«Καταψηφίζουμε το Τεχνικό Πρόγραμμα το 2024»
Οι αρχαίοι διατύπωναν την έκφραση “πενία τέχνας κατεργάζεται” όταν η ευρηματικότητα και οι έξυπνες λύσεις ήταν το δημιουργικό αντίβαρο στις δυσκολίες και στην ανεπάρκεια των μέσων. Εδώ, σε σχέση με το Τεχνικό Πρόγραμμα του 2024, παρόλο που είναι τεράστια η “πενία”, η φτώχεια δηλαδή (μόλις 14,5 εκ. €) και μάλιστα φτωχότερο κατά 5 εκ. € από αυτό του 2023, καμία “τέχνη δεν κατεργάζεται” η διοίκηση προκειμένου να κάνει ένα “πλούσιο” Τεχνικό Πρόγραμμα, με τη διεκδίκηση κονδυλίων από το κράτος και με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών των συμπολιτών μας.
Ενδεικτικό της “φτώχειας” του προγράμματος είναι ότι μόλις ένα 15% αφορούν σε νέα έργα και συντηρήσεις. Έχουμε δηλαδή και στο φετινό Τ.Π. μια διαχείριση της μιζέριας που έχουν επιβάλλει διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις, η οποία υλοποιείται ευλαβικά.
Άλλωστε οι πιστώσεις που εγγράφονται στον προϋπολογισμό του κράτους για το 2024 για την κάλυψη δαπανών εκτέλεσης έργων των δήμων δεν επαρκούν για την χρηματοδότηση σημαντικών έργων παρά μόνο για κάποιες στοιχειώδεις επισκευές και συντηρήσεις.
Έτσι οι πιστώσεις που εγγράφονται στον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη δαπανών επισκευής και συντήρησης σχολικών κτιρίων υπολογίζονται στο ύψος του 2023, τη στιγμή που τα σχολεία είναι πολύ παλιά και ασυντήρητα που σημαίνει, αφού τα ποσά παραμένουν τα ίδια, πρόβλημα για την ασφάλεια των παιδιών.
Αυτή η πολιτική αποτυπώνεται στο προτεινόμενο Τ.Π. Έτσι αυτό κατά ένα μεγάλο μέρος του αποτελεί αντιγραφή προηγούμενων για να τρίβουν τα χέρια τους εργολάβοι, μελετητικά γραφεία και ποικιλώνυμοι «επενδυτές», καθώς οι Τεχνικές Υπηρεσίες απαξιώνονται, αποψιλώνονται σταδιακά από προσωπικό, στερούνται τεχνικά μέσα και υλικά. Τα έργα αυτεπιστασίας είναι ανύπαρκτα…
Το Τ.Π. απέχει πολύ από την κάλυψη των πραγματικών, σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπως ολοκληρωμένες παρεμβάσεις στην αντιπλημμυρική θωράκιση, για αντιπυρική προστασία, ώστε να μην ζήσουμε και στο δήμο μας, τα εγκλήματα των πλημμυρών και των πυρκαγιών σε Θράκη και Θεσσαλία.
Απουσιάζουν έργα αντισεισμικής θωράκισης τη στιγμή που είναι διαπιστωμένο και από σχετικές μελέτες που έκανε ο δήμος, ότι τα περισσότερα σχολεία δεν έχουν στατική επάρκεια λόγω της παλαιότητάς τους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα μέσα από τα οποία αποκαλύπτεται ότι το Τ.Π. απέχει παρασάγγες από την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της πόλης και των χωριών:
I. Για πυροπροστασία προσυπολογίζονται 85.000 €.
II. Για σχολική στέγη 175.000 €.
III. Για αντιπλημμυρική προστασία δε βρήκαμε καμία πρόβλεψη.
IV. Για νέες ασφαλτοστρώσεις, στους βομβαρδισμένους δρόμους, 72.500 € μόνο σε Δ.Ε Φιλίππων.
V. Για νέες συντηρήσεις αθλητικών εγκαταστάσεων 100.000 €.
VI. Σε ότι αφορά δε το πολύπαθο Περιγιάλι, που κατάντησε της Άρτας το γεφύρι, προβλέπονται έργα 300.000 €, από την εισφορά βέβαια σε χρήμα.
Πιστεύουμε και αγωνιζόμαστε για ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών, που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί όλα τα απαραίτητα τεχνικά έργα, που αφορούν τη ποιότητα ζωής του εργαζόμενου λαού. Καταψηφίζουμε το ΤΠ για το 2024 και ας έχουν προβλέψει οι κυβερνήσεις, με το θεσμικό τους πλαίσιο για την Τοπική Διοίκηση, να μας στερούν το δικαίωμα αυτή η ψήφος να καταμετράται. Μας αρκεί που καταγράφεται στη λαϊκή συνείδηση!
Καβάλα 06-12-2023
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
«Παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού με τις συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ, θηλιά στο λαιμό εργαζομένων και καταναλωτών»
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η μεθόδευση της κυβέρνησης να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ, με τη συγχώνευση τους. Βρήκε το άλλοθι για την κατάργηση των ΔΕΥΑ, λόγω της αδυναμίας τους, μεταξύ άλλων, να καλύψουν τις υπέρογκες αυξήσεις του ηλ. ρεύματος.
Η επικίνδυνη αυτή εξέλιξη αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα της ιδιωτικοποίησης που ξεκίνησε με τη μεγαλύτερη ΔΕΥΑ της χώρας, την ΕΥΔΑΠ, με την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο ήδη από το 1999 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), φτάνοντας σήμερα να κατέχεται από ιδιώτες το 39% των μετοχών της.
Ενώ από το 2010 μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις παρέδωσαν την εταιρεία αρχικά στο ΤΑΙΠΕΔ (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και στη συνέχεια στο Υπερταμείο (ΣΥΡΙΖΑ) προς περαιτέρω «αξιοποίηση», ακολουθώντας και τις σχετικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις.
Στην ίδια κατεύθυνση και την ίδια περίπου περίοδο κινήθηκε και η ιδιωτικοποίηση της δεύτερης μεγαλύτερης ΔΕΥΑ, ΕΥΑΘ της Θεσσαλονίκης. Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, έφτασε η ώρα και των μικρότερων ΔΕΥΑ, οι οποίες βέβαια πρέπει να γίνουν μεγάλες για να συμφέρει στους “επενδυτές”.
Έτσι η κυβέρνηση προχωράει στη συνένωση των ΔΕΥΑ, αφού ήδη έστρωσε το έδαφος με την ένταξη του νερού και των απορριμμάτων στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, μία κοινοτική υποχρέωση και προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, κι ας ισχυριζόταν, λίγους μήνες πριν, όταν νομοθετούσε τη Ρυθμιστική Αρχή, ότι δεν έχει σχέση με τις συγχωνεύσεις και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού.
Ο ρόλος της Αρχής θα είναι, μεταξύ άλλων, η κοστολόγηση και τιμολόγηση του νερού με προκαθορισμένα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η Ρυθμιστική Αρχή απαιτεί συλλογή και επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων που τέτοια δυνατότητα τώρα έχουν μόνο οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.
Γι αυτό τώρα προχωράει η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, με τη συνένωση όλων των ΔΕΥΑ. Η κυβέρνηση προωθεί παραπέρα την ”απελευθέρωση” και του νερού κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, των σιδηροδρόμων, των τηλεπικοινωνιών.
Τα σπασμένα θα πληρώσει η λαϊκή οικογένεια, η οποία θα κληθεί να πληρώνει ακριβότερα και το νερό, αλλά και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ που θα είναι τα πρώτα θύματα αυτής της εξέλιξης. Βρισκόμαστε απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με το οποίο παραδίδει την ύδρευση και την αποχέτευση στους ιδιώτες, ανοίγοντας έτσι νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Καταγγέλλουμε τη χρόνια απαξίωση των ΔΕΥΑ, με την υποχρηματοδότηση και τη μείωση του μόνιμου προσωπικού, με τη λειτουργία της με το αντιλαϊκό καθεστώς της ανταποδοτικότητας. Αγωνιζόμαστε για να καταργηθεί το νομοθετικό πλαίσιο της κοινοτικής Οδηγίας που προκρίνει την επιχειρηματική δραστηριότητα στο νερό.
Η διαχείριση των υδάτινων πόρων, που αφορά την έρευνα, την προστασία και τη διασφάλιση της υδατικής επάρκειας σε κάθε διαμέρισμα, να γίνεται με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες για το μέλλον των ΔΕΥΑ και για το μέλλον των εργαζόμενων.
Κανένας εφησυχασμός. Η μοναδική ελπίδα των εργαζόμενων στη ΔΕΥΑΚ είναι ο δικός τους αγώνας, που θα συντονίζεται με την πάλη του εργαζόμενου λαού, με τα σωματεία της πόλης που βρίσκονται σταθερά και αταλάντευτα στο δρόμο για τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
ΚΑΒΑΛΑ 06/12/2024
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
