Με αφορμή την απαγόρευση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου στα σχολεία, ας έχουμε κατά νου ότι το σχολείο αποτελεί ένα περιβάλλον Γνώσης, Παιδείας, Πολιτισμού και συμβάλει στην υγιή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, δημιουργώντας ευκαιρίες για φιλίες, κριτική σκέψη και συμμετοχή. Επομένως κάθε κίνηση με κατεύθυνση τον περιορισμό της χρήσης κινητού τηλεφώνου και μάλιστα στο χώρο του σχολείου, κρίνεται προς όφελος των παιδιών.
Ας αναλογιστούμε το τεράστιο κόστος στην ψυχοσυναισθηματική υγεία των παιδιών από την αλόγιστη χρήση των κινητών τηλεφώνων. Το περιβάλλον που δημιουργείται από τα κινητά τηλέφωνα και τις «έξυπνες οθόνες», γενικότερα, είναι ιδιαίτερα επιβλαβές για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών, καθώς συνδέεται με την έλλειψη επίβλεψης, την απουσία ορίων, τη δημιουργία άγχους και την απομόνωση.
Γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τον κίνδυνο και να λάβουμε μέτρα προκειμένου να προστατεύσουμε τον ψυχικό κόσμο και την κοινωνική ζωή των παιδιών μας. Το κινητό τηλέφωνο τείνει να αντικαταστήσει τις, κομβικής σημασίας για την ομαλή αναπτυξιακή πορεία των παιδιών, ανάγκες για παιχνίδι, εξερεύνηση και δημιουργική επικοινωνία.
Τείνει επίσης να αποτελεί τη μοναδική μορφή ψυχαγωγίας και κοινωνικοποίησης των παιδιών. Επιπλέον, η υπερβολική χρήση των κινητών τηλεφώνων οδηγεί σε μειωμένες σχολικές επιδόσεις, απουσία ενδιαφέροντος για εξωσχολικές δραστηριότητες, για σύναψη «πραγματικών» διαπροσωπικών σχέσεων, έντονο άγχος, ακόμη και κατάθλιψη, ως αποτέλεσμα μιας εξάρτησης που τα ίδια τα παιδιά αδυνατούν να αντιληφθούν.
Μπορούμε λοιπόν να δώσουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, γονείς και εκπαιδευτικοί, το σωστό παράδειγμα, ελέγχοντας τον χρόνο που οι ίδιοι αφιερώνουμε στο κινητό τηλέφωνο. Ακόμη, φροντίζουμε να εξασφαλίζουμε στα παιδιά ευκαιρίες για απόκτηση νέων εμπειριών και παιχνίδι.
Προτείνεται να τοποθετούμε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε κοινόχρηστους χώρους του σπιτιού, περνώντας το μήνυμα ότι η χρήση της τεχνολογίας είναι μια οικογενειακή δραστηριότητα. Φροντίζουμε να δημιουργούμε ευκαιρίες ουσιαστικής επικοινωνίας με τα παιδιά μας, συζητώντας μαζί τους θέματα που τους απασχολούν, αποφεύγοντας να επικρίνουμε και να ασκούμε αυστηρή κριτική.
Τέλος, θέτουμε σαφή και ρεαλιστικά όρια δημιουργώντας ένα «συμβόλαιο» από κοινού με τα παιδιά που θα ορίζει την χρήση του κινητού τηλεφώνου, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους του διαδικτύου, σε κλίμα κατανόησης και ειλικρίνειας, χωρίς ωστόσο να το απορρίπτουμε εν γένει.
Λιάνα Δουτσίνη
Μέλος Συμβουλίου Δημοτικής Κοινότητας Καβάλας
Φιλόλογος Ειδικής Αγωγής, Κοινωνική Λειτουργός
