Νέα από την Αθήνα για την εξεύρεση λύσης στο γνωστό οικονομικό πρόβλημα του ιδρύματος «Αγία Μαρίνα» δεν υπήρξαν τις προηγούμενες ημέρες. Το Υπουργείο, κατά συνέπεια και οι 3 κυβερνητικοί βουλευτές του Ν. Καβάλας, παραμένουν σταθεροί στις θέσεις τους. Σύμφωνα με αυτές το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης θα επανέλθει στο θέμα αφού πρώτα τακτοποιηθεί το χρέος στο ΙΚΑ μέσω ρύθμισης. Η οποία θα είναι ευνοϊκή (πολλών δόσεων) αφού θα επιτευχθεί με το νέο νομοσχέδιο του εξωδικαστικού μηχανισμού.
Όσοι ωστόσο διάβασαν το νομοσχέδιο όπως αυτό δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ισχυρίζονται ότι στα άρθρα του δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ιδρύματα όπως η «Αγία Μαρίνα»! Υπάρχουν άνθρωποι που μελέτησαν τον νέο νόμο σε σχέση και με τη συζήτηση στη Βουλή. Εκεί- μας διηγούνται- έγινε παρέμβαση προκειμένου ο νόμος να προβλέπει ρύθμιση χρεών κι όταν αυτά αφορούν προνοιακά και άλλα ιδρύματα. Κατά τις ίδιες πηγές, ανώνυμες προς το παρόν, η πρόταση τελικά δεν έγινε δεκτή. Δεν υπάρχει σε κανένα άρθρο του νόμου όπως αυτός ψηφίστηκε και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης. Θυμίζουμε ότι πριν την ψήφιση του νόμου, σε εκδήλωση που έγινε στην Καβάλα (Επιμελητήριο), εκπρόσωπος της Κυβέρνησης είχε πει με σιγουριά το αντίθετο. Το τι έγινε στο τέλος δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο. Υπάρχουν πάντως πολλές πιθανότητες ο εξωδικαστικός μηχανισμός να μην αφορά την «Αγία Μαρίνα».
Το δεύτερο κακό νέο για το ίδιο ίδρυμα έχει σχέση με το ενδεχόμενο παραχώρησης του κτιρίου του στον Δήμο Καβάλας ώστε εκεί να λειτουργήσει το υπό σχεδιασμό νέο ΚΔΑΠ- ΑμΕΑ. Οι διαβουλεύσεις μεταξύ δικηγόρων (συμπεριλαμβανομένων των Ιωσηφίδου- Φιλιππίδου) καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το κτίριο δεν υπάρχει τρόπος να «περάσει» στα χέρια του Δήμου Καβάλας. Οπότε το νέο ΚΔΑΠ- ΑμΕΑ θα πρέπει να βρει αλλού κατάλληλη στέγη. Κατά εκπροσώπους του Δήμου Καβάλας εναλλακτική επιλογή δεν υπάρχει.
Υπάρχουν με λίγα λόγια κι άλλα άσχημα νέα για το ίδρυμα ενώ αύριο πραγματοποιείται η έκτακτη γενική συνέλευση των μελών του. Η διοίκηση του ιδρύματος σκοπεύει να παραιτηθεί μη αντέχοντας το βάρος της πίεσης και φυσικά του χρέους. Είναι σχεδόν απίθανο το ίδρυμα να ξαναλειτουργήσει όσο τα δεδομένα (κι ενώ ο καιρός περνά) χειροτερεύουν. Οι εργαζόμενοι του ιδρύματος επιθυμούν την επαναλειτουργία του αλλά κάτι τέτοιο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι μάλλον αδύνατο.