιωτική άποψη ώστε να ενισχυθεί η άμυνα των συνόρων των εδαφών που συνδέουν με την Κριμαία και επομένως να υπάρχει ένα σταθερό μέτωπο που να εγγυάται το φυσικό φράγμα του ποταμού και θέσεις από τις οποίες θα καρφώσουν τους Ουκρανούς στα ερείπια της Χερσώνας.
Επιπλέον, γνωρίζουμε εδώ και λίγες μέρες ότι το ΝΑΤΟ τελειώνει από αποθέματα όπλων (μπορείτε να φανταστείτε την ποσότητα των όπλων που στάλθηκαν στην Ουκρανία από το 2014, δηλαδή πολύ πριν τη ρωσική εισβολή;), ότι οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει να νευριάζουν σχετικά με τα συνεχή επιβλητικά αιτήματα, και ότι σύμφωνα με το στόμα της Von der Layen (ειδήσεις της 30ης Νοεμβρίου) οι απώλειες του ουκρανικού στρατού ανέρχονται σε ΠΑΝΩ από 100.000 άνδρες (1). Γνωρίζουμε επίσης ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια εκκένωση από τη Χερσώνα εκείνων των λίγων χιλιάδων ουκρανών (10-15.000) που δεν ακολούθησαν τους 120.000 πέρα από τις ρωσικές γραμμές, ότι το καθεστώς «ενθαρρύνει» τους πολίτες να εκκενώσουν τις ακατάλληλες προς ζωή περιοχές (τουλάχιστον έξι επαρχίες και το μισό Κίεβο), εξόδους που, λένε οι αναλυτές, θα μπορούσαν να επηρεάσουν τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια ανθρώπους προς μια Ευρώπη που ήδη υποφέρει από κυρώσεις που επέβαλε η ίδια στον εαυτό της, και δεν είναι έτοιμη να τους υποδεχτεί. Γνωρίζουμε ότι η Ουκρανία είναι μια μισοκατεστραμμένη χώρα και έχει ήδη χρεοκοπήσει οικονομικά ως Κράτος, και θα είχε ήδη χάσει τον πόλεμο τον Ιούνιο αν δεν είχαν φτάσει και άλλα όπλα από τη Δύση. Λοιπόν, αν αυτή είναι μια χώρα που κερδίζει, ας αφήσουμε την κοινή λογική να κρίνει.
Αυτό το «We are winning» , ‘Κερδίζουμε’ είναι μια λιτανεία που επαναλαμβάνουν τα mainstream media από τότε που ενθουσιάστηκαν με την αντεπίθεση στα ανατολικά. Σύμφωνα με αυτούς, οι ουκρανοί δεν σταμάτησαν ποτέ την «αντεπίθεση». Είναι ένας πικρός λόγος για τα μέσα ενημέρωσης μας (συμπεριλαμβανομένων των talk show) που φαίνονται εντελώς υποταγμένα στην πολεμική πτέρυγα του Νατο και αφοσιωμένα στην πολεμική προπαγάνδα. Αυτό το αποδεικνύουν κυκλοφορώντας μόνο ουκρανικά χαρτάκια, απαιτώντας από κάθε συνομιλητή να δηλώνει πάντα πρώτα ότι «Υπάρχει μια χώρα που εισβάλει και μία που δέχεται επίθεση«, ένα μάντρα που απαιτείται για να υπάρχει αξιοπρέπεια ομιλίας και διακόπτοντας επανειλημμένα τις ανεπιθύμητες απαντήσεις. Φυσικά, απαγορεύεται να ενσωματωθεί η αφήγηση των 14.000 θανάτων στο Ντονμπάς από το 2014 που προκλήθηκαν από νεοναζί στρατιώτες ή η επέκταση του ΝΑΤΟ πέρα από οποιαδήποτε προηγούμενη εξασφάλιση στα σύνορα της Ρωσίας. Μιλούν για ρωσική προπαγάνδα αντιπαραβάλλοντάς την στον «ελεύθερο τύπο» μας, αλλά μπροστά στις παραστάσεις των διάφορων Mentana, Merlino κ.λπ. είναι φυσικό να πιστεύουμε ότι η διαφορά είναι ελάχιστη μεταξύ των δύο συστημάτων πληροφοριών. Προσπαθήστε να πείτε δημόσια ότι ίσως η Ρωσία δεν έχει εντελώς λάθος. Ο Ορσίνι ξέρει κάτι γι’ αυτό παρά το γεγονός ότι έχει μια ιδιότητα που τον προστατεύει εν μέρει. Προσπαθήστε να θυμηθείτε δημόσια ότι το 1999 το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη Σερβία, μια κυρίαρχη χώρα, για 90 μέρες, αναγκάζοντάς την να αποδεχθεί την ανεξαρτησία μιας από τις αποσχιστικές επαρχίες της, για να αναφέρουμε μόνο μία (2).
Στην πραγματικότητα, αυτό που τραβάει την προσοχή είναι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία οριστικοποιεί τη ρήξη του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και προϊδεάζει τη δημιουργία ενός εναλλακτικού καπιταλιστικού συστήματος με την εγκατάλειψη του δολαρίου, τον διαχωρισμό των ενεργειακών πόρων, τη διαφορετική διαχείριση των ανθρώπινων πόρων (διάβαζε εκμετάλλευση ), με επακόλουθες επαναβαθμονομήσεις των «αξιών» και απώλεια επιρροής και οικονομικής ισχύος της Δύσης (ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, που βρίσκονται επικεφαλής).
Αυτό θέλουν να αποτρέψουν επιδιώκοντας την ήττα της Ρωσίας. Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα ενός παιχνιδιού στο πετσί των ουκρανών. Ένας στόχος που είναι δύσκολο να επιτευχθεί απέναντι σε ένα έθνος, τη Ρωσία, που έχει άφθονη ικανότητα να συναθροίζει συμφέροντα και πάνω απ’ όλα είναι μια πυρηνική δύναμη που δεν θα δεχόταν συνθηκολόγηση χωρίς να αντιδράσει. Όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά το ευρωπαϊκό και ατλαντικό μιλιταριστικό λόμπι εξακολουθεί να φαίνεται αποφασισμένο να υποστηρίξει τη φασαρία του Zelensky και να δοκιμάσει τη στρατιωτική κάρτα μέχρι το τέλος.
Και ο Ζελένσκι κάνει τα πάντα για να μας παρασύρει σε παγκόσμιο πόλεμο με τις προκλήσεις του (ο πύραυλος στην Πολωνία, η παρέμβαση στη Λευκορωσία, τα εκρηκτικά drones σε ρωσικές στρατηγικές αεροπορικές βάσεις). Πόσο καιρό ακόμη είναι πρόθυμοι οι στρατιωτικοί του να τον υποστηρίζουν; Θα μπορούσε κάποιος να μας πει εάν υπάρχει κάποια διαφωνία στην ουκρανική ηγεσία; Πόση κοινωνική στήριξη απομένει στο καθεστώς με μια κατεστραμμένη χώρα και ανθρώπους στο κρύο και πεινασμένους (διέρρευσαν είδηση λαϊκών διαδηλώσεων στην Οδησσό); Πόσα είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε ή να πεθάνουμε για αυτό το καθεστώς; Θα ήταν σκόπιμο να τον αναγκάσουμε να παραδοθεί πριν το σκεφτούν οι δικοί του με άλλα μέσα
(1) Μια δήλωση που διαγράφηκε αμέσως από τα αρχεία της ομιλίας μετά από επικρίσεις από τους ουκρανούς που δεν αποκάλυψαν ποτέ τα στοιχεία των ζημιών, αλλά σπεύδουν να τα διορθώσουν σε 10.000/13.000 απώλειες, αριθμός με τον οποίο κανένας αναλυτής δεν συμφωνεί. Άρνηση του ίδιου του Ζελένσκι που τις μέρες της αντεπίθεσης είχε αναφερθεί σε αριθμούς «από 500 έως 1000 την ημέρα». Λαμβάνοντας τον μέσο όρο με τις ημέρες του πολέμου, ο αριθμός της Von der Leyen πλησιάζει με απόκλιση την πραγματικότητα. Άλλωστε, μια έμμεση επιβεβαίωση προέρχεται από την ανάλυση της αντίστοιχης τακτικής των δύο αντίπαλων πλευρών: οι Ουκρανοί επιτίθενται με καταιγίδες μικτών βαρέων και ελαφρών οχημάτων μαζί με το πεζικό (τακτικά τάγματα) ενώ οι Ρώσοι τους σφαγιάζουν με πυροβολικό και στη συνέχεια αντεπιτίθενται όταν η επίθεση καταρρέει ή υποχωρεί. Η επόμενη πιθανή πτώση της Artemiosk (Bakmut) θα μπορούσε να είναι ένα θανατηφόρο πλήγμα για το ηθικό της χώρας.
(2) Όσοι είναι προσεκτικοί δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ανησυχητική αλληλουχία χειραγώγησης των μέσων ενημέρωσης που με την κυβέρνηση Ντράγκι και την πανδημία ανέβασε το επίπεδο χειραγώγησης και μαζικού ελέγχου της κοινής γνώμης. Στην «ελεύθερη χώρα» μας όποιος ξεφεύγει από την «μοναδική σκέψη», δικαίως ή αδίκως, κατά κάποιο τρόπο τιμωρείται.
Μιχάλης ’Μίκης’ Μαυρόπουλος
