Το Αιγαίο είναι ένα καζάνι που βράζει, με Ελλάδα και Τουρκία να παίζουν το πιο ριψοκίνδυνο παιχνίδι εξουσίας ως τώρα.
Η Ισιδώρα τρέχει στην κόψη του χρόνου να μεταφέρει μια σημαντική πληροφορία στα υπόγεια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τη ζωή της, αλλά και την ειρήνη στην περιοχή. Θανατηφόρες παραπλανήσεις και επτασφράγιστα μυστικά σε μια ιστορία όπου η εμπιστοσύνη, η προδοσία, τα μυστικά και ο έρωτας ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί.
Η Ισιδώρα στο πρόσωπο και στον έρωτα ενός άνδρα αναζητά την αλήθεια, αγνοώντας πως κάθε προσπάθεια να αποφύγει το πεπρωμένο της την οδηγεί να το συναντήσει. Στο τέλος καταλαβαίνει ότι ο Δούρειος Ίππος κάθε ανθρώπου είναι όσα κρύβει στην καρδιά του.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Σύνορα μεταξύ Αρμενίας-Τουρκίας
Με ένα κόκκινο μαντίλι στο κεφάλι που άφηνε μόνο τα μάτια μου ακάλυπτα, προσπαθώντας να μην ξεχωρίζω από τις ντόπιες γυναίκες, αναζητούσα ανάμεσα στα μισογκρεμισμένα σπίτια τον στάβλο όπου ήξερα πως κρυβόταν ο τραυματισμένος συνάδελφός μας. Οι καπνοί από τον πρόσφατο βομβαρδισμό μείωναν την ορατότητα, αλλά λειτουργούσαν και ως κάλυψη, τόσο τώρα για μένα όσο και για μετά, όταν θα έπρεπε μαζί με τους δύο πράκτορές μας να τον μεταφέρουμε μέσα από το δάσος σε ασφαλές σημείο.
Από τις εντολές που είχα ήταν σαφές πως επρόκειτο για κάποιον σημαντικό μας σύνδεσμο και έπρεπε πάση θυσία να επιστρέψει πίσω ασφαλής. Είχε έρθει για να συλλέξει πληροφορίες και να εκπαιδεύσει τους Αρμένιους αντάρτες ενάντια στους Τούρκους, κάτι που έγινε αντιληπτό και η αεροπορία βομβάρδισε τις εγκαταστάσεις τους. Τώρα όμως πραγματοποιούνταν και χερσαίες επιχειρήσεις και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί εδώ τραυματισμένος.
Ωστόσο, δεν έπρεπε με τίποτα να συλληφθεί από τον εχθρό. Αυτή λοιπόν ήταν η πρώτη μου εμπόλεμη αποστολή και, απ’ όσα παρατηρούσα γύρω μου, διαπίστωνα πως με είχαν ρίξει γρήγορα στα βαθιά.
Μέσα από το πανωφόρι έσφιγγα το περίστροφό μου γιατί οι πληροφορίες έλεγαν πως Τούρκοι μισθοφόροι κυκλοφορούσαν αναζητώντας τον άνθρωπό μας. Σε μια κρυφή τσέπη είχα το ακουστικό μου για να ειδοποιήσω τους συναδέλφους μου όταν έπρεπε. Στον στηθόδεσμο επίσης φυλούσα αποστειρωμένες γάζες, γνωρίζοντας πως ήταν τραυματισμένος.
Σε κοντινή απόσταση ακούγονταν φωνές ανθρώπων που εκλιπαρούσαν για βοήθεια. Περπατώντας βιαστικά, παραλίγο να πέσω πάνω σε ένα σώμα που κειτόταν στον δρόμο. Σπάραξε η καρδιά μου όταν δίπλα ακριβώς είδα ένα αγοράκι, όχι πάνω από πέντε χρόνων, με το χεράκι του τραυματισμένο, να με κοιτάζει σαν χαμένο.
Στο άλλο χέρι κρατούσε μια πέτρα με τρόπο λες και ήθελε να αμυνθεί απέναντι στο κακό που το είχε περικυκλώσει. Με μια γρήγορη ματιά, διαπίστωσα ότι ο πεσμένος άνδρας ήταν νεκρός. Μιλώντας τουρκικά, προσπάθησα να καταλάβω αν το παιδί ήταν καλά, αλλά εκείνο παρέμενε ανέκφραστο και σιωπηλό. Έμοιαζε πιο πολύ σαν να υπνοβατούσε παρά να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Ακούγοντας κάμποσους άνδρες μαζί να πλησιάζουν, συνειδητοποίησα πως δεν είχα χρόνο να κρυφτώ και, χωρίς δεύτερη σκέψη, έβαλα το περίστροφο μέσα από το πανωφόρι στη ζώνη και άρπαξα το παιδί στην αγκαλιά μου. Εκείνο, σαν να κατάλαβε πως η απειλή ερχόταν από αλλού, έκανε πίσω το χέρι του έτοιμο να πετάξει την πέτρα, αλλά απαλά το σταμάτησα, παίρνοντάς τη μέσα από τα δάχτυλά του κι αφήνοντάς τη να κατρακυλήσει κάτω.
ΜΙΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΓΡΑΦΕΙ…
Η συγγραφέας Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη καταθέτει τις εντυπώσεις της από τον«Δούρειο ίππο», αναφέροντας μεταξύ άλλων:
Ο Κώστας Κρομμύδας επιστρέφει, με ένα κατασκοπικό μυθιστόρημα με καταιγιστική πλοκή, που καθηλώνει αβίαστα τον αναγνώστη.Η κεντρική του ηρωίδα, η Ισιδώρα, είναι μια κατάσκοπος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και αναλαμβάνει να εκτελέσει μια πολύ δύσκολη αποστολή και ταυτόχρονα, την πιο σημαντική αποστολή της καριέρας της ως τώρα. Πρέπει να μεταφέρει με ασφάλεια στην υπηρεσία της, μια πληροφορία, που θα καθορίσει το μέλλον της Ελλάδας, αλλά και την κυριαρχία της χώρας μας στο Αιγαίο.
Ο Κώστας Κρομμύδας, τολμά να καταδυθεί σε αυτό το αβυσσαλέο άδυτο της κατασκοπείας και να αναδυθεί, φέρνοντας στο φως, πολλούς κρυμμένους θησαυρούς για το αναγνωστικό κοινό. Είναι αυτό το σημείο στο οποίο επιλέγει να παντρέψει αριστοτεχνικά με την πένα του, την μυθοπλασία με την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που ανέδειξε η επιμελής, αντικειμενική και ενδελεχή έρευνα που έκανε, κατά την διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου του.
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη γραφή και την ιστορία αφηγείται η ίδια η Ισιδώρα. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον Κώστα Κρομμύδα να το κάνει αυτό, αλλά είναι φανταστικός ο τρόπος που για ακόμη μια φορά, ταυτίστηκε τόσο με την ηρωίδα του και μπόρεσε να την αποδώσει ολοκληρωτικά, συνθέτοντας άψογα το ψυχογράφημα της και τον χαρακτήρα της και ως γυναίκας και ως κατασκόπου. Μπήκε στο πετσί της, έγινε αυτή και όλα πια, είναι πιο άμεσα. Η εν συναίσθηση και η ταύτιση του αναγνώστη προκύπτει εντελώς αβίαστα και απολαυστικά.
Ο Δούρειος Ίππος είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί στην κυριολεξία. Μια ιστορία δράσης και έρωτα, με πολλά κατασκοπικά στοιχεία, με μυστήριο, ίντριγκες και πολλές ανατροπές που πυροδοτούν την φαντασία του αναγνώστη και ανεβάζουν την αδρεναλίνη και την περιέργεια του στα ύψη. Η έννοια του “πεπρωμένου” κατέχει θέση κλειδί στην όλη δομή του κειμένου, η τύχη είναι ένας αφανής ήρωας του βιβλίου και παίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλά. Στον απόλυτα, επιτυχημένο συνδυασμό όλων των παραπάνω, προστίθεται και μια ισορροπημένη αίσθηση μεταφυσικού, που εξιτάρει και συναρπάζει, ακόμα περισσότερο.
Η γραφή γρήγορη, χωρίς κενά, με ένταση, αγωνία, χωρίς περιττές αναφορές, περιγραφές και σχόλια. Οι λέξεις ρέουν απρόσκοπτα, η ιστορία δεν κάνει κοιλιά και δεν σε κουράζει σε κανένα σημείο, ακόμα και όταν σου περιγράφει πιο αναλυτικά κάποια στοιχεία που εξυπηρετούν στην εξέλιξη της ιστορίας. Οι πλούσιοι αληθοφανείς διάλογοι, δίνουν ζωή στο κείμενο. Νιώθεις πως είναι το σενάριο κάποιας ταινίας, που ξετυλίγεται μπροστά σου και δεν σας κρύβω πως εύχομαι κάποτε να το δω να συμβαίνει. Να συμπληρώσω εδώ, πως έχω διαβάσει αρκετά βιβλία με κατασκοπική δράση. Στα περισσότερα ως γυναίκα, χάθηκα και ένιωσα πολεμικός ανταποκριτής, ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Αυτό στον Δούρειο Ίππο αποφεύγεται με μαεστρία από τον συγγραφέα και λέω μαεστρία, γιατί είναι άντρας και γι΄αυτό η δράση, θα μπορούσε να τον παρασύρει σε υπερβολές και να έμοιαζε το κείμενο, με αμερικανιά. Όμως δεν το έκανε. Με δεξιοτεχνία το απέφυγε και σεβάστηκε το γυναικείο κοινό, τις γνώσεις του και τα γούστα του. Η ιστορία με απορρόφησε αμέσως χωρίς πουθενά να με “πετά” απ΄έξω!
Οι κινηματογραφικές περιγραφές, δεμένες με χαρακτήρες ολοκληρωμένους σε καθηλώνουν. Μορφές που αναγνωρίζεις και δέχεσαι εύκολα, σκιαγραφημένες και δουλεμένες τόσο καλά, που δεν σε ξενίζουν πουθενά. Τους ακολουθείς σε κάθε βήμα τους, σε κάθε πράξη τους και κάθε τους αντίδραση, άλλες φορές σου ξυπνάνε τον θυμό, την αγανάκτηση, την αγωνία, την απορία και άλλες την συμπάθεια, την στοργή, τον ενθουσιασμό, τον θαυμασμό και σίγουρα το ενδιαφέρον.
Το βιβλίο αυτό πραγματικά το απόλαυσα και για άλλη μια φορά μου απέδειξε, πως ο Κώστας Κρομμύδας, δεν κατάφερε να γράψει βιβλία, που απλά του “βγήκαν ” και κέρδισαν τους αναγνώστες, αλλά αυτή την αποδοχή και αναγνώριση, τις κέρδισε με το σπαθί του, για την ακρίβεια με την εξαιρετική πένα του και το μεγάλο του ταλέντο. Και σε αυτό το βιβλίο δείχνει πως και τολμά να πειραματιστεί, και πως αντέχει στην πρόκληση, του κάθε φορά και ψηλότερα τον πήχη και τελικά, πάντα τα καταφέρνει με εξαιρετικό τρόπο. Αυτό το βιβλίο εξάλλου, είναι μια περίτρανη απόδειξη των όσων σας λέω! Τα αχαρτογράφητα νερά της κατασκοπίας είναι ένας άγνωστος προορισμός, όχι μόνο για μένα νομίζω, αλλά και για πολλούς όμως ο Κώστας Κρομμύδας, με ταξίδεψε εκεί, με ασφάλεια και μου χάρισε πολλές ανακαλύψεις και δυνατές συγκινήσεις! Ο Δούρειος Ίππος ήταν ένα υπέροχο αναγνωστικό ταξίδι, που το συνιστώ σε όλους! (Καλλιόπη Γιακουμή-Κουγιώνη)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Συμμετείχε στον τρίτο και τέταρτο κύκλο της σειράς The Durrells. Τον Μάιο του 2012 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του, Μπαμπά, Mεγάλωσέ με, του οποίου η αναθεωρημένη και επικαιροποιημένη έκδοση κυκλοφόρησε ξανά το 2021 από τις εκδόσεις Διόπτρα, και τον Μάιο του 2013 το πρώτο μυθιστόρημά του, Η Ζωή που Έλειπε (αγγλική έκδοση Cave of Silence). Τον Ιούνιο του 2014 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του, με τίτλο Ογκρέσα. Ακολούθησε το Μη με Λησμόνει τον Μάιο του 2015 (αγγλική έκδοση Lake of Memories). Τον Μάιο του 2016 εκδόθηκε το βιβλίο του Ουρανόεσσα, το οποίο βραβεύτηκε το 2017 ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση» (αγγλική έκδοση Dominion of the Moon). Τον Μάιο του 2017 εκδόθηκε το μυθιστόρημα με τίτλο Φως μέσα στη Θύελλα (αγγλική έκδοση Athora), ενώ το 2018 κυκλοφόρησε το Μυρωδιά από Σανίδι, το 2019 το Μια Νύχτα Ακόμη και το 2020 η Εβόρα. Όλα τα μυθιστορήματά του βρίσκονταν στην τελική δεκάδα του διαγωνισμού βιβλίου των Public. Παραδίδει μαθήματα συγγραφής (Master Class) και «δημόσιου λόγου-public speech». Αρθρογραφεί σε sites, εφημερίδες και περιοδικά.
Info
Συγγραφέας: Κώστας Κρομμύδας
Εκδόσεις: Διόπτρα
Αριθμός σελίδων: 464
Ημερομηνία έκδοσης: 11/05/2022
Τιμή: 17.70€
